மார்கழி-23: ஆண்டாள் & ஃபோட்டோகிராபி in தமிழ்!

இன்று அரங்கத்தில் தமிழ் விழா! இராப்பத்து விழா! திருவாய்மொழித் திருநாள்! பூலோக வைகுந்தம் என்னும் திருவரங்கத்திலே வைகுந்த ஏகாதசிப் பெருவிழா! மோட்ச ஏகாதசி என்றும் முக்கோடி ஏகாதசி என்றும் இதைச் சொல்லுவார்கள்! மேலும் கீதையின் பிறந்த நாளும் கூட!
மூலவர் அரங்கனுக்கு முத்தங்கி சேவை! உற்சவர் நம்பெருமாளுக்கோ ரத்னாங்கி சேவை!

* நம்மைக் கடைத்தேற்றி, நம் விதி மாற்ற வந்தார் ஒருவர் - மாறன் சடகோபன் என்னும் நம் ஆழ்வார்!
* அவருக்காக இன்று மட்டும் திறக்கப்படும் வைகுந்த வாசல்.

குருநாதரின் தாளைப் பற்றிக் கொண்டு, தாயுடன் குட்டி போல், நாமும் நுழையலாம், வாங்க!
அவருடன் சேர்ந்து, நாம் எல்லாரும் நுழைவதே சொர்க்கவாசல் சேவை! சொர்க்க வாசல் என்பது பேச்சு வழக்கு! உண்மையில் அது வைகுந்த வாசல், பரமபத வாசல் தான்!

விடியற் காலை, பிரம்ம முகூர்த்தம், வாசல் திறக்கப்படுகிறது!
ரங்கா, ரங்கா, ரங்கா என்று விண்ணதிரும் கோஷம்!
நடை அழகு! உடை அழகு!
திருக் குடை அழகு! சக்கரப் படை அழகு!
கீழே கண்குளிரக் கண்டு களியுங்கள் அரங்கனை!

பாயுநீர் அரங்கம் தன்னுள், பாம்பணைப் பள்ளி கொண்ட,
மாயனார் திருநன் மார்பும், மரகத உருவும், தோளும்,
தூய தாமரைக் கண்களும், துவர் இதழ் பவள வாயும்,
ஆயசீர் முடியும், தேசும், அடியோர்க்கு அகல லாமே!
இச்சுவை தவிர யான் போய், இந்திர லோகம் ஆளும்,
அச்சுவை பெறினும் வேண்டேன்!!! அரங்க மா நகருளானே!!!
அரங்கன் அடி முடி ஜொலிக்கக் காட்டப்படும் தசாவதாரக் கற்பூர தீப சேவை!

---

நல்லோர் நெஞ்சமெல்லாம் நிறைய, அரங்கன் அவன், "சிம்ம கதியில்", சிம்ம நடை போட்டு வரும் அழகே அழகு!
அதற்கு ஏற்றாற் போல், இன்றைய திருப்பாவையும் சீரிய "சிங்கம்" பாசுரம் தான்! :)

டிஸ்கவரி சேனலில், காட்டுச் சிங்கங்களின் வாழ்க்கையைப் படமாக் காட்டுவாய்ங்க! பார்த்து இருக்கீய தானே? பிடறி உலக்குறதும், முழங்குறதும், மான் வேட்டையும்......அடா, அடா, அடா, என்ன ஒரு ஸ்டைலு!
* சாதாரணமா நடக்கும் போது ஒரு கெத்தான ஸ்டைல்-ல நடக்கும் = போங்கடா, நீங்களாச்சு, உங்க ஃபோட்டோவுமாச்சு-ங்கிற Carefree லுக்கு!
* ஓடும் போது வேற ஸ்டைல்-ல ஓடும் = இரையை, ஓட விட்டுப் பிடிப்பதிலும் தனி ஸ்டைல்!

அதனால் தானே அது காட்டு ராஜா! ஆண்டாளும் டிஸ்கவரி சேனல் படத்தை, அப்பவே, அம்புட்டு டீட்டெயிலா, காட்டுறான்னா பாருங்க! ஆண்டாள் ஒரு இயற்கைப் புகைப்படக்காரியோ? (Nature Photographer)?


பார்க்கலாமா? கேட்டுக்கிட்டே பதிவைப் படிங்க!
* ஆண் குரலில் - சிக்கில் குருசரண் (கல்லூரி மாணவிகளின் நாயகன்)
* பெண் குரலில் - எம்.எல்.வசந்த குமாரி (ஸ்ரீவித்யா அவங்க அம்மா)

மாரி மலை முழைஞ்சில், மன்னிக் கிடந்து உறங்கும்,
சீரிய சிங்கம், அறிவுற்றுத் தீ விழித்து,
வேரி மயிர் பொங்க, எப்பாடும் பேர்ந்து உதறி,
மூரி நிமிர்ந்து, முழங்கிப் புறப்பட்டுப்,

போதருமா போலே, நீ பூவைப் பூவண்ணா! உன்
கோயில் நின்று, இங்ஙனே போந்தருளிக், கோப்புடைய
சீரிய சிங்காசனத்து இருந்து, யாம் வந்த
காரியம், ஆராய்ந்து அருள்! ஏல்-ஓர் எம் பாவாய்!

---

அடியவர் வாக்கு மெய்ப்பித்தான் = ஆள்+அரி = நர+சிம்மம் = பிரகலாத வரதன்!
இந்தப் பாசுரத்தின் முழுமையும், ஆளரிப் பெருமாளை, ஆண்டாள் சேவிக்கிறாள் என்பது ஆச்சார்யர்கள் வாக்கு! கண்ணனைச் சிங்கமாகவே பல இடங்களில் பார்க்கிறாள் கோதை! முதல் பாசுரமே யசோதை இளஞ்"சிங்கம்" தான்!

அடியவர் வாக்கை மெய்ப்பித்தான் என்பதாலே, தன் கனவையும் மெய்ப்பிக்க வல்லான் என்று ஆண்டாளுக்கு நரசிம்மப் பெருமாள் மீது ஒரு அலாதிப் ப்ரியம்!
இல்லீன்னா கல்யாணத்தின் போது, மிகவும் உக்கிரமாகச் சொல்லப்படும் நரசிம்மன் கையைப் பிடிச்சேன்-ன்னு ஒரு சின்னப் பொண்ணு பாடுவாளா? அரி(சிங்க)-முகன், அச்சுதன் கை-மேல்-என் கை வைத்து, பொரி முகம் தட்டக் கனாக் கண்டேன் தோழீ நான்!

ஆளரிப் பெருமாள், நரசிம்ம மூர்த்தி, மிகவும் உக்கிரமானவரா என்ன? எல்லாரும் அப்படிச் சொல்லித் தானே பயமுறுத்துறாங்க! ஹா ஹா ஹா! நரசிம்ம பெருமாளைப் போல் ஒரு மென்மையானவரை, அழகானவரைப் பார்க்க முடியாது! பேரே அழகிய+சிங்கர்!
* இல்லீன்னா ஒரு கல்யாணப் பொண்ணு அப்படிப் பாடுவாளா?
* குழந்தை பிரகலாதன் பயமில்லாமல் தொட்டுத் தொட்டுப் பேசுவானா?
* ஆடி ஆடி அகம் கரைந்து, இசைப் பாடிப் பாடிக் கண்ணீர் மல்கி, எங்கும் நாடி நாடி நரசிங்கா என்று மாறன் குழந்தையும் பயப்படவில்லையே!

* சமயம் காக்க வந்த ஜகத்குரு, ஆதிசங்கர பகவத்பாதரையே, காத்துக் கொடுத்த ஆளரிப் பெருமாள்! இளவயதில் இறைவனுடன் கலந்த சங்கராச்சார்யர், இல்லீன்னா, இன்னும் இளவயதிலேயே அல்லவா உயிர் நீத்திருப்பார்? காபாலிகள் கிட்ட இருந்து காப்பாற்றி, அவரை நம் தர்மத்துக்குக் காத்துக் கொடுத்த தர்மப் பிரபு நாரசிம்மன்!

* மிகவும் ஸ்டிரிக்ட்-ஆன ஆளு-ன்னு கருதப்படும் சக்கரத்தாழ்வார்! அவரைக் கூல்-டவுன் செய்ய அவருக்குப் பின்னாடியே ஒரு சாந்த மூர்த்தியை ஸ்தாபிக்கறாங்களே! யார் அவரு? :)
எந்தச் சக்கரத்தாழ்வார் சிலை பின்னாலும் நரசிம்மர் இருப்பது எதற்கு-ன்னு நினைக்கறீங்க? உக்கிரத்தை உக்கிரத்தோடு சேர்ப்பார்களா யாராச்சும்? ஏன்? சொல்லுங்க பார்ப்போம்! :)

இனி நரசிம்மனை உக்கிரமானவன்-ன்னு யாரும் சொல்லாதீங்க! வக்கிரமானவர்களுக்கே உக்கிரமானவன் அவன்! அரி-முகனை, அரி-அவனை, அரியவனை, அறியே!
பிரகலாதக் குழந்தை பிஞ்சு-அடிகளே சரணம்!
அடியார்க்கு நல்லான் ஆளரித் திருவடிகளே சரணம்!!

---

மழைக் காலம் என்பது பொதுவாக விலங்குகளின் இனப்பெருக்க காலம்! பெண் சிங்கங்கள் கருவுற்று இருக்கும்! ரொம்ப ஓட முடியாது! குகைக்குள்ளேயே தூங்கும்!
அப்போ சாப்பாட்டுக்கு??? ஆண் சிங்கம் தான் சிங்கிளா வரும் வேட்டைக்கு! சிங்கம் சிங்கிளா வந்தாலும், சிங்கம் சிங்கம் தான்-லே! :)

ஆண் சிங்க்ஸ் அப்பவே இதுக்கு வழி காட்டியிருக்கு - டேய் ஆம்பிளைங்களா, இனி நீங்க எழுந்து சமைங்கடா-ன்னு! அதை நம்ம ஒன்னு விட்ட சிங்கப் பயலுவ இன்னி வரைக்கும் சின்சியரா ஃபாலோ பண்ணிக்கிட்டு இருக்கானுங்க! :))

மாரி மலை முழைஞ்சில் = மழைக்காலத்தின் போது, மலைக் குகையில்
மன்னிக் கிடந்து உறங்கும் = அமைதியாப் படுத்துத் தூங்கும்
"சீரிய" சிங்கம் = "பெருமை" மிக்க சிங்கம்! அப்பா ஆகப் போகுதுல்ல? அந்த வெட்டி பந்தா-பெருமை! அதான் "சீரிய"-ன்னு சொல்லுறா நம்ம ஃபோட்டோகிராபர் கோதை! :)

அறிவுற்று, தீ விழித்து = திடீர்-ன்னு பசி மிகுதியால் அறிவுற்று, கண்ணில் தீ பறக்க
வேரி மயிர் பொங்க = வேர் மயிர்! வேர்க்-கால் மயிர், ரோமம் எல்லாம் பொங்குதாம்! பொங்கிப் புடைப்பா நிக்குதாம்!

எப் பாடும் பேர்ந்து உதறி = அந்தப் பிடரி மயிரை, ஒரு உலுக்கு உலுக்கி, நிக்குது! கழுத்தைச் சிலுப்பிக்குது! சோம்பல் முரிக்குது!
இவ்வளவு நேரம் சோம்பிக் கிடந்த சோம்பல் தீர, எப் பாடும் = அப்படியும் இப்படியும், பேர்ந்து = பெயர்ந்து, அந்தாண்ட இந்தாண்ட உலாத்தி, உதறி= உதறிக்குது!

மூரி நிமிர்ந்து = மூரி-ன்னா முதுகுப் பக்கம் இருக்கும் சின்ன திமில்! அது நிமிருதாம்! மூரி=முரித்தல்-ன்னும் கொள்ளலாம்!
சோம்பல் முரிக்கும் போது சடக்-படக்-ன்னு சத்தம் வரும்-ல? நீங்க முரிச்சிப் பார்த்துச் சத்தம் எப்படி வந்தது-ன்னு பின்னூட்டத்தில் சொல்லுங்க பார்ப்போம்! :)
அப்படி முரிச்சி, நிமிர்ந்து நிக்குது! ராசா நிமிர்ந்துட்டாருய்யா! தயார்!!!!!

முழங்கிப் புறப்பட்டு = தயார்! புறப்படும் முன்னாலே சும்மா கெளம்ப முடியுமா? சவுண்டு விட்டாத் தானே எப்பவும் மதிப்பு! :)
அதான் "முழங்கி"ப் புறப்படுது! சிங்கம் "கர்ஜிக்கும்" என்று வடமொழியில் சொல்லுவாய்ங்க! தூய தமிழில் சிங்கம் முழங்கும்-ன்னே இனி சொல்லுங்க!

எப்படி ஆண்டாள் காட்டும் டிஸ்கவரி சேனல்? ஃபோட்டோகிராபி in தமிழ் ஆண்டாளுக்கே சொந்தம்! என்ன மக்களே, சரி தானே? :))

---

போதருமா போலே, நீ பூவைப் பூவண்ணா = அப்படிச் சிங்க நடை நடந்து வாடா, என் காதலா! உன் சிம்ம கதியில், அத்தனை பேரும் ஈடழியணும்! மனம் பறி கொடுக்கணும்!
பூவைப் பூ வண்ணா = காயாம் பூவைக் போல நீ கருத்த சிங்கம்-டா! நீ பொன்னிறச் சிங்கம் இல்லை! கருநிறச் சிங்கம்!

சிம்ம கதி போட்டு உன் நடையை ஆரம்பி! சிங்க நடை போட்டுச் சிகரத்தில் ஏறு! Ready, Steady, Go!
* உன் கோயில் நின்று = உன் கோயில் அரண்மனையில் கம்பீரமா (Majestic) "நின்று"
* இங்ஙனே போந்து = அப்படியே கம்பீரமா "நடந்து" வா!
* கோப்புடைய சீரிய சிங்காசனத்து இருந்து = உறுதியா, திம்-முனு இருக்கும் அரியாசனத்தில் வந்து "இருந்து" (அமர்ந்து)

யாம் வந்த காரியம், "ஆராய்ந்து" அருள் = நாங்க உன்னைத் தேடி வந்த காரியங்களை எல்லாம் "ஆராய்ந்து" அருள்! பேரரசன் ஒருவன் சபைக்கு வந்து அமரும் காட்சியை, அப்படியே கம்பீரத் தமிழில் காட்டுகிறாள் கோதை!
கோதைத் தமிழ் கம்பீரத் தமிழ்!

இறைவன், ஆலயங்களில், பொதுவாக நான்கு கோலங்களில் சேவை சாதிப்பான்!
* நின்றான் = உன் கோயில் "நின்று" => திருவேங்கடம், காஞ்சி, திருமாலிருஞ்சோலை (மதுரை) போன்ற தலங்கள்!
* இருந்தான் (அமர்ந்தான்) = சீரிய சிங்காசனத்து "இருந்து" => திருக்கடிகை (சோளிங்கபுரம்) போன்ற தலங்கள்!
* கிடந்தான் = மன்னிக் "கிடந்து" உறங்கும் => திருவரங்கம் போன்ற தலங்கள்!
* நடந்தான் = இங்ஙனே "போந்து", "புறப்பட்டு" => திருக்கோவிலூர் போன்ற தலங்கள்! (நடந்து, உலகளந்த பெருமாள்)

நின்றான்-இருந்தான்-கிடந்தான்-நடந்தான்! அதையும் இந்தப் பாட்டிலேயே கொண்டாந்து காட்டி விட்டாள் கோதை!

---

யாம் வந்த "காரியம்" = ஆகா! "காரியமாத்" தான் இறைவன் கிட்ட போறோமா? ஹா ஹா ஹா! தப்பில்லை! கண்ட பேரிடம் செல்லாமல், இறைவனிடமாச்சும் செல்கிறோமே! முதல்ல அப்படித் தான் ஆரம்பிக்கும்! ஆனால் பெருமாளின் செளந்தர்யமான கருணையால், கொஞ்ச நாளில் மாறீடுவோம்!
பிற்பாடும் "காரியமாத்" தான் போவோம்! என்ன காரியம்? = அவனே காரியம்!
சன்னிதியில் வேண்டிக்கணும்-ன்னு கூடத் தோனாது! நல்லா இருக்கியா ராசா? பாத்து எவ்ளோ நாளாச்சு?-ன்னு பேசத் தான் தோனும்! :)

"ஆராய்ந்து" அருள் = யப்பா பெருமாளே! நாங்க கேட்டதை எல்லாம் பொசுக் பொசுக்-ன்னு கொடுத்துறாதே! நாங்க எதுக்குக் கேக்கறோம்-ன்னு பாதி நேரம் எங்களுக்கே தெரியாது! :)

நேத்தெல்லாம் வயித்து வலி; இன்னிக்கு குழந்தை பலாச்சுளை கேக்குது! அம்மா கொடுத்துருவாளா? கொடுக்காமப் போனா அவ அரக்கியா?
அப்படியே அரக்கி-ன்னு குழந்தை திட்டினாலும் கொடுப்பாளா? பெருமாளே, நாங்க உன்னைத் திட்டினாக் கூட நீ சட்டை பண்ணாதே! ஆராய்ந்து அருள்! ஆராய்ந்து அருள்!

* பிரம்மா முதலான பல தெய்வங்களும், தவத்துக்குக் கட்டுப்பட்டு, "ஆராயாமல்" கொடுத்துத் தான் எத்தினி கஷ்டம்?
* பக்த கோலாகலன் எங்கள் சிவபெருமான் தலையிலேயே ஒருவன் கை வைக்கப் பார்த்தானே!
வேணாம்ப்பா! வேணாம்! நீ ஆராய்ஞ்சே கொடு!
புராண வரலாறுகள் படிச்சீங்கன்னா தெரியும்!
தேவர்கள்-அசுரர்கள் ரெண்டு பேருமே பிரம்மாவை நோக்கித் தான் தவம் இருப்பாங்க! ஏன்-னா அவர் தவத்துக்குக் கட்டுப்பட்டவர்! அவர் கிட்ட எப்படியாச்சும் ஏதாச்சும் வாங்கிருவாங்க! தவத்துக்குக் கட்டுப்படாதார் ரெண்டே பேரு தான்! = சிவபிரான், பெருமாள்!

பிரம்மாவால் தர முடியாத சில வரங்கள் வேணும்னா, அசுரர்களின் அடுத்த சாய்ஸ் சிவபெருமான் தான்! ஈசன் சோதனைகள் நிறைய கொடுத்தாலும், கோரமான தவத்தில் வென்று விட்டால் அள்ளி அள்ளிக் கொடுப்பவர்!
தன்னையே கொடுத்தாலும் கொடுத்துருவார்! அம்புட்டு கருணை!

இது தன்னலம் புடிச்ச தேவர்களுக்கும் அசுரர்களுக்கும் நல்லாவே தெரியும்! தேவர்களால் கோரமாத் தவம் பண்ண முடியாது! அசுரர்கள் அதுக்கும் துணிஞ்சவங்க! அவ்ளோ தான் வித்தியாசம்!
ஆனா எங்கேயாச்சும், பெருமாளை நோக்கி எவனாச்சும் தவம் செஞ்சதா படிச்சிருக்கீங்களா? ஹிஹி! அம்புட்டு Reputation ஐயாவுக்கு! :)
அம்பாளும் கிட்டத்தட்ட அப்படியே! குடும்பப் பழக்கம் போல! :))

தேவன்-அசுரன் எவனுமே பெருமாளை நோக்கித் தவம் இருக்க மாட்டான்! துருவன் முதலான பக்தர்கள் மட்டுமே இவரைக் குறித்து தவம் இருப்பார்கள்! அதுவும் "வரம்" வேண்டிய தவமா இருக்காது! "அவனை" வேண்டிய தவமாவே இருக்கும்!
பின்னே? ஆராய்ந்து அருளேலோ ரெம்பாவாய்! மனசை ஆராய்ந்து அப்புறமா வரம் கொடுத்தா யாருக்குத் தான் புடிக்கும்? போய்யா! நீயாச்சி, உன் வரமும் ஆச்சி! :))

* எங்களுக்கு நல்லதா?
* எங்க புள்ள குட்டிங்களுக்கு பிற்காலத்தில் நல்லதா?
* எங்க வம்சத்துக்கு நல்லதா?
* எங்க நண்பர்கள்-உறவினர்களுக்கு இதுனால எதுவும் கெடுதல் வராதே?
* சமுதாயத்துக்கு இதுனால தீங்கு விளையாதே?

இது எல்லாத்தையும் ஆராயும் சக்தி எங்களுக்கு இல்லை! அதுனால நீயே ஆராயணும்! நீயே அருளணும்!
ஆராய்ந்து கொடு! அப்படியே கொஞ்சம் கொஞ்சமா, உன்னையும் கொடு!
எங்களை ஏல்-கொள், ஏற்றுக் கொள் பெருமாளே!
ஏல்-ஓர் எம்பாவாய்! ஏல்-ஓர் எம்பாவாய்!

ஆண்டாள் திருவடிகளே சரணம்!
ஆள்+அரிப் பெருமாள் திருவடிகளே சரணம்! சரணம்!!