மாயா மச்சேந்திரா, நர சிம்மம் பார்க்க வந்தீரா?

இந்த இரவி செஞ்சது சரியா நீங்களே சொல்லுங்க. மாதவிப் பந்தல்ல இது தான் கடைசி இடுகைன்னு ஒரு Dash அடிச்சுட்டு ஓரமா போயி உக்காந்துட்டாரு. ஆனா நம்ம நாச்சியாரு உடுவாங்களா?

'டேய் தோழா. நீ இங்க ஓரமா வந்து குந்திக்க. ஓம் நமோ Dashல படம் படமா போட்டு விளக்குனீயே அவுக (அ) - நானு (உ) - எங்கப்பா (ம).
எல்லாரும் ஒரே லெவல்ல நின்னு ஒரு இரகசியம் சொல்றோம் - எங்கப்பா இடத்துல வேணா நீ நின்னுக்கோ.

பந்தல்ல 'அவுக' பேரு வச்சிருக்கிற இன்னொரு குயில் உக்காந்து பாடட்டும்'ன்னு இரவியோட தோழி சொல்லிட்டாங்க.

நியூயார்க்கன் நண்பனா இருந்தாலும் இன்னும் இந்தத் தென்பாண்டி வழக்கத்தை கோதை விடலை பாருங்க. ரங்கன்னு புருசன் பேரைச் சொல்லாம அவுகன்னு சொல்றாங்க.
கோதை சொல்லை கோவிந்தனே தட்ட மாட்டான் மத்தவுங்க தட்டிட முடியுமா? நம்மாளு இரவி ஓரமா குந்திக்கினு இருக்காரு இப்ப. பந்தல் பக்கம் எட்டிப் பாத்தா ஆட்டோ அனுப்புவேன்னு சொல்லியிருக்கேன்.

'முத்தைத் தரு பத்தித் திருநகை'ன்னு முருகன் அருணகிரிநாதருக்கு எடுத்துக் குடுத்த மாதிரி இந்தப் புதுக்குயிலுக்கும் 'கோளரி மாதவன் கோவிந்தன் என்பான் ஓர் காளை புகுதக் கனா கண்டேன்'ன்னு வல்லியம்மா... சாரி சாரி...கோதையம்மா எடுத்துக் குடுத்திருக்காங்க.
(நாச்சியாரு நரசிம்மனுன்னு சொன்னாலே வல்லியம்மா ஞாபகம் தானே வருது. அதுனால நடுவுல கோதையம்மான்னு சொல்ல வந்து வல்லியம்மான்னு சொல்லிட்டேன்.)

இந்தக் குயிலாரும் 'யாரு அந்த கோளரி ஆளரி'ன்னு கிண்டல் செய்யாம பொறுமையா உக்காந்து 'தாயே. அஞ்சுக்குடிக்கு ஒரு சந்ததியாக நீ வந்தாய்.
நீயும் உன் அஞ்சுக்குடியைச் சேர்ந்தவர்களும் அழகிய சிங்கனின் மேல் என்ன என்ன பாடியிருக்கிறீர்களோ அதையெல்லாம் ஒவ்வொன்றாக எடுத்துப் படித்து எழுதுகிறேன்'ன்னு படிச்சு இங்கன எழுதப் போறாரு.

யாரு இந்தப் புதுக்குயில்?

ஆளரி கோளரின்னா யாரு?

அஞ்சுக்குடி பத்துக்குடி சாத்துக்குடின்னு எல்லாம் வருதே; அப்புடின்னா என்னா?

ஆமாங்க. என்ன தான் லோகல்ல பேசுனாலும் சில நேரம் பேசுற விசயம் என்னான்னு புரிபடறதுக்கு கொஞ்சம் நேரம் ஆகத் தான் செய்யுது. அந்த கஷ்டம் எனக்கும் இராம் தம்பிக்கும் தான் தெரியும். சரி தானா ராம் பபு?

அஞ்சுக்குடின்னா நம்ம டகால்டி இரவி அடிக்கடி சொல்லுவாரே அந்த ஆழ்வாருங்க தானுங்க.
அவங்க பாடுன பாட்டெல்லாம் சேத்து நாலாயிர திவ்விய பிரபந்தம்ன்னு நம்ம இரவி அடிக்கடி சொல்லுவாரே.
அந்தப் பாட்டுல நம்ம பல்ராம் நாயுடு...சாரி..சாரி..நரசிம்ம நாயுடு எங்க எல்லாம் வர்றாருன்னு நம்ம புதுக்குயில் புட்டு புட்டு வைக்கப்போகுது. அம்புட்டுத் தாங்க விசயமே.

கோளரி ஆளரின்னா நம்ம சின்னத்தம்பி பிரபு... ஐயய்யோ தப்பு தப்பு... சின்னத்தம்பி பெருகலாதன் (ப்ரஹ்லாதன்) கூப்புட்டவுடனே கோவிச்சுக்காம ஓடி வந்தாரே நம்ம நரசிம்ம பிரபு அவரு தாங்க.

நம்ம புதுக்குயிலைப் பத்தி இப்ப சொல்லணும்ல. இவரு இரவிசங்கரை விட பெரிய ஆளா இருப்பாரு போலிருக்குங்க. எப்பப் பாரு 'கண்ணன் லீலைகள் செய்வானே. கண்ணன் மாயங்கள் புரிவானே'ன்னு பாடிக்கிட்டே இருக்காரு. கேட்டா அவரோட maayaa.net க்கு விளம்பரமாம்.

சரி விளம்பரம் தான் பண்றாரே; அப்புடி என்ன தான் அங்கன இருக்குன்னு போயி பாக்கலாம்ன்னு போனா அசந்து போயிட்டேங்க. பாடுறாரு ஆடுறாரு கதை சொல்றாரு இன்னும் நிறைய நிறைய பண்றாரு. ஆடுறாருன்னா சொன்னேன். அத மட்டு எடுத்துருங்க. மத்ததெல்லாம் பண்றாரு அங்க. நீங்களும் ஒருவாட்டி போயி பாருங்க. அப்புறம் அங்கயே குடியிருந்திருவீங்க. பந்தல்ல ஆளில்லாம போயிரும்.

இந்தச் சின்ன குயில் சீரங்கன் (Rangan Anna) இனிமே கொஞ்ச நாளுக்கு பந்தல்ல Guest-ஆ குடி வரப் போறாரு. 'நாலாயிரத்தில் நரசிம்மன்'ங்கற டாபிக்ல தொடர்ந்து பேசுவாரு.

பேசுவாருன்னா சொன்னேன். ஆமாங்க பெங்களூருவுல நிறைய இடத்துல பிரசங்கம் பண்ற குயில் தான் இந்தக் குயில். அதனால பேசுவாருன்னு சொல்றது சரி தான். இவரு என்ன தான் சொல்லப்போறாருன்னு இனி மேல் உக்காந்து கேட்டா தெரிஞ்சிரும்.

நான் ரெடி நீங்க ரெடியா?

- கான மயில்களாட கண்டிருந்த வான்கோழி
அன்பன் குமரன்.
_____________________________________________________________________

நம்மையுடையவன் நாராயணன் நம்பியை வணங்கி, மாதவிப்பந்தல் அன்பர்களுக்கு என் வணக்கங்கள்.

ஆலமரம் போன்று விருத்தியடைந்திருக்கும் மாதவிப்பந்தலில் எழுத வாய்ப்பளித்த கண்ணபிரான் ரவிசங்கருக்கும்,
அறிமுகப்படுத்திய கூடல் குமரனாருக்கும், கண்ணபிரானை எனக்கு அறிமுகப் படுத்தி வைத்த ராகவனுக்கும் என் நன்றிகள்.

இப்போ ஒரு சின்ன ஃப்ளாஷ்பேக்குடன் ஆரம்பிப்போமா?

இடம்: ஒரு கல்லூரி விடுதி

நேரம்: சுமார் 15 வருஷம் முன்பு, ஒரு மாலைப் பொழுது

சில கல்லூரி மாணவர்கள் தேநீர் அருந்திக்கொண்டு, அரட்டை அடித்துக் கொண்டு இருந்தனர். பல இடங்களையும், மிருகங்களையும், பொருட்களையும், மனிதர்களையும், நண்பர்களையும் கேலி செய்து நடந்த அந்த அரட்டை, ஒரு நேரத்தில் தெய்வத்தைப் பற்றித் திரும்பியது.

'ஆகா, இது நமக்குப் பிடித்ததாயிற்றே!' என்று ஆத்திக மாணவர்களும், 'ஆகா, இது நமக்கு மிகவும்பிடித்த தலைப்பாயிற்றே!' என்று நாத்திக மாணவர்களும், மிகவும் காரசாரமாக விவாதித்துக் கொண்டு இருந்தனர். சில மாணவர்கள், இரண்டு பக்கமும் இல்லாமல், 'நான்', 'விஞ்ஞானம்','அறிவு', லாஜிக், என்று, போலி நடுநிலையாக - 'மூன்றாவது பக்கம்' நின்று பேசிக் கொண்டு இருந்தனர்.

மிகவும் உச்ச கட்டத்தில்:

ஒரு விஞ்ஞானம் பேசுகிறது ('யௌவன கர்வம்' தலை விரித்தாட): கடவுள் இருந்தால், அவனைக் காண்பி!

ஒரு ஆத்திக மாணவன்: அவர் இருக்கிறார், ஆனால் நானோ நீயோ கூப்பிட்டால் வரவேண்டும் என்ற அவசியம் இல்லை.

விஞ்ஞானம் மீண்டும் பேசுகிறது: ஏன்?

அதே ஆத்திக மாணவன்: ஒரு அரசியல்வாதியோ, ஒரு அரசாங்க அதிகாரியோ,
நீ கேட்டவுடன், உடனே கேட்டதைக் கொடுக்கின்றார்களா? அவருக்கு வேண்டியதை' நீ கொடுத்தவுடன் தானே உனக்கு வேண்டியதைக் கொடுக்கின்றனர்!

விஞ்ஞானம்: இதெல்லாம் சுத்த சால்ஜாப்பு! ஏதோ நரசிம்மர் அவதாரமாமே? யாரோ ஒரு பையன் கூப்பிட்டானாம்! உடனே அவர் தூணைப் பிளந்து கொண்டு வந்தாராம்! இதெல்லாம் சுத்தக் கதை!

அந்த அரட்டை அரங்கத்தில் சிறிது மௌனம் ...

விஞ்ஞானம் (மீண்டும்): பார்த்தாயா! உன்னால் பதில் சொல்ல முடியாது! ஏனென்றால் இது உண்மை இல்லை! இதில் 'லாஜிக்' எதுவும் இல்லை!

இன்னொரு ஆத்திக மாணவன் (சற்றுத் தளர்வுடன்): அது ... அதெல்லாம் உண்மை. அவர் நினைத்தால் வருவார்!

விஞ்ஞானம் (வெற்றிப் பெருமிதத்துடன்): டேய் வாழைப்பழம்! நழுவாதடா! நான் இப்போதுகூப்பிடுகிறேன். இந்த நாற்காலியில் இருந்து வருகிறாரா பார்க்கலாம். அப்படி வரவில்லை என்றால் கடவுள் இல்லை என்று நீ ஒத்துக் கொள்ள வேண்டும்! ஒருவேளை அவர் வந்துவிட்டால், நான், கடவுள் இருக்கிறார், நம் புராணங்கள் எல்லாம் உண்மை என்று ஒத்துக் கொள்கிறேன்.

மீண்டும் அங்கு சிறிது மௌனம் ...

இன்னொரு ஆத்திக மாணவன் (மிகவும் நிதானமாக, ஆனால் கம்பீரத்துடன்): டேய் விஞ்ஞானம்! நீ முதலில் பிரகலாதனாய் இருடா. நீ அப்படி இருந்தால், உனக்கு உண்மையான ஆபத்து வரும்போது உன்னைக் காப்பாற்ற உனக்காகக் கட்டாயம் எதில் இருந்தும் வருவார்!

மேலும் மௌனம் ...

ஆத்திக மாணவன் (விஞ்ஞானத்தைப் பார்த்து): டேய் விஞ்ஞானம்! என்னடா பம்முற! பதில் இல்லையா? நல்லா 'உக்காந்து யோசி'. அதுக்குள்ள நாங்க போய் டிபன் சாப்பிட்டுட்டு வரோம்.

எல்லோரும் கலைந்து செல்ல, அரட்டை முடிவடைகிறது. ஆனால் அந்த விஞ்ஞானம் மட்டும் எழுந்திருக்கவே இல்லை!! ஒரு வேளை நிஜமாவே உக்காந்து யோசிக்கிறானோ?

***

இப்பொழுது புரிந்திருக்குமே, அந்த விஞ்ஞானம் யாரென்று! அடியேன் தான்!

அன்று அத்துடன் அந்த அரட்டை முடிந்து விட்டது. ஆனால், அந்தக் கேள்விக்கு பதிலை, பதினைந்து வருடம் உட்கார்ந்து யோசித்தேன். தேடினேன். ஆரம்பத் தேடலில், ’நரசிம்மர் வருவாரா’ என்று தேடினேன். பின்னர், அது தவறு என்று சீக்கிரமே புரிந்தது.

'நான் பிரகலாதன் ஆவது எப்படி?’ என்று தேட வேண்டும் என்று தெரிந்தது. நான் ஒரு விஞ்ஞானம் ஆயிற்றே! எனவே, இதற்கும், வேதங்களிலோ அல்லது புராணங்களிலோ,

'(a+b)(a+b) = a*a + 2ab + b*b'

மாதிரி ஏதாவது 'சிம்பிள் ஃபார்முலா' இருக்குமா அல்லது ”நீங்களும் 30 நாட்களில் பிரஹலாதன் ஆகலாம்” போன்ற புராணப் புத்தகங்கள் கிடைக்குமா என்று தேடினேன் (அதிகமாகத் தேடவேண்டியிருக்காது என்ற நினைப்பு தான்). தலை முடி எல்லாம் உதிர்ந்தது தான் மிச்சம். பின்னர் தான் புரிந்தது, நான் உடனே பிரகலாதன் ஆவது என்பது ’தவறான சயண்டிஃபிக் அப்ரோச்’ என்று.

பிரகலாதன் மாதிரி ஆக வேண்டும் என்றால், முதலில் 'பிரகலாதன் எப்படி இருந்தான் என்று தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்' என்று புரிந்தது. உடனே இதற்கான பதிலைத் தேட முயற்சித்தேன்.

இத்தனை வருடங்களில், 10-15 சதவிகிதம் தான் தேடி முடித்திருப்பேன் என்று நினைக்கிறேன். முழுவதும் தேடி முடிப்பதற்கு முன்னமேயே, அந்த ஆத்திகன் கேட்ட கேள்விக்கு எனக்கு விடை கிடைத்து விட்டது.

ஆம்! நான் பிரகலாதனாக இருந்திருந்தால், கட்டாயம் நரசிம்மர் அன்றே வந்திருப்பார்; என் முன்னே நரசிம்மர் வராததற்குக் காரணம், 'நான்' தான் என்று! இதைப் பற்றி, பின்னால் சந்தர்ப்பம் வரும்போது, மேலும் விளக்குகின்றேன்.

***

இந்தத் தேடலின் போது, அடியேனுக்கு, அந்த நரசிம்மர் அருளாலேயே, நாலாயிர திவ்யப் பிரபந்தத்தை, முறையாகப் படிக்கும் அனுபவமும் கிடைத்தது (சிறு வயதில் படித்திருந்தாலும், அது தேர்வுக்காகப் படித்தது - தேர்வு முடிந்ததும், மறந்து விட்டது). நரசிம்மர் மீது ஆழ்வார்கள் எழுதிய பாசுரங்களில் தனி ஈடுபாடு கொள்ள ஆரம்பித்தேன். அவற்றில் உள்ள தமிழ் இன்பத்தை அடியேன் மற்றவர்களிடமும் பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டும் என்ற ஆர்வம் தோன்றியது. எனவே கிறுக்க ஆரம்பித்துள்ளேன்.

எழுதியதில் தப்பிருந்தால் அது அடியேனுடையது
எழுதியது பிடித்திருந்தால் அது அவனுடையது

இந்த முன்னுரையில் அதிகம் ஆங்கிலம் இருப்பதற்கு மன்னிக்கவும். 'அன்று நடந்ததை அப்படியே எழுதினால் என்ன?' என்று நினைத்ததனால் ஆங்கிலம் அதிகம் வந்து விட்டது. பாசுர விளக்கங்களின் போது, ஆங்கில வார்த்தைகளைக் குறைப்பதற்கு மிகவும் முயற்சி எடுத்துக் கொண்டு இருக்கின்றேன்.

ஸர்வம் ஸ்ரீ க்ருஷ்ணார்ப்பம்மணமஸ்து
நரசிம்மன் திருவடிகளே சரணம்
ஓம் நமோ நாராயணாய