மார்கழி-24: தமிழ் அர்ச்சனை செய்யாதீங்க!

மக்களே, யாரெல்லாம் இன்னும் வைகுண்ட ஏகாதசி தூக்கக் கலக்கத்தில் இருக்கீங்க?:) ஒரு பெரிய கோஷமாப் போட்டு, தமிழ் அர்ச்சனை பண்ணாத அத்தனை பேரையும் இன்னிக்கு ஒரேயடியா எழுப்பிடறா நம்ம கோதை! :)
இந்தப் பாட்டு மிக விசேடமான பாட்டு! தமிழ் அர்ச்சனையின் மூச்சு!

* ஆலயங்களில் தமிழ் அர்ச்சனை செய்வது தகுமா?
* சும்மா மொழி வீம்புக்கு அரசாங்கம் இதை ஏற்படுத்தி வச்சிருக்கா?
* அரசாங்கம் இப்ப தான் ஆர்டர் போட்டுச்சி! ஆனா ஆயிரம் வருசம் முன்னாடியே, தமிழ் அர்ச்சனை நடந்து இருக்கே, திருவரங்கம் முதலான தலங்களில்?

* தமிழ் அர்ச்சனை ஆகமங்களுக்கு எதிரானதா?
* இதற்கு சமயப் பெரியோர்கள், ஆச்சார்யர்கள் ஒப்புவார்களா?
* ஆழ்வார்கள், நாயன்மார்கள், இராமானுசர் முதலான ஆசார்யர்கள் எல்லாம் ஒப்புதல் கொடுத்திருக்காங்களே?
* எல்லாத்துக்கும் மேலாக.....தமிழ் மந்திரங்களுக்கு "அதிர்வு" இருக்கா?

---

என்னடா இது, இவன் இப்படி அடுக்குறானே-ன்னு பாக்கறீயளா? முன்னர் இட்ட இந்தப் பதிவில் போய் பாருங்க! சுவையான அனானி உரையாடல்!
என்னென்னமோ போராடிப் பாத்து, எதுவுமே செல்லுபடி ஆகலைன்னு, கடைசியா, "தமிழ் அர்ச்சனையெல்லாம் இப்போ "புதுசா" எதுக்கு? இருக்குற படி இருந்துட்டுப் போகட்டுமே"-ன்னு அனானி அன்பர் காம்ப்ரமைஸூக்கு வந்தாரு! அவருக்கே இப்பதிவின் தலைப்பு சமர்ப்பணம்! :)

சரி, நாம கோதையின் உள்ளத்துக்கு வருவோம்! தமிழ் அர்ச்சனை பண்ணச் சொல்லிப் பலமாக ஊக்குவிக்குறா கோதை! - அதுக்கு முன்னோடி தான் இந்தத் திருப்பாவை!

நேற்றைய பாட்டில்...
* "கோயில் நின்று"-ன்னு நம்மைக் கொண்டு போய் நிறுத்தினாள்!
* "சீரிய சிங்காசனத்து இருந்து"-ன்னு அவனை இருத்தினாள்!
* "யாம் வந்த காரியம் ஆராய்ந்து அருள்"-ன்னு சங்கல்பமும் செய்து வைத்தாள்!

அர்ச்சனைக்கு முன் கேட்கப்படும் பேரு, நட்சத்திரம், கோத்திரம், சங்கல்பம்!
சங்கல்பம் = உறுதிமொழி!
அதாச்சும் ஒரு நல்ல நலனை/பலனை வேண்டி முறையிட்டுக் கொள்வது!

அனானி: "அட, கடவுளுக்கு எல்லா மொழியும் ஒன்னு தாம்ப்பா! எந்த மொழியில் முறையிட்டாலும் அவனுக்குத் தெரியாதா என்ன?" :)
அடியேன்: "ஹிஹி! கடவுளுக்கு எந்த மொழியில் முறையிட்டாலும் தெரியும் தாங்க! ஆனா நான் என்னா மொறையிடறேன்-ன்னு எனக்கே தெரிய வேணாங்களா?" :)))

நன்றாக நினைவில் இருத்துங்கள்: சங்கல்பம் + அர்ச்சனை = இறைவனுக்கு அல்ல! நமக்குத் தான்!
அதுக்காகத் தான் நம்ம ஊரு பேரு-ன்னு கேட்டு அர்ச்சனை செய்யறாங்க! நாம என்ன முறையிடுகிறோம் என்று நமக்கே தெரியலீன்னா எப்படி? :)

யார் பேருக்குச் சங்கல்பம் பண்ணிக்குறாங்களோ, அவங்களுக்கு உரிமையானது அல்லவா அர்ச்சனை? அவங்களுக்குப் புரியணும்-ல?
வீர்ய, வீஜய, ஆயுர், ஆரோக்ய, ஐஸ்வர்யாதி அபிவிருத்தயர்த்தம்-ன்னு வேண்டிக்கிட்டா, என்ன வேண்டிக்கறோம்-ன்னு அவிங்களுக்கு புரியணும்-ல?

---

சிவ கோத்ரஸ்ய
சிம்ம ராசீனாம்
பூர்வ பால்குனி நக்ஷத்ரே
சரவண் நாம்யாஹா

* சக குடும்ப க்ஷேமானாம்
* அஸ்ய யஜமானஸ்ய
* தைர்ய, ஸ்தைர்ய, வீர்ய, விஜய
* ஆயுள் ஆரோக்ய

* ஐஸ்வர்யாதி அபிவிருத்தி யர்த்தம்
* இஷ்ட காம்யார்த்த சித்தயர்த்தம்
* பாகவத ஜனானாம் ப்ரீத யர்த்தம்
* சமஸ்த லோக சாந்த யர்த்தம்

* ஸ்ரீ ரங்க நாயிகா சமேத ஸ்ரீ ரங்கநாத ஸ்வாமி,
* திவ்ய சரணார விந்தயோஹோ
* துளசீ தள, குங்குமார்ச்சன,
* அஷ்டோத்திர சத நாம பூஜாம் கரிஷ்யே! ஓம்! ஓம்! ஓம்!

இப்போ, இதே மெட்டில், கீழே இருப்பதை வாய் விட்டுச் சொல்லுங்க பார்ப்போம்!

சிவ கோத்திரம்
பூர நட்சத்திரத்தில் வந்துதித்த
சரவண் என்னும் திருப்பெயர் கொண்ட

* இன்னாரின் நலம் வேண்டி, குடும்ப நலம் வேண்டி
* துணிவும் நல் உறுதியும் வேண்டி
* உயிர்ப்பும் வெற்றியும் வேண்டி
* உடல் நலமும் நீண்ட ஆயுளும் வேண்டி

* நீங்காத செல்வம் நிறைய வேண்டி
* எண்ணிய எண்ணியாங்கு எய்த வேண்டி
* அடியார்கள் மனங் குளிர வேண்டி
* உலகம் அமைதியில் மகிழ வேண்டி

* அரங்க நாச்சியார் உடனுறை
* அரங்க நாதன்...பெரிய பெருமாள்
* திவ்ய மங்களத் திருவடிகளில் சரணம் புகுந்தே...................

* துளசி தள, குங்குமார்ச்சனை
* நூற்றெட்டு போற்றிகள்
* அடியோங்கள் செய்கின்றோமே! ஓம்! ஓம்! ஓம்!

என்னாங்க தமிழில் சொல்லும் போது "அதிர்வு" இருந்துச்சா? :)
தைர்ய, ஸ்தைர்ய,
வீர்ய, விஜய,
ஆயுள் ஆரோக்ய-ன்னு சொல்லும் போது மனசுக்குப் புரிஞ்சி இனிச்சுதா?...இல்லாக்காட்டி...

* உடல் நலமும் நீண்ட ஆயுளும் வேண்டி,
* நீங்காத செல்வம் நிறைய வேண்டி
* அடியார்கள் மனங் குளிர வேண்டி-ன்னு சொல்லும் போது மனசுக்குப் புரிஞ்சி இனிச்சுதா?...நீங்களே முடிவு கட்டிக்குங்க! :)

---

23 ஆம் பாட்டில், "யாம் வந்த காரியம் ஆராய்ந்து அருள்"-ன்னு நமக்குச் சங்கல்பம் செய்து வைத்தாள் கோதை!
அடுத்து 24 ஆம் பாட்டில் என்ன? அர்ச்சனை தான்! => வடமொழி அர்ச்சனையா? தமிழ் அர்ச்சனையா? ஹிஹி! இதோ ஆரம்பிக்கிறாள்!

* பூபாலக திரிவிக்ரமாய நமஹ = அன்று இவ்வுலகம் அளந்தாய் அடி போற்றி!
* லங்காபதி சமர்த்தனாய நமஹ = சென்று அங்குத் தென்னிலங்கைச் செற்றாய் திறல் போற்றி!
* சகடாசுர காலாந்தகாய நமஹ = பொன்றச் சகடம் உதைத்தாய் புகழ் போற்றி!
* கோவர்த்தன கிரி ஆதபத்ராய நமஹ = குன்று குடையாய் எடுத்தாய் குணம் போற்றி!

பார்க்கலாமா? கேட்டுக்கிட்டே பதிவைப் படிங்க!
* ஆண் குரலில் - சிக்கில் குருசரண் (கல்லூரி மாணவிகளின் நாயகன்)
* பெண் குரலில் - எம்.எல்.வசந்த குமாரி (ஸ்ரீவித்யா அவங்க அம்மா)

அன்று இவ்வுலகம் அளந்தாய் அடி போற்றி!
சென்று அங்கு தென் இலங்கை செற்றாய் திறல் போற்றி!
பொன்றச் சகடம் உதைத்தாய் புகழ் போற்றி!
கன்று-குணில்-ஆ எறிந்தாய் கழல் போற்றி!

குன்று குடையாய் எடுத்தாய் குணம் போற்றி!
வென்று பகை கெடுக்கும் நின் கையில் வேல் போற்றி!
என்றென்றும் உன் சேவகமே ஏத்திப் பறை கொள்வான்!
இன்று யாம் வந்தோம் இரங்கு! ஏல்-ஓர் எம் பாவாய்!

இந்த அர்ச்சனைப் பாட்டை, வெண்பாவில்-செப்பல் ஓசையில் அமைக்காமல், கலிப்பாவில்-துள்ளல் ஓசையில் அமைச்சி இருக்கா இந்தப் பொண்ணு! மந்திரமா ஓதுவதற்கு என்றே இப்படி! இதை விட என்னாங்க ஒரு அர்ச்சனை பண்ணிற முடியும்! எங்கே, கோயில் அர்ச்சனை போலவே, நல்லா நீட்டி முழக்கி, ஒரு முறை ஓதுங்கள் பார்ப்போம்!

---

அன்று இவ்வுலகம் அளந்தாய் "அடி" போற்றி = இதுக்கு என்னா விளக்கம் சொல்லுறது? தானாவே புரியுது! அதான் தமிழ் அர்ச்சனையின் பெருமை!

அன்று "எல்லா" உலகமும் தானே அளந்தான்? அது என்ன "இவ்வுலகம்" அளந்தாய்-ன்னு பாடுறா? - தேவலோகம், தபோலோகம், சத்யலோகம்-ன்னு ஈரேழு பதினான்கு லோகங்கள் இருக்கே! என்னென்ன சொல்லுங்க பார்ப்போம்!

* இப்படிப் பல லோகங்கள் இருந்தாலும், எம்பெருமானுக்கு நம் மீது தான் அதிக வாஞ்சை! அதான் முதல் அடியை "இங்கு" அளந்து துவங்குகிறான்! அதான் "இவ்வுலகம்" என்கிறாள்!
* பூலோகம்-ன்னு இங்கு வந்து தான் அவதாரம் எடுத்து நம்மோடு உறவாடுகிறான்! இந்திரனின் தேவ லோகத்திலோ, பிரம்மாவின் சத்ய லோகத்திலோ அவன் அவதாரம் எடுத்திருக்கானா? :)

அதனால் தான் வைகுந்தம் புகுவது மண்ணவர் விதியே! என்கிறார் நம்மாழ்வார்! தேவர்களும், பரமபதம் அடையணும்-ன்னா, மண்ணுலகில் பிறந்து, வினை கழித்து விட்டுத் தான் மோட்சம் செல்ல முடியும்! அது தான் பூலோகத்தின் பெருமை! அவ்ளோ பெருமை, வாஞ்சை நம் மண்ணுலகின் மீது! - "இவ்வுலகம்" அளந்தாய், அடி போற்றி!

---

சென்று அங்கு தென் இலங்கை செற்றாய் திறல் போற்றி = தென் இலங்கைக்குச் சென்று, செருச் செய்து, செருக்கு அழித்தாயே! உன் "திறல்" போற்றி!

இதை எழுதும் போது ஈழத்தை நினைக்காமல் இருக்க முடியவில்லை!
இராமனும் இலங்கை சென்று செருச் செய்தான்! முருகனும் இலங்கை சென்று செருச் செய்தான்! வீண் வீம்புகள் ஒழிந்து பட்டன!
அதே போல், இன்றும் வீம்பு ஒழியணும்! ஈழத்தில் மக்களுக்கு "வாழும்-அமைதி" முதலில் வரணும்-ன்னு கோதையின் அர்ச்சனையில் நானும் சங்கல்பம் செய்து கொள்கிறேன்!

பொன்றச் சகடம் உதைத்தாய் புகழ் போற்றி = அழியுமாறு, வண்டிச் சக்கரமாய் வந்த சகடாசுரனை உதைத்தாயே! உன் "புகழ்" போற்றி!
சக்கரத்தான் மேலேயே சக்கரம் ஏவி விட்டா? இதெல்லாம் நடக்குற காரியமா, கம்சா? :)

கன்று-குணில்-ஆ எறிந்தாய் கழல் போற்றி = கன்று போல் வந்தான் வத்சா அசுரன்! அங்கே ஆச்சா மரம் என்னும் ஆ-மரமாய் நின்றான் கபித்தாசுரன்! கூட்டணி போட்டுக்கிட்டு வந்தாய்ங்க போல ரெண்டு பேரும்!
Catapult என்னும் உண்டிகோல் ஆடுவது போல், கன்றைச் சுழற்றி, மரத்தின் மேல் வீசினாயே! உன் வீரக் "கழல்" போற்றி!

இளங்கோவடிகளும் இந்த கிராம விளையாட்டில் மனம் பறிகொடுத்துப் பாடுறாரு! கன்று-குணில்-ஆ என்றே பாடுறாரு!
கன்று குணிலா கனி உதிர்த்த மாயவன்
இன்று நம் ஆனுள் வருமேல், அவன் வாயில்
கொன்றையந் தீங்குழல் கேளாமோ தோழீ?-ன்னு சிலப்பதிகாரத்தில் வரிகள்!

கனியை உதிர்த்தானாம்! அதாச்சும் மரத்தில் இருக்கும் மாங்கா அடிப்பது போல், கன்றை வீசி, மாங்கா அடிச்சானாம் கண்ணன்! இளங்கோவின் கற்பனை அழகு!
சிலப்பதிகாரம் படிச்சிருக்கா போல கோதை! அதை அப்படியே எடுத்து ஆளுகிறாள் தன் பாசுரத்தில்!

குணில்-ன்னா வளைந்த மரக்கிளை, மரக்கிளையால் செய்த கருவி! உண்டிகோல்/கயிற்றுத் தடி போலன்னு வச்சிக்குங்களேன்!
சின்ன வயசில் உண்டிகோல் விளையாடுவோம்! ஞாபகம் இருக்கா? சும்மா இழுத்து விட்டா ஜிவ்-வுன்னு பறக்கும்-ல?

கிராமத்துப் பசங்க, நிஜார் கூட போடாம ஆடும் ஆட்டத்தை, எவனோ ஒருத்தன் அமெரிக்காவுல காப்புரிமை (patent) வேற வாங்கி வச்சிருக்கானாம்! இங்கிட்டு போயி பாருங்க! அட அமெரிக்க மாங்காய்களா, அப்படியே கோலி, கில்லி-ன்னு, எங்கூரு அரை நிஜாரை எல்லாம் காப்புரிமை வாங்குங்கடா சாமீகளா! :)

---

குன்று குடையாய் எடுத்தாய் குணம் போற்றி = கோவர்த்தன கிரி என்னும் குன்றையே குடை போல புடிச்சவனே! உன் "குணம்" போற்றி!

சென்ற பாட்டில், முப்பத்து மூவர் அமரர்கள் உதவிக்கு வரும் முன்னரே, அவர்களுக்கும் "முன் சென்று", நம்ம உதவிக்கு வருபவன் => இது அடியேன் நானாச் சொன்ன பொருள் தான்! ஆச்சார்ய விளக்கம் அன்று! அடியேனை மன்னிக்கவும்!
தேவர்களுக்கு முன்னால் சென்று, தலைமை தாங்கிக் காப்பான் என்பதே மரபு வழியான விளக்கம்! ஆனால் அடியேனுக்கு என்னமோ அப்படி இல்லை-ன்னே தோன்றியது!

முன் செல்லுவது, தலைமை தாங்குவது = இதெல்லாம் தேவ-சேனாபதி தான்!
பெருமாளுக்கு இந்திரனின் போலி பக்தியில், ஒழுக்கம் தவறிய பக்தியில் நம்பிக்கை கிடையாது! "எல்லாரும் தன்னை வணங்கனும்" என்கிற கர்வம் இந்திரனுக்கு! அவன் புள்ளை ஜெயந்தன் இன்னும் மோசம்! பிராட்டியிடம் அபசாரப்பட்டு "காகாசுரன்"-ன்னு பேரு வாங்கிக்கிட்டான்!
தேவன் புள்ளை தேவன்-ன்னு யாரும் அவனை வைணவத்தில் கொண்டாடுறது இல்லை! அசுரன் என்றே குணத்தை வைத்துச் சொல்கிறார்கள்! போயும் போயும் இவிங்களயா கோதை கொண்டாடுவாள்?

கண்ணன் ஒரு Religious Reformer! சமயப் புரட்சியாளன்!

வேள்விக்காரங்க ஸ்வாஹா, ஸ்வாஹா-ன்னு பூசிக்கும் இந்திரனையும், அவன் திமிரையும், அப்பவே மட்டம் தட்டி வைத்தான்!
தான் சொல்வது, ஆச்சார்யர்கள் வகுத்ததற்கு மாறானது அல்ல-ன்னு, சபையில் பெரியவர்களிடம் வாதாடினான்!
சமயத்தைச் சமூக அக்கறையாகக் கொண்டு சென்றான் கண்ணன்! போலியான ஆசாரங்களுக்கு வளைந்து கொடுக்காத அந்த "குணம்" போற்றி!

வென்று பகை கெடுக்கும் நின் கையில் "வேல்" போற்றி = கண்ணன் கையில் வேல் இருக்கா? ஹா ஹா ஹா! வெற்றி வேல் கண்ணனுக்கு அரோகரா! :)

வெட்சி x கரந்தை = ஆநிரைகளைக் கவரும் பகைவருடன் போராடணும்-ல? அதான் முல்லை நிலத்து மாயோன் கையில் "வேல்"! கூர் "வேல்" கொடுந் தொழிலன் நந்தகோபன் குமரன்-ன்னு இன்னொரு பாட்டிலும் பாடுறா கோதை!
எனவே குறிஞ்சிக்கு மட்டுமே வேல்-ன்னு ஏகபோக உரிமை எல்லாம் கொண்டாட முடியாதுங்கோ! :)

பழந்தமிழர் வாழ்வில் மாலவனும் வேலவனும் ஒன்னுக்குள்ள ஒன்னு! அவிங்கள பிரிக்க முடியவே முடியாது!
தமிழ்க் கடவுள் மாயோன் கையிலும் "வேல்"! தமிழ்க் கடவுள் முருகன் கையிலும் "வேல்"!
* வெஞ்சமரில் அஞ்சேல் என வேல் தோன்றும்!
* வென்று, பகை கெடுக்கும் திருக்கை"வேல்" போற்றி! போற்றி!

---

என்றென்றும் உன் சேவகமே ஏத்திப் பறை கொள்வான் = என்னிக்கும் உன் சேவையாய் இருப்பேன் பெருமாளே! உன் திருத் தொண்டினை ஏத்தி, தமிழ் அர்ச்சனை செய்து, பறை என்னும் நோன்புப் பொருளைப் பெற வந்திருக்கேன்! உன் சேவகமே சேவகம்! உனக்கே நாம் ஆட் செய்வோம்!

* அப்பா "பல்லாண்டு பல்லாண்டு"-ன்னு பாடினாரு! பொண்ணு "போற்றி போற்றி"-ன்னு பாடுறா!
* அப்பா பரமனைச் "ஏத்துவர்" பல்லாண்டே-ன்னு பாட, பொண்ணு, சேவகமே "ஏத்திப்" பறை கொள்வாம்-ன்னு பாடுறா!

இன்று யாம் வந்தோம், இரங்கு = இறைவா....இன்று நாங்கள் வந்தோம்! மனம் இரங்கு!
தனியாக, சுயநலமா வரலை! ஒன்னா, அடியார்களா, ஒன்று கூடி வந்திருக்கோம்! உன் சேவையே சேவை-ன்னு சேவிக்க வந்திருக்கோம்!

* இன்று யாம் வந்தோம் இரங்கு! எங்களை ஏல் கொள் பெருமாளே! ஏற்றுக் கொள்! ஏல்-ஓர் எம் பாவாய்! ஏல்-ஓர் எம் பாவாய்!

---

அரசு சட்ட திட்டங்கள் போட்டு விட்டது! => இங்கு தமிழி"லும்" அர்ச்சனை செய்யப்படும்! :)
ஆனால் கருவறையில் தமிழ் அர்ச்சனை மெய்யாலுமே முழு மூச்சாக நடக்கிறதா?

சரி, இவ்வளவு வீறாப்பு பேசறோமே! ஆலயத்துக்குச் செல்லும் போது, எத்தனை பேர், தமிழில் அர்ச்சனை செய்யுமாறு நாமளே கேட்டுக் கொள்கிறோம்? கையைத் தூக்குங்க பார்ப்போம்!
பதிவில் எழுதி விளாசுகிறோமே! ஆனால் நேராப் போகும் போது, நமக்கு அப்படிப் பண்ணத் தோனுதா? :)

வெறுமனே அரசு சட்ட திட்டங்களால், இது போன்ற மனமலர்ச்சிகள் உருவாவதில்லை!
* மக்களை உணர வைக்கணும்!
** கொஞ்சம் கொஞ்சமா உணர வைக்கணும்!
*** ஆன்மீகம் பேசும் ஆன்மீகப் பதிவர்கள், நாம தான், எடுத்துச் சொல்லி, கொஞ்சம் கொஞ்சமா உணர வைக்க வேணும்!

மக்களே,
அடுத்த முறை ஆலயம் செல்லும் போது, சும்மாவாச்சும்.....தமிழ் அர்ச்சனை செய்யச் சொல்லி, ஒரு முறை கேட்டுத் தான் பாருங்களேன்!
அப்புறம் நீங்களே விட மாட்டீங்க!
ஆ+லயம் = லயம், லயம்-ன்னு லயித்துப் போவீர்கள்! கோதைத் தமிழ் போலவே! :)

யாம் வந்த காரியம் ஆராய்ந்து அருளேலோ
இன்று யாம் வந்தோம் இரங்கு!
* அடி போற்றி!
* திறல் போற்றி!
* புகழ் போற்றி!
* கழல் போற்றி!
* குணம் போற்றி!
* வேல் போற்றி!

* செகத்து உதித்தாள் வாழியே!
* செப்பினாள் வாழியே!
* பெண் பிள்ளை வாழியே!
* பின் ஆனாள் வாழியே!
- இதி ஸ்ரீமத் "தெய்வத் தமிழ் அர்ச்சனை" சம்பூர்ணம்! :)))