மார்கழி-28: கடவுளாலும் முடியாத ஒரே ஒரு காரியம்...DNA!

*முத்தமிழால் வைதாரையும் ஆங்கே வாழ வைப்பான் என்னவன் முருகன்!
*அன்பினால் சிறுபேர் அழைத்தனமும் சீறாது "அருளுவான்" எந்தை திருமால்!
= ஏன்?

முருகனே நினைச்சாலும்,"என்-முருகன்" உறவை அழிக்க முடியாது!
You are Powerless da,before my love:)
முருகா நீ தாராய் பறையேலோ ரெம்பாவாய்!

அன்னிக்கு அப்படித் தான், ஒரு குழந்தை ஓடி வந்து மேலேறிக்கிச்சி! புதுசா வந்த Samsung Behold T919 வேணுமாம் விளையாட!
நான் தரவில்லை! முடியைப் பிடிச்சி இழுக்குது! கன்னத்தில் கடிக்குது! சரி, படவா என்று திட்டுவோம், ஆனால் சனியனே-ன்னு திட்டுவோமா?

தலைமுடியைப் பிடிச்சி இழுத்தாக்கா, சோறு கிடையாது என்று தெரிஞ்சா குழந்தை இழுக்குமா?
இழுத்த குழந்தை அன்று சாப்பிடாவிட்டால் மாறி மாறிக் கெஞ்சியும், கொஞ்சியும் ஊட்டுகிறோமே?

* பெற்றோர்க்கு கன்னக் கடியும் உண்டு! குழந்தைக்கு அன்னக் கடியும் உண்டு!
* அதே தான் இறைவனிடத்திலும்!
சீறுவது போல் பூச்சாண்டி காட்டி, சிரிப்-பூவாய், சிறப்-பூ அருளுவான்!
"அன்பினால்" "சிறுபேர் அழைத்தனமும்", "சீறி"-"அருளுவான்"!

கடவுளை.....ஏதோ.....
சர்வ சக்தன், சர்வ சுதந்திரன், சர்வ ஈசன் (சர்வேசன்),
சர்வ சுவாமி, சர்வ லோக பாலகன்,
சர்வ சிரேஷ்டன், சர்வ அந்தர்யாமி-ன்னு.....பல "சர்வ" போடுகிறோம்!
ஆனால் அப்பேர்ப்பட்ட கடவுளாலும் முடியாத ஒரே காரியம்.....ஒன்னு இருக்கு!
ஆகா...என்ன அது? அதைக் கோதை வெட்ட வெளிச்சமா ஆக்குறா! பார்க்கலாமா? கேட்டுக்கிட்டே பதிவைப் படிங்க!

* ஆண் குரலில் - சிக்கில் குருசரண் (கல்லூரி மாணவிகளின் நாயகன்)
* பெண் குரலில் - எம்.எல்.வசந்த குமாரி (ஸ்ரீவித்யா அவங்க அம்மா)


கறவைகள் பின் சென்று, கானம் சேர்ந்து, உண்போம்!
அறிவு "ஒன்றும்" இல்லாத ஆய்க் குலத்து, உன் தன்னைப்
பிறவி பெறுந்தனைப் புண்ணியம் யாம் உடையோம்!
குறை "ஒன்றும்" இல்லாத கோவிந்தா, உந்தன்னோடு,

உறவேல் நமக்கு, இங்கு ஒழிக்க ஒழியாது!
அறியாத பிள்ளைகளோம் அன்பினால் உன் தன்னை
சிறு பேர் அழைத்தனமும், சீறி அருளாதே!
இறைவா நீ தாராய் பறை! ஏல்-ஓர் எம் பாவாய்!

---

பாடலின் விளக்கத்துக்குப் போவோம்!

ஒவ்வொரு பிறவியிலும் ஒவ்வொரு தாய்! மாறிக்கிட்டே இருக்காய்ங்க!
ஒரு பிறவித் தாய்க்கே இம்புட்டு பாசம்-ன்னா, 
எல்லாப் பிறவிக்கும் தாயான தாய்க்கு எம்புட்டு பாசம் இருக்கும்?

உறவுகள் ரெண்டு வகை = சரீர பந்துக்கள்! ஆத்ம பந்து!
சரீர உறவினர்கள் எப்ப வேணும்னாலும் வருவாங்க! எப்ப வேணும்னாலும் போயிருவாங்க! யாருக்கு எப்போ கோவம் வரும்-ன்னு, யாருக்குத் தெரியும்? :)

* அவங்களைப் பொறுத்த வரை = நீ முதலில் சரீரம்! அப்பறம் தான் உள்ளம்!
* ஆனா ஒரே ஒருத்தருக்குத் தான் = நீ முதலில் உள்ளம், அப்பறம் தான் உன் சரீரம்!

சும்மா கற்பனை பண்ணிப் பாருங்க!
இந்த அறிவியல் காலத்தில் கூட, அட்ரெஸ் தெளிவா இல்லீன்னா ஒரு பொருளைக் கொண்டு போய் கொடுப்பது சிரமமா இருக்கு!
பின் கோடு, சிப் கோடு, யூனிக் கோடு-ன்னு பல கோடுகள்! அதில்லாம தபால் அனுப்பினா திவால் தான்!
ஆனால் பிறவிகள் தோறும்...உன் கர்மாக்கள்...உன் வினைகள்...கரெக்டா உன் கிட்ட வந்து சேருதே? எப்படி?

* முகத்தைப் பார்த்து கொடுக்க முடியாது - புது உடம்பு வந்தாச்சி!
* பேரைப் பார்த்து கொடுக்க முடியாது - ஜீவாத்மா நாம ரூபம் இல்லாதவன்!
* அட்ரெஸ் பார்த்து கொடுக்க முடியாது - ஆளுக்கு அட்ரெஸ் இருக்கான்னே தெரியாது! எங்காச்சும் காட்டுக்குள்ள மிருகமாக் கூட பொறந்திருக்கலாம்!
* பேங்க் அக்கவுன்ட் பார்த்து கொடுக்க முடியாது - அதைச் சொந்தக்காரவுங்க, எப்பவோ சாப்பிட்டு, வெத்தலை-பாக்கும் போட்டிருப்பாங்க!:)


எப்படி ஒரு அடையாளம், Identification, Embedded Chip கூட இல்லாம, புண்ய-பாவக் கணக்குகள், கரீட்டா பட்டுவாடா ஆகுது? ஹா ஹா ஹா!
* இறைவனைப் பற்றி இறைவனே தான் அறிந்து கொள்ள முடியும்!
* ஒரு குழந்தையை, அதன் தாயே தான் அடையாளம் காட்ட முடியும்!

பிறந்து ரெண்டு நாளே ஆன குழந்தை...
பார்ப்பதற்கு மத்த குழந்தைகளைப் போலவே இருந்தாலும், அதன் தாய்க்குத் தன் குழந்தையை எளிதில் அடையாளம் காண முடியும் அல்லவா!
* நாம் காட்சியை மட்டும் வைத்து அடையாளம் கண்டால்...
* அம்மா வாசனை, காட்சி, குரல், சுவை, தீண்டல்-ன்னு ஒரே நொடியில் சொல்லிடுவா!

அப்படித் தான் பிறவிகள் தோறும், நம்மை இறைவனும் அடையாளம் கண்டு கொள்கிறான்! Embedded Chip எல்லாம் எதுவும் வைக்காமலேயே! :)

இப்பேர்ப்பட்ட இறைவன்...அவனாலும் முடியாத ஒரே காரியம்...* நாம்-அவன் என்கிற இந்த உறவை அழிக்கவே முடியாது!
* அதை நம்மாலும் அழிக்க முடியாது! அவனாலும் அழிக்க முடியாது!

பொறந்தாச்சு! இனி..
"நான் அம்மா" இல்லைன்னு சொன்னாலும் = அம்மா, அம்மா தான்!
"நான் புள்ளை" இல்லைன்னு சொன்னாலும் = புள்ளை, புள்ளை தான்!
DNA மகத்துவம் அப்படி!!!

சர்வ சக்தன், சர்வ ஈசன் (சர்வேசன்) ...பல "சர்வ" போட்டாலும்...
கடைசியில்... அவன் சர்வ சரண்யன்! 

* உன் தன்னோடு - உறவேல் - நமக்கு 
= இங்கு ஒழிக்க ஒழியாது!!!

குறை ஒன்றும் இல்லாத கோவிந்தா! உனக்கும் எனக்குமான DNA-வை நீயே நினைச்சாலும் ஒன்னுமே பண்ண முடியாது! :)
அடுத்த முறை நீ ரொம்ப மக்கர் பண்ணேன்னு வையி, ஏய் பெருமாளே! DNA Test-க்கு வரீயா-ன்னு கூப்பிடுவேன்! :)

கோதை சொல்லிக் கொடுக்கும் இந்த சூப்பர் உத்தியைப் பார்க்கலாமா? வாங்க, விளக்கத்துக்குப் போகலாம்!

---

கறவைகள் பின் சென்று, கானம் சேர்ந்து, உண்போம் = கறவை மாட்டுக்குப் பின்னாலேயே போய், காட்டிலே மேய விட்டு, பின்னர் சாப்பிடுவோம்!

அறிவு ஒன்றும் இல்லாத ஆய்க் குலத்து = இப்படி மாடு மேய்க்கும் கூட்டம்! ரொம்ப பெருசா அறிவெல்லாம் இல்லாத ஒரு ஆயர் குலம்!
அந்தக் குலத்துக்கு ஜப-தப-ஹோமம் எல்லாம் ஒன்னும் செய்யத் தெரியாது! வியாபாரம் கூட பெருசா ஒன்னும் தெரியாது! ஞான நூல்கள் எல்லாம் படிக்கத் தெரியாது! ஆன்மீகப் பதிவு கூடப் போடத் தெரியாது! :)

உன் தன்னைப் பிறவி பெறுந்தனைப் புண்ணியம் யாம் உடையோம் = அந்த மாதிரியான ஒரு கூட்டத்துக்கு நடுவில், நீ வந்து பொறந்தீயே! என்னைப் பெத்த ராசா! என்ன புண்ணியம் செஞ்சோமோ நாங்க?

குறை "ஒன்றும்" இல்லாத கோவிந்தா = வெறுமனே குறை இல்லாத கோவிந்தா-ன்னு சொல்ல மனசு ஒப்பலையே!
இன்னிக்கி வேணும்னா குறை இல்லாம இருக்கலாம்! ஆனா நாளைக்கு மாறிடுவாங்களே! நீயோ, குறை "ஒன்றுமே" இல்லாத கோ-விந்தன்!


சென்ற பாட்டில் சொன்னது போல், இனி திருப்பாவை முடியும் வரை கோவிந்த கோஷம் தான்!
கோவிந்த நாமம் மிக மிக மங்களகரமானது என்று நேற்றே பார்த்தோம்!
நோன்பு முடிந்த வெற்றியில், ஒவ்வொரு பாட்டிலும், கோவிந்தனை வலிய இழுத்து, கொண்டாடுகிறார்கள்!
கோவிந்த நாம சங்கீர்த்தனம்...கோவிந்தா கோவிந்தா!

* ஆபாட மொக்குல வாடா, அடுகடுகு தண்ணல வாடா = கோவிந்தா கோவிந்தா!
* வட்டிகாசுல வாடா, வேங்கட ரமணா = கோவிந்தா கோவிந்தா!
* ஏடு கொண்டல வாடா, வேங்கட ரமணா = கோவிந்தா கோவிந்தா!
* ஆபத் பாந்தவா, அனாத ரட்சகா = கோவிந்தா கோவிந்தா!

---

உந்தன்னோடு+உறவேல்+நமக்கு = நீ+உறவு+நாங்கள் = அ+உ+ம = ஓம்!அகரம்=அவன்;
மகரம்=நாம்;
உகரம்=(அவன்-நாம்)உறவு!

பிரணவ சொருபத்தை இப்பாசுரத்தில் மிக அழகாகக் காட்டுகிறாள் கோதை!
எல்லாரும் பிரணவப் பொருள், பிரணவப் பொருள்-ன்னு சும்மா பேசறோமே தவிர, முருகப் பெருமான் அப்பாவுக்குச் சொன்ன பொருள் தான் என்ன?

* அதை யாரும் சொல்ல மாட்டேங்குறாங்களே? ஏன்? பிரணவம் என்பது ரகசியமா?
* ஆனால் கோதை இதோ சொல்கிறாளே! ஊர் அறியப் போட்டு உடைத்து விட்டாளே!

ஓம் என்னும் பிரணவத்துக்குப் பொருள் தெரியாமல் தானே பிரம்மா அவதிப்பட்டார்? ஆசை முருகன் தலையில் குட்டினான்?
தெரியாத பிரம்மனுக்குப் பிறகு சொல்லிக் கொடுத்தானா?

சிவனார் மனம் குளிர உபதேச மந்திரம் "இரு செவி" மீதிலும் பகர் என்று ஆனதுவே!
எப்படி ஒரே நேரத்தில், இரண்டு செவி மீதிலும் சொல்ல முடியும்? அருணகிரி பொய் சொல்ல மாட்டாரே! - தனிப் பதிவாய் தான் இட வேணும்!
யாரேனும் தைப் பூசத்தின் போது அடியேனுக்கு ஞாபகப் படுத்துங்கள்!

---

இங்கு ஒழிக்க ஒழியாது = "நீ-நான்" உறவு;  
அதை நீயே ஒழிக்க நினைச்சாலும் ஒழியாது!

ஏன் தெரியுமா?
(ஓம்)+நமோ+நாராயணாய = 1+2+5 = 8 = அஷ்டாட்சரம் என்னும் திருவெட்டெழுத்து!
ஓம் என்பது தமிழில் எழுதும் போது, பார்க்க ஈரெழுத்து போல இருப்பினும், அது ஒரே எழுத்து தான்! அ+உ+ம சப்தம் சேர்ந்த ஏகாட்சரம்!

* உந்தன்னோடு = அ
* உறவேல் = உ
* நமக்கு = ம
அ+உ+ம = ஓம்!
அந்த உறவை, அந்த "ஓம்"-ஐ, உன்னால் கூட அழிக்க முடியுமா?
அழித்தால் உன் அஷ்டாட்சரத்துக்கே பொருள் இல்லாமல் போய் விடுமே?

ஏன்னா, அந்த "ஓம்" என்பதைச் சேர்த்தா தான் எட்டு எழுத்து! 
"ஓம்"-ஐ நீக்கிப் பாருங்கள்! 
ஏழாகி விடும்! சப்தாட்சரம்-ன்னு ஆயிரும்! :)

இப்படி ஓங்காரம் சேர்ந்தே இருக்கும் "ஒரே" மந்திரம் என்பது தானே அஷ்டாட்சரப் பெருமை!
"ஓம்" என்பதைச் சேர்த்தால் தான் அஷ்டாட்சரப் பூர்த்தி!
வேறு எந்த மந்திரத்துக்கும் இப்படி ஓங்காரத் த்வனி, பிரணவ மயம் இல்லை!

* நம+சிவாய = 5 = பஞ்சாட்சரம்! திருவைந்தெழுத்து! - "ஓம்" என்பது அதில் இல்லை! ஓம் என்பதைப் பஞ்சாட்சரத்துடன் தனியாகக் கோர்த்து நாம தான் சொல்லணும்!
* சரவண+பவ = 6 = சடாட்சரம்! திருவாறெழுத்து! - "ஓம்" என்பதைச் சடாட்சரத்துடன் தனியாகக் கோர்த்து தான் சொல்லணும்!

* (ஓம்)+நமோ+நாராயணாய = 8 = அஷ்டாட்சரம்! திருவெட்டெழுத்து! - "ஓம்" என்பதைக் கோர்க்கவே தேவையில்லை!
ஓங்காரமாகிய பிரணவம், மந்திரத்துக்குள்ளேயே இயைந்து ஒலிப்பது தான் இதன் தனித்துவம்! அதை மந்திரத்தில் இருந்து பிரிக்கவே முடியாது!

அதனால் தான் இதைப் பிரணவாகாரம் என்று சொன்னான் "குரு"குகனான எங்கள் முருகப் பெருமான்!
அரங்க விமானமும் பிரணவாகார விமானம் என்றே வழங்கப்படுகிறது!

(குறிப்பு:  இதனால் பஞ்சாட்சர, சடாட்சர, ஏனைய மந்திரங்கள் எல்லாம் தாழ்ச்சி என்றோ, திருவெட்டெழுத்து மட்டுமே உசத்தி என்றோ, குறுகுறு மனமாய்க் கணக்கு போடக் கூடாது!
ஒவ்வொரு மந்திர சப்த மாத்திரமும் ஒவ்வொரு நன்மைக்கு ஏற்பட்டது! 
இது பிரணவாகாரம் என்பதைக் காட்ட வந்த மந்திரம்! அவ்வளவே! இதற்கு மேல் வீண் கற்பனைகளை, அவரவர் மனசுக்கு ஏத்தாப் போலே, உயர்ச்சி/தாழ்ச்சி-ன்னு வளர்த்துக்க வேணாம்!)

* இப்படியான பிரணவம் = உந்தன்னோடு+உறவேல்+நமக்கு! = அ+உ+ம!* அடே பெருமாளே, இப்போ அந்த உறவை ஒழியேன் பார்ப்போம் என்று கோதை சவடால் விடுகிறாள்!

புடிச்சாப்பா பாயின்ட்டை!
அவன் ஒன்னுமே பண்ண முடியாது! ஹா ஹா ஹா! :)

---

அறியாத பிள்ளைகளோம் = நாங்கள் அறியாத பிள்ளைகள்! அப்பாவிச் சிறுவன் சிறுமிகள்! :)
எங்க நல்லது எது-ன்னு எங்களுக்கே தெரியாது! எங்கள் நல்லது நாடும் உள்ளங்களை நாங்களே போட்டுத் தாக்குவோம்!

ஒரு பொருள் - நேற்று நல்லதாகத் தெரியும்!
ஆனா இன்னிக்கு மாறிடும்!
நாளை மீண்டும் நல்லதாத் தெரியும்!
இப்படி "நல்லது" அறியாக் கூட்டம் நாங்க!

அன்பினால் உன் தன்னை = ஏதோ, அன்பாலேயும், உரிமையாலேயும், உன்னை
சிறு பேர் அழைத்தனமும் = என்னென்னமோ சொல்லி இருக்கோம்! எப்படி எப்படியோ திட்டி இருக்கோம்!

சீறி அருளாதே = பூச்சாண்டி காட்டுவது போல் சீறக் கூடச் சீறாதே!
சீறினாலும் அருள்வாய் அல்லவா! 
முத்தமிழால் வைதாரையும் ஆங்கே வாழ வைப்பாய் அல்லவா!

இறைவா, நீ தாராய் பறை = இறைவா! குறை "ஒன்றும்" இல்லாத கோவிந்தா! நீ தான் அபயம்! அபயம்!

நேற்றைய பாசுரத்திலேயே பறை என்னும் நோன்புப் பொருளைக் கொடுத்து விட்டாய்! இருந்தாலும் இன்னிக்கும் பறை தாராய்-ன்னு கேட்கிறோமே-ன்னு பாக்குறியா? கேட்டுக் கேட்டுப் பழக்க தோஷம் ஆயிருச்சா? ஹிஹி! ஏன்-ன்னு அடுத்த பாசுரத்தில் சொல்கிறோம்! உனக்கே இன்ப அதிர்ச்சி கொடுக்கிறோம்!

இப்போதைக்கு "நீ-நாங்கள்" உறவைப் பிரிக்கவே முடியாது! அதனால் தான்
* "உன்" தன்னைப் பிறவி பெறுந்தனை
* "உன்" தன்னோடு உறவேல் நமக்கு
* "உன்" தன்னைச் சிறு பேர் அழைத்தனமும்
என்று மூன்று முறை "உன், உன், உன்" என்று ஒரே பாட்டில் சொல்லி,

"நம்-அவன்" = உறவைக்
கல்வெட்டு போல வெட்டி வைக்கிறாள்..
இந்த அறியாப் பெண்! அப்பாவிச் சிறுமி!

ஆண்டாள் திருவடிகளே சரணம்!
அவள் வழியிலேயே, நானும்...

முருகனே நினைச்சாலும்,"என்-முருகன்" உறவை அழிக்க முடியாது!
You are Powerless da,before my love:)
முருகா நீ தாராய் பறையேலோ ரெம்பாவாய்!

---

எம்.எஸ்.சுப்புலட்சுமி அம்மா பாடிய "குறையொன்றுமில்லை" என்னும் அழியாக் காவியமான பாடலின் கரு, இந்தப் பாசுரத்தில் இருந்தே எடுக்கப்பட்டது!
குறையொன்றுமில்லை கண்ணா, குறையொன்றுமில்லை கோவிந்தா = குறை ஒன்றும் இல்லாத கோவிந்தா உன் தன்னோடு!