வடபழனி சென்றேன்! ஜிராவிடம் தோற்றேன்!

அதாச்சும் சில பேருக்கு "வட"-ன்னு சொன்னாலே கோவம் பொத்துக்கிட்டு வரும்! ஆனா அதை மாற்றி அருள நினைத்தான் போலும் தமிழ்க் கடவுள் முருகப் பெருமான்!
"வட" பழனிக்கு வா-ன்னு உத்தரவு போட்டான்! வடபழனி சென்றேன்! ராகவனிடம் தோற்றேன்! :))

திருமலைக்குச் செல்லும் போதெல்லாம்..
திருவேங்கடமுடையானை ஒரு முறை பார்த்தால் மட்டும் என் ஏக்கம் தீராது! குறைஞ்சது ரெண்டு மூனு தரிசனம்; அப்பத் தான் ஏக்கம் ஓரளவுக்காச்சும் தீரும்!
அது போல என் இனிய நண்பன் ராகவனை இந்த முறை சென்னையில் நாலைஞ்சு முறை தரிசனம் பண்ணியாச்! :-)

போதும் போதும் என்று ஓதும் வரை,
காதும் காதும் வைத்தாற் போலே,
தீதும் தீதும் தீர்ந்தே போக,
சேர்தும் சேர்தும் என்று அடியேனைச்
சேயோன் சேவடியில் சேர்த்திட்டான் ஜிரா!

வடபழனி போகலாம் வாரீங்களா,
அம்மா அப்பாவும் கூட வாராங்க-ன்னு ஜிரா கேட்க,
ஜீரா பேச்சை மீறா வண்ணம், தீரா நின்றேன்!

டின்னர் வித் பாவனா என்றால் எந்தப் பதிவன் மறுப்பான்?
முருகன் வித் ஜிரா என்றால் எந்தக் கேஆரெஸ் மறுப்பான்?
பஞ்சாமிர்த சுவையானைச் சுவைக்க ஓடினேன் வடபழனி!
வாயிலோ திருப்புகழ் தென்பழனி!

அன்னையும் பிதாவும் முன்னறி தெய்வம்!
முதலில் ஜிரா பெற்றோர் தரிசனம்! அவர்களின் அன்புக் கரிசனம்!

அதன் பின்னர் கரிசனத் தலைவன் கரிமுகன் பிள்ளையாரப்பன் தரிசனம்! தலையில் குட்டிக் கொண்டேன்!
ரவிக்கு "வைணவ மாயை" நீக்கி நல்ல புத்தி கொடுப்பா-ன்னு வேண்டிக்கிட்டு ஜிரா நடையைக் கட்டினாரு! தொடையைத் தட்டினாரு! :-)

ஆலய வரிசைக்குள் நுழையும் முன்னர் ஒரு சிறு நெருடல்! (சிறப்புத் தரிசன வழி...பிறகு சொல்கிறேன்)!
ஆனால் அது பட்டென்று மறைந்து உடனே அன்பின் வருடல்! உள்ளம் திருடல்!

என்ன தான் எந்தை-திருமால், அப்பாவின் பொண்ணு-ன்னாலும், அப்பா திருமால் பெருமையே பேசிக்கிட்டாலும்,
முன்னாலே அத்தான் முருகன் நிக்கும் போது என்ன நடக்கும்???:)
பிறந்த மேனியாய் நிற்கும் உலக ஆணழகனைக் கண்டால்???:))

ஆமாம்!
அந்த முருகு ஆண், பிறந்த திருமேனியாய், திறந்த கோலத்தில்,
ஒற்றைக் கோவணம், ஒய்யார இடுப்பு,
அதில் ஓங்கிக் கை வைத்து,
கள்ளச் சிரிப்பழகாய்ப் பழிப்பழகு காட்டி...

என் பெம்மான் என் முன்னே!
= "வெவ்வவ் வெவ்வே"

அவனைப் பார்த்தவுடன் கும்பிட மாட்டேன்; இதான் எனக்கு வரும்:)
இதை மோப்பம் பிடித்து விட்ட ஜிரா..
என்னைப் பார்த்து, "ஏய், வக்கணம் காட்டுறதை முதலில் நிறுத்து"-ன்னாரு:)

---

உச்சி கால வேளை அல்லவா? திருமுழுக்கு (அபிஷேகம்) நடைபெறப் போகுது போல! அதான் அத்தனை உடையும் களைந்துள்ளான்!

இன்று பார்த்து எங்களுக்காகவே கூட்டமும் அதிகம் இல்லை! ஒண்டியாய்க் கண்டோம் ஆண்டியை!

விண்மீன் வாரத்தில் "திருமாலும் தமிழ்க் கடவுளே" என்று அடியேன் இட்ட பதிவுக்கு, 

மற்ற பதிவர்களைப் போலவே ஒண்டிக்கு ஒண்டி ஆட நினைத்தானோ என்னவோ அந்த ஆண்டி? :-)

ராகவனார், அன்பராயும் வன்பராயும் மாறி மாறி மாறினாரு! 

பதிவுச் சீண்டலைச் செல்லமாய்ச் சீண்டியபடி வந்தாரு! அதனால் எனக்குச் சற்றே தயக்கம்! மெல்ல மெல்லத் தான் கால் பதித்தேன்!

கந்தனைக் கண்ட மாத்திரத்தில், எப்போதும் எனக்கு முருகாஆஆஆ என்று வாயும் மூச்சும் சேர்ந்தே முணுமுணுக்கும்! 

அந்த முணுமுணுப்பைக் கண்டான். முறுவல் பூ பூத்தான்!
வாடும் என் முகம் கண்டு, 

"வாடா" என்றழைத்தான் 

அந்த வாடாப் பழனியான்! வட பழனியான்!

அவ்வளவு தான்! இனி என்ன தயக்கம்? கன்றினுக்குச் சேதா கனிந்திரங்கல் போலே, உடனே ஒட்டிக் கொண்டேன் அவனிடம்!

எனக்கு முன்னால் இருந்தவர் சற்று உயரம் போல! 

(ஜிரா அல்ல! ஜிரா என்னைய விடக் குள்ளக் கத்திரிக்கா:-)))) 

மேலும் ஜிரா நண்பர் ஆகையால் எனக்கு மிக நெருக்கமாக நின்றார்)

முன்னிருந்த பக்தரின் உயரத்தால் அவனின் திருவுருவை, பாதாதி கேசம், முழுசாய்க் காண முடியவில்லை!
* எக்கி எக்கி நின்றேன்!
= "என்ன ஆணவம்? முருகனை விட நீ உயரம் காட்டுகிறாயா ரவி?" என்றார் ஜிரா!
* சொக்கிச் சொக்கி நின்றேன்!
= "சொக்கன் மகனைச் சொந்தம் கொண்டாடிக்கப் பாக்குறியா கேஆரெஸ்?" என்றார் ஜிரா!

ஜிராவைப் பார்த்து நான் சிரிக்க, அவர் என்னைப் பார்த்துச் சிரிக்க, செங்கோடன் எங்கள் இருவரையும் பார்த்துச் சிரியோ சிரியெனச் சிரித்தான்! 

இந்தச் சிரிப்பலையில் பிரிப்பலை சிறிதும் இல்லை என்று உரைத்தான்!

---

அர்ச்சகர் திருக்குடம் (பூர்ண கும்பம்) ஏந்தி வர..

தொடங்கியது திருமுழுக்கு!

எண்ணெய்க் காப்பு! உடனே தீப ஆராதனை! ஏனோ அவசரம் அவசரமாகச் செய்தார்கள்! ஆனால் அழகில் லயிக்கும் போது அழுக்கா தெரியும்? 

"எழுதுங்கால் கோல் காணாக் கண்ணே போல்" என்பதல்லவா ஐயன் வள்ளுவன் வாக்கு?

வடபழனி ஆண்டவர், பழனி மூலவர் போலவே அப்படி ஒரு அமைப்பு!

(நவபாஷாணம் மட்டும் தான் இல்லை)! 

வேல் கைகளில் இல்லை! தோளில் சார்த்தப்பட்டு இருக்கு! 

வலக்கையில் யோக தண்டம்! இடக்கையோ இடுப்படியில்!

* இடுப்போ அதி பயங்கர வளைவு = அத்தனை கவர்ச்சி நடிகைகளும் பிச்சை வாங்க வேண்டும் இந்த ஆண்டியின் இடுப்பு பெற!
* திண் புயத்து மார்பு = அத்தனை ஆர்க்குட் நடிகர்களும் பிச்சை வாங்க வேண்டும் இந்த மாரனின் மார்பு பெற!

அய்யன் முருகன் பேசினான்:
"இதே போல் எக்கி எக்கிப் பார்த்து தானே பதிவிலும் உண்மையை உரைத்தாய்! தான் தோன்றித் தனமாய் நீ ஏதும் சொல்லவில்லையே!
தொல்காப்பியம் தமிழின் நல்காப்பியம் அல்லவா? அதிலிருந்து சொன்ன உனக்கு இப்போ சன்னிதியில் மட்டும் வீண் தயக்கம் ஏன்?

எனக்கு மலை என்றால், மாமனுக்குக் காடு! = காடில்லாமல் ஒரு மலையுண்டோ? 

மலை இறங்கி வந்தல்லவா மாமனிடம் பெண் கேட்டேன்! தாய் மாமன் = தாயும் மாமனும் ஒன்றாய் அமைந்த இது தோழமை உறவல்லவா? "


எண்ணெய்க் காப்பு முடிந்த உடனே சந்தன முழுக்கு! 

நெற்றிக்குப் பொட்டிட்டு..

நேத்ரானந்த தீப சேவை (கண்ணழகுச் சுடரொளிச் சேவை)! 

மந்திர உபாசனை!

"முல்லையின் மணம் குறிஞ்சியில் வீசக்கூடாதுன்னு யார் தடை போட முடியும்? முல்லையின் ஆயர்கள் கறந்த பால் அல்லவா எனக்குத் திருமுழுக்கு! அந்த அன்-பால் முழுகுகின்றவன் தானே நான்?

எங்கள் உறவுக்கு வட கதை இல்லை! 

ஆனால் தமிழ் விதை உண்டு தானே ரவி?

வடபுலத்தில் எங்கள் உறவு தெரியவில்லை! அதனால் இங்கவர்க்கும் எங்கள் உறவு புரியவில்லை! 

ஆனால் இயற்கை வழிபாடு அதுவல்லவே!
* காடும் மலையும் தமிழ் நிலங்கள்!
* நானும் மாலும் தமிழ் இறைகள்!

அதைத் தானே சொன்னாய்? 

தயங்காமல் சொன்ன உனக்குத் தருவேன் நூறு முத்தம்" 

-என்று முத்தைத் தரு பத்தித் திரு நகையால் என் முருகன் புன்னகை பூத்தான்!

களைந்து பஞ்சாமிர்த முழுக்கு! 

தேனுடம்பில் தேன் வழிந்து ஓடியதே! 

பொட்டிட்டு இந்த முறை..

புஜங்க தீப சேவை (தோளழகுச் சுடரொளிச் சேவை)!


மற்றவர் என் பிளாக்கர் பதிவை மட்டுமே கண்டார்! உற்றவன் என் உள்ளப் பதிவைக் கண்டான்!
மற்றவர் கோள் கண்டார் கோளே கண்டார்! நண்பர்கள் தோள் கண்டோம் தோளே கண்டோம்!

தங்கள் ஆயுதங்களுக்கு முதலில் நெய் பூசி விட்டு, பின்னரே தமக்கு எண்ணெய் பூசிக் கொள்வது மறவர் வழக்கம்!
அதே போல், வேலுக்கு தான் முதலில் முழுக்காட்டப்படுகிறது! பின்பு தான் முருகனுக்கு!

திருமலையில் சக்கரப் படைக்கும் இவ்வாறே செய்து விட்டு, பின்னரே இறைவனுக்கு முழுக்காட்டுகிறார்கள்!

ஆவின் பால் முழுக்கு!
உடனே ஆவின் தயிர் முழுக்கு!
உடனே பன்னீர் முழுக்கு!
உடனே திரை!

நிமிடங்களில் அந்த அழகை மின்னலாய்த் தோன்றி மறைத்து விட்டார்களோ?

---

திரையிட்ட பின் என் நண்பனும் நானும் பேசிய சென்சார் பேச்சுகளை, அவரே வந்து சொல்லுவார்! :-)

திரை விலகல் ஆகாதா? தெர தீயக ராதா?
இதோ மத்தளம் கொட்ட வரிசங்கம் நின்றூத, திரை விலகியது! கரை விளங்கியது!
அடுக்கு தீபம் சுற்றிச் சுற்றி ஆடுகிறது!

சந்தனக் காப்பில் சரவணன் ஜொலிக்கிறான்!
ராஜ அலங்காரம்!
திருமுடி மாலை, தோள் மாலை, இடைமாலை சூடி நிற்கிறான் அழகன்!

கண் மை வரையப்பட்டுக், 

கன்னத்தில் கருஞ்சாந்துப் பொட்டிட்டுக்,
காலடிகள் சதங்கையிட்டு, 

தீபத் தட்டு திருமேனியெங்கும் சுழலச் சுழலக்....

கந்தனைக் காணாத கண் என்ன கண்ணே!
கண் இமைத்துக் காண்பார் தம் கண் என்ன கண்ணே!

"அரோகரா" என்ற கோஷம் அடியவர்கள் ஒலிக்க, 

ஓதுவா மூர்த்தி ஒரு ஓரத்தில் இருந்து...

"விழிக்குத் துணை திரு மென் மலர்ப் பாதங்கள்" என்று பாட...
ராகவனும் நானும் கரைந்தோம்! கந்தனில் உறைந்தோம்!

உட்பிரகாரம் வலம் வந்து, அபிஷேகத் தொட்டித் தீர்த்தம் எடுத்து ஜிராவின் கையில் கொடுத்தேன். 

வீரபாகு சந்நிதி கடந்து, நால்வரையும், அப்பன் சொக்கனையும், அன்னை மீனாட்சியையும் கண்டோம்!

உற்சவ மூர்த்தியின் கண்ணாடி அறையில் வள்ளி-தேவயானையுடன் சண்முகப் பெருமான் ஜொலிக்க, 

அங்கு (எனக்காகவே போலும்) முருகன் சன்னிதியில் தீர்த்தம் கூடத் தருகிறார்கள்! :-)

வெளி வலத்தில் சிறிய திருவடியான ஆஞ்சநேயர் முருகனைப் பார்த்தவாறு சந்நிதி கொண்டுள்ளார்! 

ஆனா ஜிரா வராததால், நானும் செல்லவில்லை:)
ஆனா "நைசா" மனத்தில் இருந்தே அவரைச் சேவித்தேன்!:) "மனசால போன தானே?" -ன்னு அதையும் துல்லியமாக் கண்டுபுடிச்சிக் கேட்டாரு தோழரு:))

வெளி வலத்தில் சித்தர் சன்னிதியும், அதை ஒட்டிய தியான மண்டபமும் உள்ளது.
சுமார் நூறு ஆண்டுக்கு முன்னால் அண்ணாசாமித் தம்பிரான், அவர் நண்பர் ரத்னசாமித் தம்பிரான் அவர்களின் முயற்சியாலும் அருள்வாக்காலும் வடபழனி ஆலயம் தோற்றம் பெற்றது.

ஆனால் முழுமை பெறும் முன்பே அவர்கள் மறைந்து விட..
வாரியார் சுவாமிகள் திருப்பணிகளை முன்னின்று முடித்து வைத்தார். இவர்களின் சன்னதியே இந்தச் சித்தர் சன்னிதி!

அருணகிரி சன்னிதியை ஒட்டி பிரசாதம் சுடச்சுடத் தரப்பட, அனைவரும் இலையில் உண்டு, அமைதியாகக் கிளம்பினோம்!
பின்னர் வடபழனி சரவண பவனில் எங்க எல்லாருக்கு மதிய உணவை ஜிரா வாங்கித் தந்தாரு!

கேசரி அவர் மட்டும் ஒரு பிளேட்டு எக்ஸ்ட்ரா சாப்பிட்டாரு! எனக்குத் தரவே இல்லை! :-)

புகைப்பட வைபவம் எல்லாம் முடிந்து,
சரவண பவ என்னும் திருவாறெழுத்தின் (சடாட்சரம்) பொருள் என்ன ராகவா? என்று கேட்டேன்!
மாதவச் சிரிப்பே பதிலாய் வந்தது! பாசமும் தந்தது!

---

விழிக்குத் துணை திருமென் மலர்ப் பாதங்கள்! - மெய்மை குன்றா
மொழிக்குத் துணை முருகா என்னும் நாமங்கள்! - முன்பு செய்த
பழிக்குத் துணை அவன் பன்னிரு தோளும், - பயந்த தனி
வழிக்குத் துணை வடிவேலும் செங்கோடன் மயூரமுமே!