புதிரா? புனிதமா? இந்தக் குழந்தைப் பதிவர்கள் யார்? யார்?

விடைகளைச் சொல்லிறலாமா? அதான் சந்திராயன் சந்தோஷத்துல இருக்கேன்! ஸோ, என்ன பரிசு வேணும்னாலும் கேளுங்க! என் தங்கச்சி துர்காவைக் கொடுக்கச் சொல்லுறேன்! :)

விடைகள் கீழே போல்டு செய்யப்பட்டுள்ளன!
மிக அதிகமான சரியான வடைகளைச் சுட்டவர் என்ற பெருமையைச் சின்ன அம்மிணி அக்கா, மற்றும் ரிஷான் அங்க்கிள் தட்டிச் செல்கின்றார்கள்! வாழ்த்துக்கள்-க்கா! வாழ்த்துக்கள் ரிஷான்! :)

போட்டியின் ஹைலட்டான ஐந்தாம் கேள்வி - சந்திரிகா சோப் - நம்ம தங்கத் தாரகை துளசி டீச்சர்! அவங்களின் அந்தப் படத்துக்காகவே, அவங்களுக்கு பதிவுலக நாட்டியப் பேரொளி-ன்னு பட்டம் கொடுத்துறலாம்! ஏற்கனவே அந்த ரெட்டை வால் குருவியோ ஏதோ சொன்னாங்களே - அந்த மை வைக்கும் இஷ்டைல்! அதுக்கு நிறைய பேரு ஃபேன்ஸ் வேற ஆயிட்டாங்க! வாழ்த்துக்கள் டீச்சர்! :)

ஷைலஜா அக்கா...இந்த மை பத்தி, எனி கமெண்ட்ஸ்? :)
இது மை.பா இல்லை! இது வெறும் மை! :)

---

மக்கா, இன்னிக்கி (நவ-14) குழந்தைகள் தினமாம்! சரி கொண்டாடிறலாம்-னு எங்க பேபி கிளப் தலைவி சிங்கையில் இருந்து ஒரு தீர்மானம் போட்டுட்டாங்க!
இப்போதைக்கு இந்த பேபி கிளப்பில் மூனே பேரு தான் உறுப்பினர்கள் - சிங்கை, நியூயார்க், ஆம்ஸ்டர்டாம்! மூனே மூனு குழந்தைப் பதிவர்களை மட்டும் வச்சிக்கிட்டு என்ன குழந்தைகள் தினம் கொண்டாடுறது? அதான் இப்படி ஒரு புதிரா புனிதமா!

இவிங்க எல்லாம் பிர-"பலமான" பதிவர்கள்!
விளையும் பயிர் முளையிலேயே பின்னூட்டுதா-ன்னு பாத்து சொல்லுங்க பார்ப்போம்

இதுல மொத்தம் ஐந்து பதிவர்கள்! ஐந்து பெரும்புள்ளிகள்!
இப்படியெல்லாம் கலந்தாத் தான் கரும்புள்ளி எல்லாம் பெரும்புள்ளி ஆகும்! :)

யார் யார் யார் இவர் யாரோ?
ஊர் பேர் தான் தெரியாதோ??
(க்ளூ தனியாக் கொடுக்கப்பட்டிருக்கு; விடைகள் நாலை மாலை, நியூயார்க் நேரப்படி)

இனிய குழந்தைகள் தின நல் வாழ்த்துக்கள்! :)
குழந்தை போல சிரிக்கப் பழகுவோம்! சிரிக்கச் சிரிக்கவும் பழகுவோம்!

---

1 ஆடி வரும் நாயகி! பம்பை உடுக்கைத் தலைவி! பதிவுலக ஏஞ்செல் (அப்படிச் சொல்லலீன்னா, என் கதி அதோ கதி தான் :)	1 அ) மைஃபிரெண்ட் ஆ) G3 இ) இம்சை அரசி ஈ) துர்கா தேவி
2அப்பாவி லுக்கு! அடிப்பதோ பெக்கு!	2 அ) E-Tamil - பாஸ்டன் பாலா ஆ) இனியது கேட்கின் - ஜி.ராகவன் இ) மாதவிப் பந்தல் - கேஆரெஸ் ஈ) றேடியோஸ்பதி - கானா பிரபா
3 அப்பவே என்னா ஒரு மொறைப்பு? என்னா ஒரு வில்லத்தனம்? :)	3 அ) கப்பி பய - கப்பி பய ஆ) மாதவிப் பந்தல் - கேஆரெஸ் இ) மகரந்தம் - ஜி.ராகவன் ஈ) வெயிலில் மழை - ஜி
4கொழு கொழு மொழு மொழு பொம்மை - ஆனா நமீதாவுக்கு உறவு அல்ல! (நமீதாவைச் சொல்லிவிட்டதால் கோவி கண்ணனையும் சொன்னதாகவே அர்த்தம்! :)))	4 அ) மைஃபிரெண்ட் ஆ) மனசுக்குள் மத்தாப்பு - திவ்யா இ) ஷைலஜா (எப்படிக்கா இப்பிடி ஒரு அப்பாவி லுக்கு? அதான் பின்னலே இல்லைல? வெறும் கிரப்பு! அதுல எம்புட்டு பெரிய பூ! :)) ஈ) ஜோதிகா
5 சந்திரிகா சோப்பின் குளுமை வெளம்பரம் பாத்து இருக்கீங்களா? :) அதுல கலக்கும் ஒரு ஐட்டம் தான் இவிங்க தனி முத்திரை! ஜகன் மோகினி மாதிரி ஜகத்துக்கே பதிவி!	5 அ) கீதா சாம்பசிவம் ஆ) வல்லியம்மா இ) புதுகைத் தென்றல் ஈ) தங்கத் தாரகை, துளசி கோபால்
6பறவை மருத்துவ நிபுணர்!	6 குருவி புகழ் - டாக்டர் விஜய்
7கண்ணனும் இவரே! வடி-வேலனும் இவரே! ஆனால் உலக நாயகி அல்ல!	7 கனவுக் கன்னி ஸ்ரீதேவி
8 அசைக்க முடியாத நாற்காலிக்குச் சொந்தக்காரர்	8 புரட்சித் தலைவர் எம்.ஜி.ஆர்
9 பார்ட்டி நடத்தும் காசைக் கையில் கொடுக்கச் சொன்னார்!	9 அன்னை தெரேசா (நோபெல் பரிசு வாங்கிய பின், கொண்டாட்டப் பார்ட்டிக்கான காசைக் கையில் கொடுத்தால், ஒராண்டுக்கு 150 தொழு நோயாளிகளுக்கு, நிர்மல் ஹருதய் காப்பகத்தில், சிகிச்சை செய்ய முடியும், என்று கேட்டு வாங்கினார்!)
10அப்பவே அகில இந்திய "முதல்"வர் கலைஞருக்கு முன்னோடி!	10 குழந்தைகள் தினச் சொந்தக்காரர், ஜவஹர்லால் நேரு!

---

இது காப்பி பேஸ்ட் செய்யும் கழகக் கண்மணிகளின் வசதிக்காக. விடைகளைக் கீழேயிருந்து காப்பி பேஸ்ட் செய்ய எளிதாக இருக்கும்! கலக்குங்க!

1 அ) மைஃபிரெண்ட் ஆ) G3 இ) இம்சை அரசி ஈ) ________
2 அ) E-Tamil - பாஸ்டன் பாலா ஆ) இனியது கேட்கின் - ஜி.ராகவன் இ) மாதவிப் பந்தல் - கேஆரெஸ் ஈ) றேடியோஸ்பதி - கானா பிரபா
3 அ) கப்பி பய - கப்பி பய ஆ) மாதவிப் பந்தல் - கேஆரெஸ் இ) மகரந்தம் - ஜி.ராகவன் ஈ) வெயிலில் மழை - ஜி
4 அ) மைஃபிரெண்ட் ஆ) மனசுக்குள் மத்தாப்பு - திவ்யா இ) ஷைலஜா ஈ) ஜோதிகா
5 அ) கீதா சாம்பசிவம் ஆ) வல்லியம்மா இ) புதுகைத் தென்றல் ஈ) ________________
6
7
8
9
10

Read more »

திருமதி. ஓபாமா - அமெரிக்காவின் முதல் பெண்மணி!

Michelle Obama - மிஷேல் ஓபாமா! இவர் தான் இனி அமெரிக்காவின் முதல் பெண்மணி! வெள்ளை மாளிகையின் தலைவி! கருப்பினப் பெண்மணி வெள்ளை மாளிகையை ஏற்று நடத்தப் போகிறார்!

அவர் எப்படி? தேறுவாரா? ஓபாமாவுக்கு ஈடு கொடுப்பாரா? அமெரிக்காவின் முதல் பெண்மணி என்ற மரியாதையைத் தகுந்த முறையில் தக்க வைத்துக் கொள்ள அவரால் முடியுமா? - இப்படியும் ஒரு கருத்துக் கணிப்பு நடைபெற்றது, தேர்தலின் போது!

60% மக்கள் - மிஷேல் ஓபாமாவை ஆதரித்து வாக்களித்தனர்!
35% மக்கள் - அவரால் முடியுமா என்று ஐயப்பட்டனர்.

ஆக, இதிலும் ஓபாமா தம்பதியருக்கு வெற்றி தான்! மக்கள் நிற வேற்றுமையைப் பாராட்டவில்லை என்பதையே இதுவும் உறுதிப்படுத்துகிறது!
குடியரசுக் கட்சியின் டென்னிசி மாகாணக் கிளை, திருமதி ஓபாமா-வை தேர்தல் பிரசாரத்தின் போது பலமுறை வம்புக்கு இழுத்தது! Primary என்னும் முதல் சுற்றில், அவர் பேசிய போது,
First time in my adult life, I am proud of my country because it feels like hope is finally making a comeback.
எனது வாலிப வயதில் முதன் முறையாக, நான் நாட்டை நினைத்து மிகவும் பெருமைப்படுகிறேன். ஏனென்றால் நம்பிக்கை மீண்டும் வருவது போல உணர்கிறேன் - என்று குறிப்பிட்டார்.

இதைத் திரித்து, கறுப்பினக் கணவர் அதிபர் பதவிக்கு நிற்பதால் மட்டுமே, அவர் முதன் முறையாக நாட்டை நினைத்துப் பெருமைப்படுகிறாரா? இல்லையென்றால் படமாட்டாரா? - என்று சிக்கலான கேள்விகளை எழுப்பினார்கள்! இதோ சுட்டி

சில பத்திரிகைகளும், அவரை வெறும் வீட்டுத் தலைவி என்றும், Mrs. Grievance (திருமதி. வருத்தம்) என்றும் எழுதின!

ஆனால் அவற்றை எல்லாம் வெற்றிகரமாகக் கடந்து, கணவரின் வெற்றிக்கு, பின்னணியில் வெகுவாக உழைத்தார்! அதிகம் வாய் திறக்காது, பல பிரச்சாரங்களில், செயல்முறைகளில் மட்டுமே ஈடுபட்டார்.
ஓபாமாவும், தன் மனைவியைத் தாக்குவோரைக் கடிந்து கொண்டார். "குடும்பம் சிவிலியன்கள் போல! அவர்களைப் போருக்குள் இழுப்பது அமெரிக்க அரசியல் பண்பாட்டுக்கு இழுக்கு" என்று சொன்னவுடன் எல்லாம் அடங்கியது!

வெள்ளை மாளிகைத் தலைவிக்கு நம் மனமார்ந்த வாழ்த்துக்கள்!

திருமதி ஓபாமா அவர்களே!
உலகத் தலைவர்களை உங்கள் மாளிகைக்கு வரவேற்கத் தயாராகும் அதே சமயத்தில்,
* உலகில் நிறவெறி குறையவும்,
* அதே சமயம் ஒடுக்கப்பட்ட நிறத்தினர் தாழ்வு மனப்பான்மை கொள்வதைக் குறைக்கவும்,
* ஆப்பிரிக்காவில் ஒடுக்கப்பட்ட குழந்தைகள் நலம் காணவும், உங்களால் முடிந்த முயற்சிகளை எல்லாம் எடுங்கள்! இனி ஆப்பிரிக்கக் குழந்தைகளின் அவலங்களைப் படங்களில் தேடினாலும் கிடைக்காது என்று உத்வேகம் உங்களைச் சூழட்டும்!

வெள்ளை மாளிகை,
உங்களால் மேலும் வெண்மை பெறட்டும்!
வாழ்த்துக்கள் மிஷேல் ஓபாமா! :)

Read more »

சீடனின் மனைவிக்கு விவாகரத்து செய்து வைப்பாரா?

சரி போகட்டும், உன் மனைவியை எனக்குத் தந்து விடுகிறாயா சீடனே? - ச்ச்சீய்...என்ன கேள்வி இது? கேவலமாக இல்லை? அதுவும் கேட்பது யார்? கோபுரம் ஏறி மட்டுமே கூவத் தெரிந்த ஒரு குரு!
இந்த இப்பிறவிக்கு மட்டும் வழிகாட்டும் மந்திரம் எப்படி வேலை செய்கிறது பார்த்தீர்களா? அடுத்தவன் பெண்டாட்டியைத் தனக்குத் தந்து விடுகிறாயா என்று கேட்கிறார் இராமானுசர்!

இந்தக் காலத்துப் துறவிகள் பலர் சொல்கிறார்களே....
இகத்தைப் பார்த்தாலே சுகத்தைப் பெறலாம்;
அந்தப் பர-த்தை, பரத்தை வீட்டில் பெற்றுக் கொள்ளலாம் என்று!
அது மாதிரியா, இந்தத் துறவி?

மனைவிக்குக் குடை பிடித்து வந்த தனுர்தாசனை, என்னமோ ஏதோ சொல்லிக் குழப்பி, அரங்கன் கண்ணைக் காட்டி மயக்கி...

எல்லாம் இதற்குத் தானா? அழகில் அழகு வாய்ந்த சிவப்புச் சிரிப்பழகி பொன்னாச்சிக்காகத் தானா? இவரா ஆசார்யர்? ஹூம்!

தம்பதிகள் என்பதால், இராமானுச மடத்தில் தங்காமல், வெளியே தங்கி இருந்தார்கள் பொன்னாச்சியும், தனுர்தாசனும்.
அவர்களுக்குள் சில நாளாகவே கருத்து வேறுபாடு! சண்டை! ஒருவருக்கொருவர் பேசிக் கூட கொள்வதில்லை! எல்லாமே சைகை பாஷை தான்!

அன்பு மிக்க நண்பர்களிடையே கூட, சண்டைன்னு வந்துட்டா, ஒன்னு உடனே போயிடும்; இல்லை போகாமல் அந்த அன்பைச் சுற்றியே திரும்பித் திரும்பி வரும்! :)
இங்கோ கருத்தொருமித்த காதல் தம்பதிகள்! யார் கண்ணு பட்டதோ...ஆண்மகன் தனுர்தாசன் மனமிரங்க மறுக்கிறான்!

அப்படி என்ன தான் செய்து விட்டாளாம் இந்தப் பொன்னாச்சி?
செல்வச் செழிப்பிலே வளர்ந்தவள், பழைய சுபாவம் மாறாமல், அடியார்களிடத்திலே "தான்" என்ற அகம்பாவம் காட்டி விட்டாளாம்! அதுவும் எப்படி-ங்கிறீங்க?

ஒரு நாடகத்துக்காக அந்தணர்கள் தம் வீட்டில் திருட வந்த போது, சரி பாவம்...பிழைக்க வழி இல்லாதவர்கள்; எடுத்துக் கொண்டு போகட்டும், என்று திரும்பிப் படுத்து விட்டாளாம்! அவள் திரும்பிய சத்தம் கேட்டு, அவர்கள் பயந்து ஓடி விட, வீட்டுக்கு வந்த தனுர்தாசன், விஷயம் அறிந்து கொள்கிறான்.

"தன்" நகை, "தான்" கொடுக்கிறோம், "தான்" தந்து அடியார்கள் பிழைக்கட்டும் - என்று அவளுக்குத் "தான்" ரொம்பவே இருக்குதாம்!
ஹிஹி! தனுர்தாசன் சொல்லும் காரணம் பாருங்கள்!
இதனால் கொஞ்ச நாளாகவே இருவருக்கும் சண்டை. ச்சே சண்டையில்லை! பாவம், "பாவம்" புரியவில்லை! சு-பாவம் புரியவில்லை!

விஷயம் இராமானுசர் காதுகளுக்கு அரசல் புரசலாக வருகிறது. துறவி தானே? எதுக்குத் தேவையில்லாமல் கணவன்-மனைவி விஷயத்தில் எல்லாம் மூக்கை நுழைக்க வேண்டும்?
பொன்னாச்சியின் மனமும் நன்கு அறிந்தவர், தனுர்தாசன் உறுதியும் நன்கு அறிந்தவர். அதான் சமயம் வரும் போது பயன்படுத்திக்கப் பாக்கறோரா?
ஆசை யாரை விட்டது-ன்னு கேக்கறீங்களா? ஆமாம், ஆசை தான்! மேலே படிங்க!

---

"அப்பா துனுர்தாசா, ஏன் உனக்குப் பொன்னாச்சியிடம் இவ்வளவு விரக்தி? நானும் பாத்துக்கிட்டு தான் இருக்கேன்; பூசைகளில் கூட ரெண்டு பேரும் எட்டி எட்டி நிற்கிறீர்கள்?"

"சாமி, நானே சொல்லணும்-னு நினைச்சேன்! எனக்கு ரொம்ப விரக்தியாகி விட்டது சுவாமி! அவள் அகங்கார-ஆணவமெல்லாம் வெளியில் தெரிவதில்லை! ஆனா புத்தியில் ரொம்பவே இருக்கு!"

"நிச்சயமாகத் தெரியுமா?"

"தெரியும் சாமி! அவளுக்கு எப்பமே "தான்" தான்! சரியான கர்வி! பொன்னாச்சி இனி எனக்கு வேணாம் சாமி!"

"வேணாமா? என்ன உளறுகிறாய் தனுர்தாசா? வேணாம்-னா என்ன அர்த்தம்?"

"வேணாம்-னா வேணவே வேணாம்! பேசாம எனக்கும் சந்நியாசம் கொடுத்துருங்க! அவளோடு குடும்பம் நடத்த எனக்கு இஷ்டமில்லை! இனி அவள் அடியேனுக்கு வேணாம் சாமீ"

"ஓ...அப்ப வேணாம்-னு உறுதியா இருக்க! ஹூம்ம்ம்ம்!
சரி, அப்படி வேணாம்-ன்னா அவளை எனக்குக் கொடுத்து விடுகிறாயா?"

(சுற்றிலும் உள்ள மக்கள், அடியார்கள், அந்தணர்கள், கோயில் அலுவலர்கள் எல்லாம் வாயடைத்துப் போகிறார்கள்! பொம்பளை பொன்னாச்சி நடுங்குகிறாள்! ஆம்பிளை தனுர்தாசன் மட்டும் அப்போதும் சிலை போல நிற்கிறான்!

ஆலயத்தில் தமிழ் ஓங்கிக் கொண்டு வருவதைப் பிடிக்காத சில நல்ல உள்ளங்களுக்கு மட்டும்...வாயெல்லாம் சிரிப்பு! இதை எப்படியாவது ஊதிப் பெருசாக்கி, இராமானுசருக்குக் களங்கம் கற்பித்து விடலாம், எல்லாம் அந்த அரங்கன் தானாக எப்படி ஒரு வாய்ப்பைக் கொடுக்குறான் பாரு! - என்று உள்ளூரக் குதூகலித்துப் போகிறார்கள்)

---

"ஓ...அப்ப வேணாம்-னு உறுதியா இருக்க! ஹூம்ம்ம்ம்! சரி, அப்படி வேணாம்-ன்னா அவளை எனக்குக் கொடுத்து விடுகிறாயா?"

"சாமீ...என்ன கேள்வி இது? எப்ப நாங்க ரெண்டு பேரும் உங்க திருவடிகளில் வந்து சேர்ந்தோமோ, அன்னிக்கே நாங்க உங்களுக்குச் சொந்தமாயிட்டோமே!
என்னையும் என் உடைமையும் உன் சக்கரப் பொறியால் ஒற்றிக் கொண்டு, நின் அருளே புரிந்து இருந்தேன்; இனி என்ன திருக்குறிப்பே?-ன்னு நேத்து தானே பாடம் நடத்தினீங்க?"

"ஓ...அப்படி வரியா? சரி! என்னுடையவளை நான் எப்படி வேணும்னாலும் பயன்படுத்திக் கொள்ளலாம் அல்லவா? நான் யாருக்குப் பிரியப்படுகிறேனோ, அவர்களுக்கும் கொடுத்து விடலாம் அல்லவா?"

(ஓ...பொன்னாச்சியைத் தேவதாசியாக்க திட்டம் போடுகிறாரோ இந்த இராமானுசர்? யப்பா, பலே ஆளா இருப்பாரு போல இருக்கே! - என்று சிலர் யோசிக்கவே தொடங்கி விட்டார்கள்!)

"ஆமாம் குருவே! உங்களுக்கு யார் பிரியமானவரோ, அவர்களுக்கு அவளைக் கொடுத்து விடலாம்! ஏன் இந்தக் கேள்வியெல்லாம் சாமீ?"

"யப்பா தனுர்தாசா! எனக்கு இந்த கோஷ்டியிலே பல பிரியமானவர்கள் இருக்கிறார்கள்;
ஞான யோகத்துக்குக் கூரத்தாழ்வான்,
கர்ம யோகத்துக்கு முதலியாண்டான்,
பக்தி யோகத்துக்கு திருமலை அனந்தாழ்வான்,

ஆனால் ஏனோ தெரியலை,
பிரியத்துக்கு மட்டும் பிள்ளை உறங்கா வில்லி என்னும் தனுர்தாசன் தான் இருக்கான்!
தனுர்தாசன் என்னும் நீயே இந்த இராமானுஜனுக்குப் பிரியமானவன்!
அதனால் உனக்கே பொன்னாச்சியைக் கொடுக்கிறேன்! புதுசா கொடுக்கறேன்!"

"சாமீஈஈஈ"

"இது நாள் வரை அவளை உன் மனைவி-ன்னு நினைச்ச!
இப்ப நான் அவளைப் பெற்றுக் கொடுக்கிறேன்!
இனி அவளை இந்த இராமானுசன் மகள்-ன்னு நினைச்சிக்கோ!"

"சாமீ...."

"என் மகளின் பிழைகளுக்கெல்லாம் இந்த இராமானுஜன் உன் திருவடிகளில் மன்னிப்பு கேட்டுக் கொள்கிறான்! என் மகளோடு வாழ்வாய் அல்லவா?"

"அச்சோ.....ஓஓஓஓ....இறைவா!" (உடையவர் வாயை ஓடோடி வந்து மூடுகிறான் தனுர்தாசன்!)
(குரு, மகான், ஆசார்யர் அப்படி-ன்னா பத்தடி தள்ளி நிக்கணும், கை கட்டி, வாய் பொத்தி, தொடாமப் பேசணும் - இதெல்லாம் இந்த இராமானுசரிடம் இல்லையோ?)

"தனுர்தாசா! பொன்னாச்சியை நான் அறிவேன்! அவளுக்கு ஆணவம் எல்லாம் இல்லை! அவள் செய்தது "தான்" என்பதில் சேர்த்தியாகாது!
அப்படிப் பார்த்தால், நீ கூடத் தான் அவளை எப்படி வேணும்னாலும் பயன்படுத்திக்குங்க-ன்னு சொன்ன? அது என்ன "நீ" சொல்வது? உனக்கென்ன அப்படி ஒரு உரிமை? அப்போ உனக்கும் "தான்" என்பது இருக்கு தானே?"

(மெளனம்)

"துறவிக்கு எது கூடினாலும், உறவு மட்டும் கூடவே கூடாது! துறவிகள் தங்கள் பழைய உறவினர்களை அதிகாரத்தில் அண்ட விடவே கூடாது! ஆனாலும், இந்தத் திருவரங்கமே சாட்சியாகச் சொல்கிறேன்!
இனி இவள் என் உறவு! இராமானுஜன் மகள்! இவள் இராமானுஜ தயா பாத்ரம்!
என் பாத்திரம், அவள் பத்திரம்! சரியா?"

இராமானுஜ தயா பாத்ரம், கருணா வத்சல குணார்னவம்!
வில்லீ சர்வ மங்கள நாயகீம், வந்தே வைஷ்ணவ வனிதா மணிம்!
(பொருள்: இராமானுசனின் தயைக்கு உகந்தவள்; கருணையும் வாத்சல்யமும் கொண்டவள்!
வில்லியின் மங்கள மனைவி! அம்மா, வைணவ வனிதா மணியே! உனக்கு வந்தனங்கள்!)

தயா பாத்ரம் என்பது பின்னாளில் வரும் குருமார்களுக்கு, முன்னாள் ஆச்சார்யர்களின் பெயரை ஒட்டிக் கொடுக்கும் பட்டம்! தன் ஆச்சார்ய சம்பந்தத்தைக் காட்ட அவரவருக்கு உள்ள சுலோகம் தான் இந்த தயா பாத்ரம்!
இராமானுசருக்குப் பின்னால் வந்த வேதாந்த தேசிகருக்கு, "இராமானுஜ தயா பாத்ரம், வந்தே வேதாந்த தேசிகம்" - அப்படி-ன்னு தயா பாத்ரம் இருக்கு!

அப்படிப்பட்ட ஒன்றை,
குலம் அறியாத, ஞான-கர்ம-பக்திகளைச் செய்யாத ஒருவருக்கு,
அதுவும் மாதம் சில நாள் தீட்டாகும் என்று சொல்லப்படும் ஒரு பெண்ணுக்குக் கொடுக்கப்படுகிறது என்றால்? அதுவும் ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு?
அத்தனை பேர் கண்களிலும் கண்ணீர்! பேச எவர்க்கும் வாய் வரவில்லை! எல்லாரும் உடையவர்-வில்லி-பொன்னாச்சியையே பார்க்கிறார்கள்!

தொட்டதெற்கெல்லாம் குடும்பச் சண்டை, மண முறிவு என்று காலம் ஆகிப் போயிற்று! அவரவர் கருத்தில் உறுதிப்பாடு அதிகம் ஆகிறது!
இதில், கணவன்-மனைவி விஷயத்தில் எல்லாம் கூட மூக்கை நுழைத்து, அவரவர் கோப தாபங்களைக் கிளறாமல், புதைந்து போன அவர்களின் அன்பை மீண்டும் பதமாய் வெளிக்கொணரனும்-னா எப்படி?

---

யோவ், இந்த வேலையெல்லாம் ஒரு ஆன்மீகவாதிக்குத் தேவையா?
இந்த இராமானுசர் சமயப் பணி செய்ய வந்தாரா இல்லை சமூகம்-குடும்பம்-னு பணி செய்ய வந்தாரா? எதுக்கு இவருக்கு இந்த வீண் வேலை?
இப்படி ஒரு கருணைக் குணம் ஆன்மீகத்துக்கும், ஆன்மீகப் பணி செய்வபர்களுக்கும் அவசியம் தேவை தானா?

ஞான உச்சியின் மேல் அளியில் விளைந்தது, ஒரு ஆனந்தத் தேனை என்கிறார் அருணகிரி!
இப்படி ஆத்ம ஒளியில், எழுந்த ஞான மலையின் மேல் என்ன இருக்கு?
என்ன இருக்கணும்? ஞானமா? கர்மமா? பக்தியா? - ஹிஹி....கருணை இருக்கணுமாம்! அதைத் தான் கந்தர் அலங்காரம் பதிவில் முன்பு சொல்லி இருந்தேன். புயலும் சண்டையும் கிளம்பியது! :)

இராமானுசருக்கு முன்னும் பின்னும் எத்தனையோ துறவிகள், குருமார்கள், ஆச்சார்யர்கள் வந்திருக்கிறார்கள்!
அத்தனை பேரையும் கருணை என்னும் தராசுத் தட்டில் வைத்து, அவர்கள் கூடவே இறைவனையும், அதே தட்டில் வைத்து, எதிர்த் தட்டில் உடையவரை நிறுத்தினால், பெருமாள் உட்பட அவர்கள் எல்லாம் உயர்ந்து இருக்க, தராசில் இவர் தாழ்ந்தே இருப்பார்!

இதை எதையோ நிறுவுவதற்காகச் சொல்லவில்லை! இதை நானும் சொல்லவில்லை! இதைச் சொல்பவள் சாட்சாத் மகாலக்ஷ்மி-அரங்கநாயகித் தாயார்!

திருமலை வேங்கடவன் பெருமாளே என்று ஊர் அறிய உறுதி செய்தாயிற்று! பின்னால், குழப்பம் விளைவித்த எல்லாரையும் கழுவில் ஏற்றத் துணிந்தான் மன்னன். ஆனால் அத்தனை பேரையும், மன்னன் ஆணையை மீறி விடுவித்த கருணை! - தனிப் பெருங் கருணை! அருட் பெருஞ் சோதி!

கடலில் போட்ட தில்லை கோவிந்தராசப் பெருமாளை, மீண்டும் அதே இடத்தில் நிறுவி, வீம்பு காட்ட வேண்டுமா? மதப் போட்டிகளால் மக்களுக்கு அல்லவா வீண் பிரச்சனை? வேணாம்!
திருப்பதி அடிவாரத்தில் சிலையை வைத்துக் கொள்ளலாம்!
தில்லையின் ஈசனைச் சிந்தையில் வைத்துக் கொள்ளலாம்!
யாருக்கு வரும் இந்தக் கருணை? - தனிப் பெருங் கருணை! அருட் பெருஞ் சோதி!

காரேய்க் கருணை இராமானுசா, இக்கடல் நிலத்தில்
யாரே அறிவர் உன் அருளாம் தன்மை? - என்று அதனால் தான் பின்னாளில் ஒரு பாட்டு எழுந்தது!
அவர் கூரை ஏறிக் கோபுரம் ஏறிக் கூவியதும் போதும்! அவர் சொன்ன மந்திரம் இப்பிறவி மட்டும் அறுக்குதோ, எப்பிறவியும் அறுக்குதோ? யாருக்கு வேணும் பிறவி அறுக்கும் மந்திரங்கள்?

மோட்சத்தை அஜாமிளன் போன்ற பாவிகளுக்குக் கொடுத்துக் கொள்!
ஆனால் பிறவிகளை அடியார்களுக்குக் கொடுத்து விடு!
மோட்சத்தைக் கேட்டு வாங்காது, பிறவியைக் கேட்டு வாங்கி, இன்றும் ஒரு ஓரத்தில் குணானுபவம் செய்து கொண்டிருக்கிறானே சிறிய திருவடி ஆஞ்சநேயன்? அவனுடன் நாங்களும் சேர்ந்து கொள்கிறோம்!

எற்றைக்கும் ஏழேழ் பிறவிக்கும்,
"உன்" தன்னோடு, உற்றோமே ஆவோம்!
மற்றை நம் காமங்கள் மாற்று!
தனிப் பெருங் "கருணை"! அருட் பெருஞ் சோதி!

---

PS: I would be out of country for a day...Will return and reply to your comments, morrow mid nite :)

Read more »

சினிமா சினிமா! - எந்தப் பதிவர்களை வைத்துப் பக்திப் படம் எடுக்கலாம்?

இந்தப் பதிவைப் படிச்ச பின் ஏற்படும் பயங்கரமான பின் விளைவுகள், பாவங்கள் எல்லாமே கா.பி. அண்ணாச்சி, என் தம்பி வெட்டி பாலாஜி, இவர்களையே போய்ச் சேர வேண்டும் என்று சொல்லிக்கிட்டு என்னோட திருவிளையாடலை ஆரம்பிக்கிறேன்!

1. எந்த வயதில் சினிமா பார்க்க ஆரம்பித்தீர்கள்? நினைவு தெரிந்து கண்ட முதல் சினிமா? என்ன உணர்ந்தீர்கள்?

கிராமத்தில் இருந்து சென்னைக்கு வந்த அடுத்த ரெண்டு வாரத்திலேயே Break The Rules பண்ணி,
* நண்பனோடு பார்த்தது = விக்ரம் (ஒன்னுமே புரியலை :)
* நண்பன் மற்றும் வாடகை வீட்டில் குடியிருந்த நண்பியோடு பார்த்தது = புது வசந்தம் (வித்தியாசமான அழகான கதை)
* தனியாப் பார்த்தது (ஆறாங் கிளாஸ்) = நாயகன்

சுமார் ஆறு மாசக் குழந்தையா இருக்கும் போது சினிமா பாக்க ஆரம்பிச்சேன் போல! அப்படித் தாங்க சொல்லுறாங்க!

எனக்குச் சோறு ஊட்டணும்-னா ரொம்பவே போக்கு காட்டணும். ஷோக்குப் பேர்வழி நானு! விளையும் பயிர் முளையிலே தெரியும் தானே?
அம்மாவும், அத்தையும், திருவண்ணாமலைக் கோயில்-ல இருக்குற ஒவ்வொரு சாமியும் சிற்பத்தையும் காட்டிக் காட்டி, ஒரு ஒரு வாய் ஊட்டுவாங்களாம்!
சீக்கிரமே ஆல் சாமீஸ் & சிற்பம்ஸ் தீர்ந்து போயிரிச்சு. ஆயிரம் கால் மண்டபம் கட்டுன ராசா, ஒரு பத்தாயிரம் கால் மண்டபமா கட்டி வச்சிருக்கலாம்-ல?

அப்போ தான் அத்தை ஒரு புது சோறூட்டும் வித்தையைக் கண்டுபுடிச்சாங்க! அதான் சினிமா போஸ்டரைக் காட்டிச் சோறூட்டும் பழக்கம்! :)
படத்தோட இயக்குனரே அசந்து போகும் அளவுக்கு, ஒரே போஸ்டருக்கே, ஒவ்வொரு நாளும், ஒவ்வொரு விதமான கதைகள் தயாராகும்.
இப்படியாக என் சினிமாக் கண்ணைத் தொறந்த முதல் குருநாதர்...பாலச்சந்தர் இல்லீங்க...எங்க அத்தை தான். (அவிங்க பேரு ஆண்டாள் என்பது உப-குறிப்பு :)))

நிலாவைக் காட்டிச் சோறூட்டிய காலம் போய்
கலாவைக் காட்டிச் சோறூட்டிய ஞானக் குழந்தை அடியேன்! :)

நினைவு தெரிந்து கண்ட முதல் சினிமா:

ஐட்டம் வாரியா முன்னாடியே சொல்லிட்டேன். ஆனால், ரெண்டாங் கிளாஸ் படிக்கச் சொல்ல, வாழைப்பந்தல் தெய்வா டாக்கீஸ்-ல ஒரு சிவராத்திரிக்குப் போட்டாங்க - திருவருட்செல்வர்!

படத்தைப் பாத்துப்போட்டு, பேஸ்தடிச்சா மாதிரி இருந்தேனாம்! அதுல வர "தாள் திறவாய், கதவே தாள் திறவாய்" பாட்டு தான் ரொம்பவே ஃபீலிங்கஸ் ஆகிப் போயி, இன்னிக்கும் மனசுல நிக்குது. அதுவும் சிவாஜியின் வயதான அப்பர் சுவாமிகளின் நடுநடுங்கும் நடிப்பை, எந்தவொரு மேக்-அப் போட்டும், எந்தவொரு தசாவதாரக் கமலும் இன்று செய்ய முடியுமான்னு தெரியவில்லை!

இந்தியன் தாத்தா மேக்கப்பில் ஒரு விதமான செயற்கைத்தனம் தெரியும். அப்பர் மேக்கப்பில் அப்படி ஒரு செயற்கைத்தனம் தெரியுதா-ன்னு நீங்களே பார்த்துக்குங்க.



செயற்கைத்தனம் இல்லாததைப் பார்த்த பிறகும் எப்படி சிவாஜியின் நடிப்பை ஓவர் ஆக்டிங்-ன்னு சொல்றாங்க-ன்னு தான் புரியலை! உண்மையான உணர்ச்சிகளை உள்ளபடியே காட்டாம, நடிப்புக்குள்ள கூட நடிக்கணும் என்பது தான் எதிர்பார்ப்போ?
அவர் ஓவர் ஆக்டிங்கோ இல்லையோ, இவர்கள் ஓவர் ரியாக்டிங் என்பது வேணும்னா உண்மையா இருக்கலாம்!

பாத்திரத்துக்கு நடிகனா? நடிகனுக்குப் பாத்திரமா என்பது காலம் காலமாய் உள்ள கேள்வி தான்! கொஞ்சம் பாத்திரத்தையும் முன்னுக்குத் தள்ளுங்கய்யா! பாட்டுல பமீதா நமீதா-வை எல்லாம் அப்பறம் தள்ளிக்கலாம்!

சரி விடுங்க! ஓப்பன் சீசேம்-ன்னா தொறந்துட்டுப் போவுது! எதுக்கு இவ்ளோ கஷ்டப்பட்டு, தாள் திறவாய், கதவே தாள் திறவாய்-ன்னு பாடணும்-னு? பொடிப்பையன் அப்பவே "நாஸ்திகமாய்" கேட்டு அடி வாங்குனேனாம். அது தனிக்கதை! :)

---

2. கடைசியாக அரங்கில் அமர்ந்து பார்த்த தமிழ் சினிமா?

ஹிஹி...இப்போ சென்னை போன போது நாக்க மூக்க, நாக்க மூக்க -ன்னு காதலில் விழுந்தேன்! பார்த்தேன்! நாக்க மூக்க நாக்க மூக்க-ன்னு கேட்கும் போது.....நாசிகள் இரண்டும் நல்வேல் காக்க-ன்னு கந்த சஷ்டிக் கவசம் மாதிரியே இல்ல? அய்யோ, அடிக்க வராதீங்க! :)

போன வாரம், சென்னையில் இருந்து திரும்பி நியூயார்க் வந்தவுடன் பார்த்தது = Body of Lies! டி-காப்ரியோ or ரஸ்ஸல் க்ரோவா? கலக்குவது யாரு?
My Vote is for DiCaprio! நடுநடுவில் குருதிப் புனலை நினைச்சிக்கிட்டேன்!

ரஸ்ஸல் எப்பமே கலக்குவாரு! ஆனால் டி-காப்ரியோ கிட்ட இருந்து இப்படி ஒரு சீரியஸ் ரோலை நான் எதிர்பார்க்கவே இல்ல!
Ferris பாத்திரம் கனக் கச்சிதம்! Hoffman பாத்திரத்தில் ரஸ்ஸல் க்ரோவ் கெட்டப் கலக்கல்! டி-காப்ரியோ காதலிக்கும் அயிஷா, கொஞ்சம் கொஞ்சம் மனிஷா கொய்ராலா முகம்! :)

---

3. கடைசியாக அரங்கிலன்றிப் பார்த்த தமிழ் சினிமா எது, எங்கே, என்ன உணர்ந்தீர்கள்?

அதுவும் இப்ப தான் சாமீ! பாரீஸ் போயிருந்த போது என் ஆருயிர் நண்பன் என்னை ஒழிச்சிக் கட்டறத்துக்குன்னே இந்த சிடி பரிசாகக் கொடுத்தான் போல. என்ன பண்ணுறது? அவனுக்காகவே முழுசும் பார்த்தேன் :)
ஏபி நாகராஜன் படம். சிவகுமாரை முருகனாவே பார்த்து பார்த்து, இளமையான கண்ணனாகப் பார்க்கும் போது...ஹூம்! :) பேசாம சூர்யாவைக் கண்ணனா நடிக்கச் சொன்னா என்னா? வாரணமாயிரம் எப்பப்பா ரிலீசு?

படத்தோட பேரு: ஸ்ரீ கிருஷ்ண லீலா! என் தோழனோட பேரு என்னா? :)

---

4. மிகவும் தாக்கிய தமிழ்ச் சினிமா

சத்தியமா ரமணாவும் இல்ல! பாய்ஸூம் இல்ல! :)

ஜிரா சொன்ன கல்யாண அகதிகள் எனக்கும் மிகவும் பிடிக்கும். அதைப் பார்த்த கால கட்டத்தில், படத்தின் முடிவைக் கண்டு அதிர்ந்தும் போயிருக்கேன்.
ஆனால் நினைவில் அடிக்கடி வந்து நிழலாடுவது இரண்டு படம். ஒன்னு அபூர்வ ராகங்கள். இன்னொன்னு மகாநதி. இரண்டுமே கட்டமைப்புகளை நாகரீகமாக உடைக்கும் படங்கள்.

தவமாய் தவமிருந்து = பெரிய ஹிட் இல்லை என்றாலும் என்னை மிகவும் பாதித்த படம். அப்பாவோ, பிள்ளையோ, நண்பனோ, ஒவ்வொரு மனிதனின் ஆசையிலும் ஒரு நியாயம் இருக்கலாம். ஆனால் வாழ்வின் மொத்த நியாயத்துக்கும்னும் தனியா ஒரு நியாயம் உண்டு. அதை ஓவர் சென்ட்டி போடாது, அழகாகக் காட்டும் படும்.

எந்த ஒரு ஊடகத்திலும் தனி மனிதச் சிந்தனை, பொது வாழ்க்கை மேம்பாடு என்ற இரண்டுமே உண்டு! பொதுவுக்கு அதிக முக்கியதுவம் அளிப்பது இயற்கை தான்! அதே நேரத்தில் தனிச் சிந்தனை மேம்பாட்டுக்கும் இன்னும் மெனக்கெட வேண்டியிருக்கு! ஆயிரம் தனிச் சிந்தனைகள் சேர்ந்து தான் ஒரு பொதுச் சிந்தனை அல்லவா!

ஆன்மீகப் பதிவுகள் எல்லாம் இந்தத் தனிச் சிந்தனை மேம்பாட்டை மையமாகக் கொள்ள வேண்டும் என்பதே என் ஆசை. தவமாய் தவமிருந்தில் வரும் ராம லிங்கங்களின் பார்வைகள் இதனால் இன்னும் கெட்டிப்படும்!
ஆன்மீகம் பாதை காட்டத் தேவையில்லை! பார்வை காட்டினாலே போதும்!

---

5-அ. உங்களை மிகவும் தாக்கிய தமிழ்ச் சினிமா-அரசியல் சம்பவம்?

குஷ்பு ஒரு கருத்து சொல்ல, உலக உத்தமர்கள் எல்லாம் தமிழ்ப் பண்பாடு காத்திட பொங்கி எழுந்த நிகழ்ச்சி தான்! இவர்கள் எல்லாம் பதிவுலகம் வந்தா, அடுத்த கட்டத்துக்கு ஈசியாப் போகலாமோ? :)

5-ஆ. உங்களை மிகவும் தாக்கிய தமிழ்ச் சினிமா - தொழில்நுட்ப சம்பவம்?

இந்தக் கொஸ்டின் சாய்சில் விடப்படுகிறது! :)
தசாவதாரம் படத்தில் பூவராகவன் இறக்கும் போது, கடல் நீர் போல மிதப்பது தெரிந்தாலும், அது நீர் அல்ல, காற்று என்பதைக் கேட்டு அசந்து போனேன். சின்னச் சின்னக் காமிரா டெக்னிக்குகள் ரொம்ப பிடிக்கும்! அலை பாயுதே படத்தில் காதல் சடுகுடு பாட்டில், காமிரா அப்படியே ஏறி இறங்கி டான்ஸ் ஆடும். இது போலச் சின்னச் சின்ன பார்வை!

---

6. தமி்ழ் சினிமா பற்றி வாசிப்பதுண்டா?

யூ மீன் கிசு-கிசு? :)
குமுதம்-ல லைட்ஸ்-ஆன் தானே? விகடன்-ல ஒன்னும் இல்லையா?

MSV-இன் விகடன் தொடர் வாசிச்சி இருக்கேன். வைரமுத்து கட்டுரைகள் படித்தது உண்டு. ஒரு நடிகையின் கதை படிப்பதற்காகவே Id ஓப்பன் பண்ணதும் உண்டு!:)

ஃபிலிம் நியூஸ் ஆனந்தன்-ன்னு ஒருத்தர் தமிழ்ச் சினிமா behind the scenes எல்லாம் எழுதுவாரு! அரிய புகைப்படங்கள் எல்லாம் இருக்கும். சேமிச்சி வச்சிக்குவேன்! அவர் எழுதிய புத்தகம் "சாதனை படைத்த தமிழ் சினிமா வரலாறு", கட்டாயம் வாசிக்க வேண்டிய ஒன்று!

---

7.தமிழ்ச் சினிமா இசை?

இதுக்குத் தனியா ஒரு தொடர் விளையாட்டு தான் போடணும் நீங்க!
இல்லீன்னா றேடியோஸ்பதி, வீடியோஸ்பதி, வனஸ்பதிக்குப் போங்க! இசை இன்பம் வலைப்பூவில் சினிமா இசை இப்போது குறைந்து விட்டது. இன்னும் வரணும்!

இசை அமைப்பாளர்கள் MSV, ராஜா, ரஹ்மான் இவர்கள் எல்லாம் ஒவ்வொரு மைல்கல்! அம்புட்டுத் தான்! அதுக்கு மேல அவர்கள் இல்லீன்னா ஒன்னுமே இல்ல, திரையிசையே ததிகணத்தோம் போட்டிருக்கும்-னு பேசறது எல்லாம்....
இசை என்னும் இன்பமயமான மதுவுடன் கூடவே வரும் போதை போலத் தான்!

மொத்தத்தில்
* பாடல் வரிகளை ஆத்மாவாக வைத்த இசைக்கு MSV.
* இசைக்குப் பாட்டை வைத்த இசைக்கு இளையராஜா.
* இசைக்கு இசையையே வச்சவரு ரஹ்மான்.

திரையிசையில் இப்பவெல்லாம் காலத்தால் அழியாத கானங்கள் வருவதில்லை! வெறும் இரைச்சல் தான் அதிகம் என்பது ஒரு சிலர் கருத்து! ஆனால் ஒப்புக் கொள்ள முடியாது! நெஞ்சாங்கூட்டில் நீயே நிற்கிறாய், அற்றைத் திங்கள் வானிடம், அல்லிச் செண்டோ நீரிடம் போன்ற பாடல்கள் வராமலா போகிறது?
இப்போ கல்யாணம் தான் கட்டிக்கிட்டு ஓடிப் போலாமா-ன்னு பாட்டு வந்தா, அப்போ நாங்க புதுசா கட்டிக்கிட்ட ஜோடி தானூங்கோ பாட்டு வந்தது.

இரைச்சலும் இசைக்குத் தேவை! இரைச்சல் மட்டுமே இசையாகிப் போகாமல் பார்த்துக் கொள்வது இயக்குனர் கிட்ட தான் இருக்கு. ஷங்கர் படங்களுக்கு மட்டும் எப்படி வைரமுத்து பாட்டும் கொடுக்காரு? ரஹ்மான் இசையும் கொடுக்காரு?
சுருக்கமாச் சொல்லணும்-னா, MSV, ராஜாவுக்கு இருந்த இயக்குனர்கள் இப்போ இல்லை! அம்புட்டு தான்! :)

---

8. தமிழ் தவிர வேறு இந்திய, உலக மொழி சினிமா பார்ப்பதுண்டா? அதிகம் தாக்கிய படங்கள்?

இசைக்கு மொழி கிடையாது-ன்னு சொல்லுறாங்களே! சினிமாவுக்கும் அப்படித் தானுங்களே? :)
தெலுங்கில் கோதாவரி நான் இன்றும் அசை போடும் படம். ஹிந்தியில் தேவதாஸ் (ஷாருக்), தாரே ஜமீன் பர். மலையாளத்தில் சில படம் சொல்லுவேன்! அடிக்க வருவீங்க! புரசைவாக்கம் மோட்சம் தியேட்டர் பக்கத்திலேயே இருக்கும் போது, நான் என்ன செய்வதாம்? :)
பை தி வே, லயனம் என்கிற படம் பார்த்து இருக்கீங்களா? சில்க் ஸிமிதாவின் "நடிப்பை" அதில் பார்க்கலாம்!

உலகத் தரம் வாய்ந்த படமெல்லாம் நீங்க கப்பியைத் தான் கேக்கோணும்!
எனக்கு மியூசிக்கல் ரொம்ப பிடிக்கும். Singing in the Rain எத்தனை முறை வேண்டுமானாலும் பார்ப்பேன்! உங்க வீட்டுக்கு வந்தா, இந்தப் படமோ இல்லை The Chicago - இரண்டில் ஒன்னு போட்டு விட்டீங்கன்னா போதும், ரொம்ப சாப்பாடு எல்லாம் கேட்டு தொந்திரவு செய்ய மாட்டேன்-ன்னு மட்டும் வாக்குமூலம் கொடுக்கறேன்! :)

Love in the time of Cholera! அருமையான காதல் ப(பா)டம்! Garcia Márquez அவர்களின் நாவலை முதலில் திரைக்குக் கொண்டு வந்த படம்! பாடகி ஷகிரா நடிக்கவும் இருந்தார். ஆனால் ஒரு நிர்வாணக் காட்சி இருந்ததால் ஒதுங்கி விட்டார்!

காதலைக் காலரா நோய்க்கு ஒப்பிடும் துணிவு, பப்ளிக்கா இங்க யாருக்காச்சும் வருமா? கணவனின் இறுதிச் சடங்குகள் முடிந்த கையோடு 50 வருடப் பழைய டெலிகிராம் பையன் முன்னே தோன்றுகிறான்; எத்தனை வருஷம் காத்திருக்க முடியும் காதலுக்கு? ஒரு அம்பது வருஷம்? அது வரை பெண்களோடு ஒப்புக்குச் சல்லாபம். மற்றபடி அவனுக்குக் காதல் தேடும் உள்ளம். அவன் காமுகனா? காதலனா?

---

9. தமிழ்ச் சினிமா உலகுடன் நேரடித் தொடர்பு உண்டா? என்ன செய்தீர்கள்? பிடித்ததா? அதை மீண்டும் செய்வீர்களா? தமிழ்ச் சினிமா மேம்பட அது உதவுமா?

அட, என்ன இப்பிடிக் கேட்டுப்புட்டீங்க? அடுக்குமா இது?
எனக்கு வெட்டிப்பையல் தெரியும்
எனக்கு திவ்யா தெரியும்
எனக்கு ஜிரா தெரியும்
எனக்கு ராயல் ராம் தெரியும்
எனக்கு சீவீஆர் தெரியும்
எனக்கு அருட்பெருங்கோ தெரியும்
எனக்கு பாஸ்டன் பாலா தெரியும்
எனக்கு குசும்பன் தெரியும்
எனக்கு கோவி கண்ணன் கூடத் தெரியும்!

இப்படி வருங்கால இயக்குனர்கள், திரைக்கதையாளர்கள், ஒளிப்பதிவாளர்கள், கவிஞர்கள், திரைத் தொகுப்பாளர்கள், நகைச்சுவை வல்லுநர்கள் என்று இத்தனை பேரின் அறிமுகம் இருக்கும் போது, சேச்சே...இப்படிக் கேக்கலாமுங்களா? :)

எனக்கு கேஆரெஸ் கூடத் தெரியும்! தேவர் பிலிம்ஸ் மாதிரி கேஆரெஸ் பிலிம்ஸ்! யானைகளைத் தேடும் பணியில் இருக்கேன்!
தமிழ்த் திரையின் அடுத்த கட்டம் ஆன்மீகச் சினிமா தான்! தலைவர் கால்ஷீட் கூட 2020க்கு இப்பவே கிடைச்சாச்சி! :)

---

10. தமிழ்ச் சினிமாவின் எதிர்காலம் பற்றி என்ன நினைக்கிறீர்கள்?

* இதுவும் கடந்து போகும்! மசாலா என்பது ஒரு சில பிரியாணிப் படங்களுக்கு மட்டுமே என்று ஆகும்!
எப்பமே பரியாணி தின்ன முடியுங்களா?
எப்பமே ஆன்மீகப் பதிவு படிக்க முடியுங்களா என்ற கேள்வியில் உள்ள அதே நியாயம் தானே இதிலும்? :)

நம்பிக்கை நட்சத்திரங்கள் பலர் மின்னிடுகிறார்கள். சேரன் அவர்களுள் ஒருவர். சுசி கணேசன் இன்னொருவர். விக்ரம், சூர்யா இருவரும் எல்லாம் முடிந்தது என்று ஒதுங்காமல், இன்னும் இன்னும் நிறைய செய்ய வேண்டும்!

* இன்றைய தமிழ்த் திரைக்கு எல்லாம் வாய்த்தும், ஆரோக்யமான போட்டி போட்டு, நடிப்பை வெளிக் கொணரவல்ல நல்ல இயக்குனர்கள் வாய்க்கவில்லையோ?

* பெண்களுக்கு ஏன் இப்போதெல்லாம் திரையுலகில் தனியான தனித்துவம் இல்லை?
பெண்ணுரிமைக் கொடி பறக்காத காலங்களில் கூட பத்மினி என்றாலோ, பானுமதி என்றாலோ, சரிதா என்றாலோ.....ஒரு தகைமை இருந்ததே! இன்று அது எங்கே?
சில பெண் நடிகர்கள் விலகிக் கொண்டாலும், தங்கள் முத்திரைப் பதிப்புகளை இன்னும் முன்னெடுத்துச் செல்ல உதவ வேண்டும்!
பெண்கள் மனது வைத்தால், தமிழ்த் திரையின் மசாலாவை மாற்ற முடியும்! முடியும்! முடியும்!

---

11. அடுத்த ஓராண்டு தமிழில் சினிமா கிடையாது, மற்றும் சினிமா பற்றிய சமாச்சாரங்கள், செய்திகள் எதுவுமே பத்திரிகைகள், தொலைக்காட்சி, இணையம் உள்ளிட்ட ஊடகங்களில் கிடையாது என்று வைத்துக் கொள்வோம்? உங்களுக்கு எப்படியிருக்கும்? தமிழர்களுக்கு என்ன ஆகும் என்று நினைக்கிறீர்கள்?

பிரிக்க முடியாதது என்னவோ? = தமிழும் - சுவையும்! அட அதைக் கூட அரசியல்-ல பிரிச்சிறலாம்!
ஆனா பிரிக்கவே முடியாதது, தமிழும் - சினிமாவும்!
முத்தமிழ்-ன்னா அது = இயல், இசை, சினிமா!

எல்லாரும் பதிவு போட்டாச்சி! யாரய்யா கூப்பிட?
மாலன்
சாரு நிவேதிதா
அண்ணா கண்ணன்
வாசந்தி
கனிமொழி

சரி...சினிமாவை மாறுபட்ட கோணத்தில் பார்க்க வல்ல இருவரை அழைக்கிறேன்! - இவிங்க இப்ப தான் ஒரு தொடர் ஆடி முடிச்சாங்க! அதுக்குள்ள இன்னொன்னு!
மதுமிதா அக்கா & கொல்கத்தா நிர்மலா - முன்னாள் டீச்சர்

---

பி.கு:
சரி...ஏன் புகழ் பெற்ற நாவல்களைத் தழுவி அதிக தமிழ்ப் படங்கள் எடுப்பதில்லை? இல்லை வெற்றி அடைவதில்லை?
பொன்னியின் செல்வன் போன்ற சரித்திர நாவல்களுக்குத் தான் இந்த கதியா?
மோக முள், இரும்புக் குதிரைகள், ஒரு நடிகை நாடகம் பார்க்கிறாள், என் இனிய இயந்திரா (இப்போ எந்திரன்-ன்னு வரப் போகுது?)...இதெல்லாம்?

மக்கள் அதிகம் வாசித்த நாவல்கள் தானே! எடுத்தா ஓடாதா? ஹாலிவுட் ஹிட்டான நாவல்களை எல்லம் படமாக்கிக் கொழிக்கும் போது, கோலிவுட் மட்டும் கோலி விளையாடிக் கொண்டே இருப்பதுக்கு காரணம் ஏனோ? நல்ல கதைகளுக்குப் பஞ்சமே இல்லாமல் தமிழ் நாவல்கள் எக்கச்சக்கமா இருக்கே!

உ.கு:
ஏன் இப்ப எல்லாம் ஏபி நாகராஜன் டைப் ஆன்மீகப் படங்களே வருவதில்லை? வந்தால் ஓடாதா?
அதெல்லாம் ஹரிதாஸ் காலம்-பா ன்னு சொன்ன போது, ஒரு கந்தன் கருணை ஓடவில்லையா? தேவர் படம் ஓடவில்லையா? தாய் மூகாம்பிகை ஓடவில்லையா?

அதுக்காக இராம நாராயணன் மாதிரி படம் எடுக்கச் சொல்லலை! குஷ்பு சொன்ன போது மட்டும் கலாச்சாரம் பேசினோமே? தமிழ்க் கலை பண்பாட்டுப் பொக்கிஷங்களை எல்லாம் இன்றைய மக்கள் ரசனைக்கு ஏற்றவாறு தருவார்கள் யார்?

சரி, எனக்கு நம்மாழ்வார்-இராமானுசரை வச்சிப் படம் எடுக்க ஆசை! பதிவர்களில் யாரைக் கண்ணனா போடலாம்? யாரை இராமானுசரா போடலாம்? யாரைக் குலோத்துங்க சோழனா போடலாம்...சொல்லுங்க பார்ப்போம்! நாரதர் வேசம் ஏற்கனவே ஒருவர் துண்டு போட்டாச்சி :))

சுபம்!

Read more »

கோயிலில் முதல் மரியாதை யாருக்கு? - அபராதச் சக்கரவர்த்திக்கு!

அன்றும் அங்கே அதே பிரச்சனை தான்! கோயில் திருவிழாவில் முதல் முரியாதை யாருக்கு? இந்த முதல் மரியாதை, குடும்ப மரியாதை - சென்ட்டிமென்ட் சீனை எல்லாம் வைத்து எத்தனையோ கேப்டன் படங்கள், சரத்குமார் படங்கள் வந்து விட்டன! பெரிய தாம்பாளத் தட்டில் மாலையெல்லாம் வச்சி, பரிவட்டம் கட்டி, பல பேர் அருவா வீசி, முட்டி மோதிய பின்னர், முதல் மரியாதையை நம்ம ஹீரோவுக்குப் பூசாரி பண்ணி வைப்பாரு!
ஆனால் அவர்கள் எல்லாம் சினிமா கதாநாயகர்கள்! நிஜ வாழ்க்கைக் கதாநாயகரை இன்னிக்கிப் பார்க்கலாமா? அவர் பெயர் வேதாந்த தேசிகன்!
இன்று அவர் பிறந்தநாளும் கூட! (புரட்டாசித் திருவோணம் - Oct 9, 2008)

கடலூர் திருவயிந்தபுரம் கோயிலில் அன்னிக்கி ஒரே கூட்டம்! ஏதோ திருவிழாவாம்! கருட பஞ்சமியாம்! நாம தான் கூட்டத்தில் தரிசனம் பண்ணனும்னா, ஒரேயடியா சலிச்சிக்கிற ஆளுங்களாச்சே! சினிமாவுக்கு எவ்வளவு கூட்டம் இருந்தாலும், முதல் காட்சியிலேயே பார்த்து விடணும்! ஆனா கோயிலில் மட்டும், அடியவர்கள் கூட்டத்தோடு கூட்டமாகத், தாமும் ஒரு துளியாகக் கரைந்து வணங்கும் மனோபாவம் மட்டும் நமக்கு வராது அல்லவா! ஹா ஹா ஹா!

கடலூருக்கு அருகில் உள்ள தலம் திருவயிந்தபுரம் என்னும் திருவஹீந்திரபுரம்!

அஹீந்திரன் என்றால் ஆதிசேஷன்! அவன் வணங்கிய தலம், அதனால் திரு-அஹீந்திர-புரம்!
வைணவ வைத்தீஸ்வரன் கோயில் என்றும் சொல்லுவார்கள்! சில நோய் நீக்க மருந்துகளும் இங்கு தரப்படுகின்றன! மருந்து மலை என்னும் ஒளஷத கிரியின் அடிவாரத்தில் உள்ள ஆலயம்!
இங்கு தேவநாதப் பெருமாள், சிவபெருமானைப் போலவே, முக்கண் அப்பனாய்க் காட்சி தருகிறார்!
அவர் நெற்றியில் நெற்றிக் கண்! போதாக்குறைக்கு நீண்ட ஜடாமுடி! கையிலோ பிரம்மனைப் போல் தாமரை மலர்! இப்படி முனியே, நான்முகனே, முக்கண் அப்பா என்று சமய ஒற்றுமைக்கு, சாட்சி கொடுத்துக் காட்சி கொடுக்கிறான் இறைவன்!

இறைவனே ஒற்றுமைக்குச் சாட்சி கொடுத்தாலும், மனிதர்களுக்கு முதலில் தங்கள் சுய பெருமை தானே முக்கியம்? - அன்று கோயிலில் தீர்த்தச் சண்டை! முதல் தீர்த்தம் யாருக்கு?

---

வைணவக் கோட்பாடுகளில் இரு பிரிவுகள். தென்கலை, வடகலை!
சொல்லப் போனால் அது பிரிவே இல்லை! கருத்துக்களின் பரிமாணம்! ஆனால் அது போதாதா நம்மாளுங்களுக்கு?
மாற்றுக் கருத்து என்றால் அதை வெறுத்துப் பிரித்து வேறுபாடா ஆக்கிட மாட்டாங்களா என்ன!

நண்பர்கள் என்றாலோ, சமூகம் என்றாலோ, ஒத்த கருத்து உடையவர்கள் தானே எப்போதும் நண்பர்களாக இருக்க முடியும்? கொஞ்சம் வேற வேற கருத்துன்னா, அது நட்பாகாதே! நட்பு ஆகவும் விட மாட்டாங்களே! அப்படித் தான் உலகத்தின் பார்வைக்கு, இந்தத் தென்கலை-வடகலைக் கருத்து வேறுபாடும் :))

* இறைவனைச் சரணம் அடைய வேண்டுமே என்ற பழுதிலா எண்ணமும், அவாவும் ஒன்றே போதும்; தனியாகச் சரணாகதி என்னும் செயல் கூடத் தேவையில்லை! - இது தென்கலை!
* எண்ணமும் அவாவும் மட்டும் போதாது. அதற்கான கர்மாவைச் செய்யவேண்டும். செயல் புரிய வேண்டும்! - இது வடகலை!

தமிழ் மொழியில் வழிபாட்டுக்கு இருவருமே முக்கியத்துவம் அளிக்கிறார்கள். ஆழ்வார்கள் தீந்தமிழை இருவருமே கருவறையில் ஓதுகிறார்கள்! அப்புறம் என்ன?
இரு சாராருக்கும் சிறுச்சிறு சித்தாந்த வேறுபாடுகள் தான்! சிறுச்சிறுதே எம்மேல் விழியாவோ? சிறு பேர் அழைத்தனவும் சீறி அருளாதே! - இதை உணர்ந்து விட்டால் நாதத்தில் பேதம் ஏது?

ஆனால் "உணர" வேண்டுமே! அப்படி உணர்வதற்கு முதலில் "தான்", "தங்கள் கருத்து" என்பதைக் கழற்றி வைத்து, "அவன்", "அவன் கருத்து" என்று யோசிக்கும் மனம் வர வேண்டுமே! அந்த மனம் எல்லா நேரங்களிலும் எல்லாருக்கும் இருக்காது போல! - அன்று ஆலயத்தில் சண்டை! - முதல் தீர்த்தம் யாருக்கு?

அவர்களுக்கா? இவர்களுக்கா? அவர்கள் தலைவருக்கா? இவர்கள் தலைவருக்கா?
அவர்களுக்கும் இவர்களுக்குமான ஒரே தலைவர்! - தலைவர் அன்னவர்க்கே சரண் நாங்களே!

---

வேதாந்த தேசிகர் பழுத்த மகான். இல்லறத்தில் இருந்து கொண்டே வைணவ அறம் வளர்த்த நாயகர். எம்பெருமானுக்கு அல்லாது வேறு எதற்கும் சிக்காதவர்! உன் அந்தமில் சீர்க்கு அல்லால், அகம் குழைய மாட்டேனே என்று ஆழ்வார் வாக்கினை வாழ்க்கையிலும் காட்டிய மகா குரு! குரு பரம்பரையில் வாராது வந்த ஒரு மாமணி!

தென்கலை-வடகலை இருவருமே மதித்துப் போற்றும் மாமனிதர். கல்வி கேள்விகளில் வல்லவர். இரு மொழிப் பெரும் புலவர். சர்வ தந்திர ஸ்வதந்திரர் என்று அரங்கத்து அன்னையே உவந்து பட்டம் அளிக்கப் பெற்றவர்!

அன்று ஆலயத்தில் இந்த வீண் வேறுபாடுகளை எல்லாம் பார்த்தார், உடல் வேர்த்தார்! இறைவன் தீர்த்தத்துக்கா இவ்வளவு சண்டை? இம்புட்டுக் கூச்சல்? இது ஆ-லயமா இல்லை ஆரவார-லயமா?....
அனைவரும் பார்த்துக் கொண்டே இருக்க, விறுவிறு என்று நடந்து, வாசலை நோக்கிச் செல்கிறார் தேசிகர்.

ஆலயத்தில் ஒரே நிசப்தம் ஆகி விட்டது! கோபமே வராத தேசிகருக்கும் கோபம் வந்து விட்டதோ? தீர்த்தம் கூட பெற்றுக் கொள்ளாமல் வெளியேறுகிறாரே!
தீர்த்தம் வழங்க இவ்வளவு கால தாமதம் செய்கிறார்களே என்ற தாபமோ?
தனக்கு முதல் தீர்த்தம் தர இவ்வளவு யோசிக்கிறார்களே என்ற கோபமோ? ஆகா!

தேசிகர் நேராக வரிசையின் கடைசிக் கோடிக்குச் சென்று நின்று கொண்டார்! அடியவர்களோடு அடியவராகக், கூடி இருந்து குளிர்ந்தேலோ என்று நின்று விட்டார்!

---

"சுவாமி, என்ன இது? இங்கு வந்து நின்று கொண்டீர்கள்? அடுக்குமா? முன்னே வாருங்கள்! என்ன இருந்தாலும் நீங்கள் மகா குரு!"

"இல்லையில்லை! அடியேன் மகா குரு எல்லாம் இல்லை!"

"சுவாமீ...அப்படிச் சொல்லக் கூடாது! தாங்கள் சர்வ தந்திர ஸ்வதந்திரர்! தாங்கள் சர்வ கலா சக்கரவர்த்தி!"

"ஹா ஹா ஹா! இல்லையில்லை! அடியேன், அபராதச் சக்ரவர்த்தி!"

"ஐயகோ!"

"ஆமாம்...உண்மை தான்! அடியேன், அபராதச் சக்ரவர்த்தி!"

"தாங்களே இப்படிச் சொன்னால், நாங்கள் எல்லாம் எப்படி?"

"இதோ, இங்கே எம்பெருமானைச் சேவிக்கக் காத்திருக்கும் இந்த நடுநாட்டு விவசாயி மக்கள், அடியவர்களை எல்லாம் பாருங்கள்! அவர்கள் எல்லாரும் வேதம் அறிந்தவர்களா என்ன?"

"அதனால் தான் சுவாமி அவர்களுக்கு நடைமுறையில் இறுதியாகத் தீர்த்தம் தரப்படுகிறது"

"ஓகோ! அவர்களுக்கு வேதம் தெரியாது! சரி தான்! ஆனால் பேதமும் தெரியாது தானே!"

"புரியவில்லை சுவாமி"

"தங்கள் செளகர்யம்-அசெளகர்யங்களை எல்லாம் மறந்து விட்டு, இந்தப் புழுக்கத்திலும், அவன் ஒருவனையே குறிக்கோளாக வந்திருக்கிறார்களே! ஆனால் நாம் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறோம்? வேதம் தெரிந்ததால் பேதமும் தெரிந்து வைத்திருக்கிறோம், அல்லவா?
நம் செளகர்யம்-அசெளகர்யங்களை மட்டும் பார்த்துக் கொண்டு, யாருக்கு முதலில் என்று தீர்த்தச் சண்டை போட்டுக் கொண்டு இருக்கிறோம் தானே?"

"சுவாமீ..."

"இந்தச் சண்டைகளால், எம்பெருமான் திருமுகம் உல்லாசப்படுமா? அதை யோசித்தீர்களா?
அவன் திருமுக உல்லாசம், அவன் திருவுள்ள உகப்பு - இது வேண்டுமா இல்லை முதல் தீர்த்தம் வேண்டுமா? எது வேண்டும் உங்களுக்கு?

"சுவாமீ..."

"இனி மேல்...வழிபாடு செய்து முடிக்கும் வரை, அடியேன் உங்களோடு இருந்து கொண்டு மறைகளும் மந்திரங்களும் ஓதுவேன்!
பூசைகள் முடிந்த பின்னர், அடியார்களுக்கு எல்லாம் கடைசி அடியாராக, இதே போல், இறுதியில் போய் நின்று கொள்வேன்!
நீங்கள், எல்லாருக்கும் தீர்த்தம் அளித்த பின், இந்த அபராதச் சக்ரவர்த்திக்கு தீர்த்தம் பிரசாதித்தால், அதுவே போதும்!"

"சுவாமி.....எங்களை மன்னித்து விடுங்கள்! வேண்டாம் இந்த விபரீத முடிவு! முன்னே வாருங்கள், தீர்த்தமும், துழாயும் பெற்றுக் கொள்ளுங்கள்"

"மறையோர்களே, இந்த ஊர் பேர் தெரியாத அடியவர்கள் எல்லாம், தங்களை முன்னிறுத்திக் கொள்ளவில்லை! அவனை முன்னிறுத்தியே வந்துள்ளனர்!
ஆனால் நாமோ, நம்மையும் நம் கோட்பாட்டையும் முன்னிறுத்திக் கொண்டோம்!
இப்போது சொல்லுங்கள் யார் அன்பர்கள்? யாருக்கு முதல் தீர்த்தம்?

இனி அடியவர்கள் ஒருவர் விடாது, அனைவரும் தீர்த்தம் பெற்றுக் கொண்ட பின்னர் தான், அடியேன் வேதாந்த தேசிகன் பெற்றுக் கொள்வேன்! இது சத்தியம்!"

---

வேதாந்த தேசிகர் பிறந்த நாளான (திரு அவதார நாளான) இன்று,
வெறுமனே விழாவாக மட்டும் கொண்டாடாது, அவர் ஆசார்ய ஹிருதயத்தை உணர்ந்து பார்ப்போம்!

தேசிகரைப் பற்றிச் சுருக்கமாக அறிந்து கொள்ள இதோ விக்கிக் கட்டுரை! இனி வரும் காலங்களில் மாதவிப் பந்தலில், தேசிகர் பற்றிய ஆழங்கால் பதிவுகள் தொடரும்!

எம்பெருமானார் இராமானுசரை உள்ளத்தால் அண்டிய அன்பர்கள் எல்லாரும் கருணை என்னும் பெருங்குணத்தைக் கொண்டவர்களாகவே இருந்தார்கள்!
அவர்கள் வரிசையில் வந்தவர் வேதாந்த தேசிகர். அவரை "இராமானுஜ தயா பாத்ரம்" என்றே இன்றும் கொண்டாடுகிறார்கள்!
தேசிகர் ஸ்ரீவைஷ்ணவ மகுடத்தில் ஒரு மாமணி! மாமுனி!

இராமானுஜ தயா பாத்ரம், ஞான வைராக்கிய பூஷணம்
ஸ்ரீமத் வேங்கட நாதார்யம், வந்தே வேதாந்த தேசிகம்!
(இராமானுசரின் தயைக்குப் பாத்திரமானவரும், நல்லறிவும் பெரு உறுதியும் கொண்டவரும்,
திருவேங்கடநாதனின் அம்சமாய், அதே திருப்பெயர் கொண்டவருமான, வேதாந்த தேசிகருக்கு வணக்கங்கள்!)

செஞ்சொல் தமிழ் மறைகள் தெளிந்து உரைப்போன் வாழியே!
திருமலை மால் திருமணியாய்ச் சிறக்க வந்தோன் வாழியே!

வடகலை-தென்கலை என்னும் கோட்பாடுகளால் மட்டும் உலகம் அளந்தவனை, அளந்து விட முடியுமா என்ன?
உலகளந்த பெருமாளை அளக்க முடியாது! "கொள்"ளத் தான் முடியும்! "கொள்"வோம்!
குற்றேவல் எங்களைக் "கொள்"ளாமல் போகாது! மற்றை நம் காமங்கள் மாற்று-ஏல்-ஒர் எம்பாவாய்!

வேதாந்த தேசிகன் திருவடிகளே சரணம்!

Read more »

இறைவனுக்கு எது பிடிக்கும்? - ஞானமா? கடமையா? பக்தியா? பணிவா? - Part 2

ஆத்திகர்கள் வசைபாடினால் கூடப் பரவாயில்லை! ஆனால் உங்களை எதிர்த்தோம் என்ற ஒரே காரணத்திற்காக வருங்காலத்தில் நாத்திகர்கள் எங்களைக் கொண்டாடுவார்களே! ஐயகோ! - ஜய விஜயர்கள் தயக்கம் காட்டுகிறார்கள்...கருமுகிலான் யோசிக்கிறான்! சென்ற பதிவு இங்கே!
(மன்னிக்கவும்! பாக்டிரீயாக் காய்ச்சலின் காரணமாக, ஓரிரு வாரமாய் தொடரைப் பதிய முடியவில்லை! சென்ற பகுதியை ஒரு எட்டு பார்த்து விட்டு வந்து விடுங்கள்; தொடர்ச்சி/Continuity புரிந்து விடும்)

"ஆகா! இவர்களுக்குத் திருவிளையாடல் ஆடித் தான் புரிய வைக்கணும் போல இருக்கே! பார்த்தாயா லக்ஷ்மீ, என் துவாரபாலகர்களே, என் சொல்லைக் கேட்டு நடக்க, கொஞ்சம் யோசிக்கிறார்கள்!
ஆனால் (பின்னாளில்), நம் இராமானுசனை அண்டினோர் மட்டும், அவன் சொன்ன வண்ணமே செய்கிறார்களே! இது எப்படிச் சாத்தியம் ஆகிறது?

"உம்..."

"என்ன உம்? உடையவர் சொன்ன ஒரே வார்த்தைக்காகப் பேரறிஞர் முதலியாண்டான், கொஞ்சம் கூட கூச்சம் பாராமல், யார் வீட்டுக்கோ சென்று தண்ணி இறைக்கப் போகிறார்! ஆனா என் துவார பாலகர்கள்? எனக்கு இவ்வளவு தானா மதிப்பு?"

"ஹா ஹா ஹா, பெருமாளே! உங்களுக்கு இன்னுமா காரணம் புரியவில்லை?"
"புரியவில்லையே தேவீ! நான் தான் வேதம் சொன்னேன்! நான் தான் கீதை சொன்னேன்! அதையே தானே இந்த இராமானுஜன் இன்னும் விரித்து விரித்து விலாவரியாகச் சொல்கிறான்! அவன் சொந்தமா ஒன்னும் சொல்லலை! ஆனா எனக்கு மட்டும் மதிப்பு இல்லாமப் போச்சுதே!"

"ஓ...நீங்க அப்படி வரீங்களா? சரீ....வேதம், கீதை-ல எல்லாம் என்னான்னு சொன்னீங்க சுவாமி?"

"மாம் ஏகம் சரணம் வ்ரஜ! என் ஒருவனையே சரணம் எனப் பற்று-ன்னு சொன்னேன்"

"சரி தான்! உங்க கால்-ல வந்து விழு விழு-ன்னு நீங்களே சொல்லிக்கிட்டா யாரு வந்து விழுவாங்க? இதே ஒரு அடியவர், அதோ அழகிய மணவாளப் பெருமாள் இருக்காரு! அவர் அன்பானவர்! அவர் கால்-ல விழுங்க-ன்னு சொன்னா அது அழகு, அடக்கம், ஆற்றுப்படுத்தல், வழிகாட்டல்! அப்போ வந்து விழுவாங்க!"

"ஓ...."

"மாம் ஏகம் சரணம் வ்ரஜ! என் ஒருவனையே சரணம் எனப் பற்று - இதை எப்போ எங்கே சொன்னீங்க?"

"கீதையில் பதினெட்டாம் அதிகாரத்தில் சொன்னேன்! இது கூடவா உனக்குத் தெரியாது?"

"உக்கும்...கீதையில் எங்கோ ஒரு முக்கில், பதினெட்டாம் அதிகாரத்தில் சொன்னா, யாரு கேட்பாங்க? யாருக்கு அம்புட்டு பொறுமை இருக்கு?
குழந்தைகளுக்கு என்ன தரப் போகிறோம்-ன்னு முன்னாடியே சொன்னா தானே, அதுங்க ஆர்வத்தோடு விளையாட்டில் கலந்துக்குங்க!"

"அட! ஆமாம்!"

"இதே ஆண்டாளைப் பாருங்க, எடுத்த எடுப்பிலேயே சொல்லிடறா, நாராயண"னே" நமக்"கே" பறை தருவான்-னு! - அம்மா எப்போதும் சொல்லிவிட்டுக் கொடுக்க மாட்டாள்! கொடுத்து விட்டுச் சொல்லுவாள்!
அது தான் அம்மாவின் ஹிருதயம்! அம்மாவின் ஹிருதயம் தான் ஆச்சார்ய ஹிருதயம்! அதுனால தான் ஆச்சாரியர்கள் சொல்லுக்கு அவ்வளவு மதிப்பு!"

"ஓ..."

"என்ன ஓ...ஓ...ன்னு ஓ போடுறீங்க சுவாமி? :) பேசாம நீங்களும் அடியார் கூட்டத்தில் போய்ச் சேர்ந்துடுங்க! அப்பறம் தெரியும் அங்கே மட்டும் எப்படி வேலை டாண் டாண்-னு நடக்குதுன்னு? இப்போ நீங்க பேசாம வேடிக்கை பாருங்க! அதோ....சனகாதி ரிஷிகள் உங்களைத் தேடி வராங்க பாருங்க!"

---

சனகாதி ரிஷிகள், குழந்தை ரிஷிகள்! மொத்தம் நான்கு பேர் - சனகர், சனந்தனர், சனாதனர், சனத்குமாரர்...
திருப்பாற்கடலை நோக்கி வருகிறார்கள்! இறைவனுக்கு உருவம் இருக்கா என்ன? போய் தான் பார்த்துடுவோமே-ன்னு சும்மா அதிரடியாகக் கிளம்பி வருகிறார்கள்...

இறைவனின் பாற்கடல் ஆலயத்துக்குள் வந்தவர்கள், துவாரபாலகரான ஜய-விஜயர்களைப் பார்க்கிறார்கள்! பார்த்தும் பார்க்காதது போல், நேரடியாக உள்ளே செல்ல எத்தனிக்கிறார்கள்!
அளந்தவனையே அளந்து பார்க்க அல்லவா வந்துள்ளார்கள்! அதான் இறைவன் ஒருவனையே குறியாகக் கொண்டு உள்ளே நுழைகிறார்கள்!

ஜய விஜயர்களுக்குப் பாவம் அப்போது தான் பெருமாள் தங்களைக் கீழே வருகிறீர்களா-ன்னு கேட்ட டென்ஷன்! தப-தப என்று உள்ளே நுழையும் சனகாதி ரிஷிகள் நால்வரையும் தடுக்கிறார்கள்! வரவின் காரணம் என்ன என்பதை உரைத்து விட்டுச் செல்லும்படிச் சொல்கிறார்கள்...பிடி சாபம்...

"ஜய விஜயா...சேவிக்க வந்த எங்களிடம் அதோ இறைவன் என்று வழிகாட்ட வேண்டும்! அது தானே உங்கள் கடமை? ஆனால் இறைவனுக்கு அருகில் இருக்கிறோம் என்னும் எண்ணம் உங்களுக்கு ஆணவத்தையும் திமிரையும் அல்லவா வளர்த்து இருக்கு?
அதை வளர்த்து விட்ட அந்த நெருக்கம் இனி உங்களுக்குத் தேவையில்லை! இறைவனை இக்கணமே பிரியுங்கள்! பூலோகம் சென்று திருந்தி வாருங்கள்!"

"ஐயோ...முனி சிரேஷ்டர்களே...அபயம், அபயம்! சக அடியார்களே அபயம், அபயம்! அடியோங்களை மன்னியுங்கள்! மன்னியுங்கள்!"

"உம்..."

"பெருமாள் சற்று முன்னர் தான் பூலோகம் வருகிறீரா-ன்னு கேட்டார்! அப்போது அவரிடம் தயங்கினோம்! ஆனால் இப்போது சாபம் பெற்றுச் செல்ல வேண்டியதாகப் போய்விட்டதே!
இறைவனிடம் வைக்க வேண்டிய பற்றை, மோட்சத்தில் வைத்தோமே! ஐயகோ! எங்களை மன்னித்து, விமோசனத்துக்கு வழி காட்டுங்கள் ரிஷிகளே!"

"இறைவனை நூறு பிறவிகள் பிரிந்து, ஆத்திகர்களாக வாழ்கிறீரா? இல்லை
இறைவனை மூனு பிறவிகள் பிரிந்து, நாத்திகர்களாக வாழ்கிறீரா? - எது வேண்டும்? சீக்கிரம் சொல்லுங்கள்! உங்களிடம் பேசிக் கொண்டிருக்க நாங்கள் இங்கு வரவில்லை! வேறு ஒரு முக்கியமான வேலையாக வந்துள்ளோம்!"

"முனீஸ்வரா, இறைவன் வாய் விட்டுக் கேட்ட போது யோசித்தோம்! ஆனால் இப்போது அதேயே யாசித்தோம்! அவர் சங்கல்பம் எப்படி எல்லாம் நடக்கிறது பாருங்கள்! - அப்போதே ஒப்புக் கொண்டிருந்தால் அது வரம் ஆகியிருக்கும்! இப்போதோ அது சாபம் ஆகிப் போனது!

சரி, எது எப்படியோ, எங்கள் பிரிவு அவருக்கு ஆற்றாது! அவர் பிரிவு எங்களுக்கு ஆற்றாது! ஆகவே, நாத்திகராய்ப் பிறந்தாலும், மூன்றே பிறவிகள் பிரிந்து, அவரையே சீக்கிரமாகச் சேர வேண்டும்!
சீக்கிரமான கைங்கர்ய பலனையே எங்களுக்குச் சாபமாக ஆக்கித் தாருங்கள்! நன்றி உடையவர்களாக இருப்போம்!"

முனிவர்களுக்கே வெட்கமாகிப் போனது...அவசரப்பட்டு விட்டோமோ? பாவம், இவர்களைச் சபித்திருக்க வேண்டாமோ? அப்படி ஒன்றும் மோசமாக எல்லாம் இவர்கள் செய்து விடவில்லையே?

அப்போது மூக்கைத் துளைக்கும் ஒரு நறுமணம்! - துளசீ மணம்! காற்றோடு கலந்து வீசி வீசி வருகிறது! கூடவே ஒரு சப்தம்! ஜல், ஜல்! கல், கல்!

---

"ஆகா எம்பெருமான் பொற் பாதச் சலங்கைகள் ஒலிக்க நடந்து வருகிறானோ? அவன் மணம் அல்லவா இந்தத் துளசீ மணம்?
ச்சே! அவனைப் போய் உருவம் இருக்கா, அது இருக்கா, இது இருக்கா-ன்னு எல்லாம் சந்தேகப்பட்டோமே! அதைப் போக்கிக் கொள்ள இவ்வளவு தூரம் நடந்து வேறு வந்தோமே! இது என்ன வெட்கக் கேடு?

பெற்ற தாய்க்கு முலைப்பால் சுரக்குமா என்று சோதித்துப் பார்த்து விட்டா ஒரு குழந்தை பிறக்கிறது? ச்ச்சீ! இது என்ன கேவலமான சோதனைப் புத்தி நமக்கு?
அருவமான நீராவி உருவமான நீர் ஆகாதா? இல்லை உருவமான நீர் தான், அருவமான ஆவி ஆகாதா?

மெத்தப் படித்ததால் ஞான யோகமும், தினப்படி கர்மாக்கள் செய்ததால் கர்ம யோகமும், அவனைப் போற்றிப் பாடியதால் பக்தி யோகமும் கை கூடிற்றே தவிர,
இப்படிச் சோதித்துப் பார்க்கும் ஒரு எண்ணம் எப்படி நமக்கு வந்தது? அப்படியானால் இந்த மூன்று யோகங்களைத் தவிர, நமக்கு இன்னும் வேறு ஏதோ ஒன்னு குறையுதோ?"

எம்பெருமான் முனிவர்கள் முன் தோன்றி விட்டான். வாசலுக்கே வந்து விட்டான்!
மயிலிறகு அசைய அசைய, பீதாம்பரம் உருள உருள, கையில் தாமரைப் பூ சுழற்றச் சுழற்ற, இட்டடி நோக, எடுத்த அடி கொப்பளிக்க...இதோ ஈசன்!

அடியில் முடி வீழச் சேவிக்கிறார்கள் முனிவர்கள்! ஆகா என்ன ஆச்சரியம்!
திருவடிகளைக் காணோம்!
உருவம் சோதிக்க வந்தவர்க்கு, அடியை அருவம் ஆக்கிச் சோதிக்கிறானோ?
தவற்றினை உணர்ந்த தவ முனிகள், எம்பெருமானிடம் மன்னிப்பு கேட்கிறார்கள்! உய்வுக்கு வழி காட்டுமாறு வேண்டுகிறார்கள்!

"பரமாத்மா, பரம்பொருளே, ஸ்ரீயப் பதியான நாராயணா! - ஞானம், கர்மம், பக்தி எல்லாம் இருந்தும் எங்களுக்கு இப்படிச் சோதித்துப் பார்க்கும் புத்தி வந்ததே! அப்படியானால் எங்களுக்கு வேறேதும் ஒர்ய் யோகம் இன்னும் கைவர வேண்டுமோ? அதை என்னவென்று சொல்லி அருள வேண்டும் சுவாமி!"

"சனகாதிகளே! சொல்கிறேன்! ஆனால் அதற்கு முன்னால்...இங்கிருக்கும் ஜய விஜயர்கள் ஏன் இப்படி முகம் வாடிக் களைத்துப் போயுள்ளார்கள்?"

"அவர்கள் அகம்பாவமாக நடந்து கொண்டார்கள் சுவாமி! அதனால் தான் அவர்களைச் சபித்து பூலோகம் அனுப்பத் துணிந்து விட்டோம்!"

"ஆகா! என்ன காரியம் செய்தீர்கள்? ஜய விஜயர்கள் பரம பாகவதர்கள் ஆயிற்றே! சரணாகதி செய்தவர்கள் ஆயிற்றே! அவர்களுக்கு என்னைப் பிரிய மாட்டாது, வைகுண்டத்தைப் பிரிய மாட்டாது இருக்கலாம்! ஆனால் அவர்களுக்கு அகம்பாவமா? யார் சொன்னது?"

"அவர்களே ஒப்புக் கொண்டார்கள் சுவாமி!"

"அவர்கள் ஒப்புக் கொண்டால், அது அவர்கள் சுபாவம்! ஆனால் நான் ஒப்புக் கொள்வேனா?"

"சுவாமி..."

"யாருக்கு அகம்பாவம்? அகம்-பாவம்! உங்களுக்கா? அவர்களுக்கா? இல்லை எனக்கா?"

"ஐயையோ...சுவாமி..."

"ஆலயத்துக்குள் நுழையும் போது, கண்ணில் பட்டவரை எல்லாம் தள்ளி விட்டு, நேராகக் கருவறைக்குள் சென்று விடுவீர்களா? கோபுரம் தரிசித்து, கொடிமரம் வணங்கி, சேனை முதலியாரையோ/தும்பிக்கை உடையானையோ துதித்து, கருடனையும் கண்டு, ஆலய வரிசையில் அடியார் கூட்டத்தை எல்லாம் கண்ட பின்னர் தானே, என்னைச் சேவிக்க வருவீர்கள்?
இல்லை கண்ணை மூடிக் கொண்டு, நேராகக் கருவறை வந்து தான் கண்ணைத் திறப்பீர்களா?"

"சுவாமி..."
(சனகாதிகள் வெலவெலத்துப் போகின்றார்கள்)

---

"அது போலத் தானே இங்கும்? ஜய விஜயர்கள் என் பணியில் இருக்கும் அடியார்கள் அல்லவா! அவர்களை வணங்கக் கூட வேண்டாம்! முகமன் கூறலாம் அல்லவா? கூடி இருந்து குளிர்ந்தேலோ தெரியாதா உங்களுக்கு?
நேரடியாக இறைவனும் நானும் மட்டுமே! மற்ற எவனும், எந்த அடியானும் எங்களுக்கு நடுவில் இல்லை என்ற அதிகாரப் போக்கை உங்களுக்கு யார் கொடுத்தது?"

"சுவாமி..."

"ஜய விஜயர்களுக்கு இறை-அணுக்க அகங்காரம் என்று சொல்லும் உமக்குத் தான் அகங்காரம் என்று நான் சொல்கிறேன்!"
(சனகாதிகள் வெலவெலத்துப் போகிறார்கள். இவ்வளவு கோபமாகச் சினப்பார் என்று அவர்கள் நினைத்துக் கூடப் பார்க்கவில்லை!)

"சுவாமி...எங்களை மன்னியுங்கள்! அப்போதே எங்களுக்குத் தோன்றிற்று, இவர்களைச் சபித்திருக்க வேண்டாமோ என்று!
எங்கள் பிரிவு அவருக்கு ஆற்றாது! அவர் பிரிவு எங்களுக்கு ஆற்றாது! அதனால் நாத்திகனாய்ப் பிறந்தாலும் பரவாயில்லை! மூன்றே பிறவிகள் பிரிந்து, கைங்கர்ய சீக்கிரத்தையே அவர்கள் விரும்பினார்கள்! அவர்களைப் போய்...."
(சனகாதிகள் தேம்பித் தேம்பி அழ...)

"இப்போது நான் உங்களைச் சபிக்கட்டுமா?"

"சுவாமி..."

"வேண்டாம், போங்கள்!
கேட்டீர்களே ஞானம், கர்மம், பக்தி தவிர வேறு என்ன வேண்டும்-ன்னு! உங்களுக்கு நான் சொல்லப் போவதில்லை!
பின்னாளில் சிவபெருமான் சொல்லப் போகிறார்! அதுவும் வாய் பேசாமல், மவுன மொழியாகவே சொல்லப் போகிறார்!
நீங்கள் சபித்த நாத்திகர்களிடம் இருந்து நீங்களே ஒரு பாடம் கற்றுக் கொள்வீர்கள்!
அந்த நாத்திகரின் வம்சக் கொழுந்து தான், அசைக்க முடியாத பக்தி என்றால் என்ன என்று, மெத்தப் படித்த உங்களுக்கு உணர்த்தப் போகிறது!
ஒன்று மட்டும் இப்போது சொல்லிக் கொள்கிறேன்! அடியார்களுக்குச் சாபம் தெரியாது! சரணமே தெரியும்!"

"சுவாமி..."

"சென்று வாருங்கள்!"
(இறைவன் மறைந்து விடுகிறான்)

அடியவர்களை அலட்சியம் செய்த அறிஞர்கள், இறைவனிடத்தில் நமக்கு Straight Dealing, இவர்கள் என்ன இடையில் என்று அதிகாரப் போக்காய் யோசித்த யோகிகள்...
உயிர்ப் பயம் என்று வரும் போது மட்டும், தங்கள் சொந்த நலனுக்காக, தினமும் நூறு முறை "இரண்யகசிபுவே நமஹ", "இரண்யகசிபுவே நமஹ" என்று சொல்லும்படி ஆயிற்று! :)

ஆத்திக ஜய விஜயருக்கு ஒரு முறை முகமன் சொல்லத் தவறிய ஞானிகள்,
நாத்திக ஜய விஜயருக்கு ஆயிரம் முறை வணக்கம் சொல்ல வேண்டியதாகப் போயிற்று :)

எதை எதோடு, எப்போது கோர்க்க வேண்டுமோ, அதை அதோடு, அப்போது கோர்க்க வேண்டும்! - அந்தக் கலையில் ஒருவனே வல்லவன்! அவனே நல்லவன்!

ஞானம், கர்மம், பக்தி எல்லாம் இருந்தும்.....வேறேதோ ஒன்று, எனக்கு வேண்டுமோ? அந்த வேறேதோ என்ன?
(தொடரும்)...

Read more »

வேளாங்கண்ணியம்மன் பிறந்தநாள்: ஆடாது அசங்காது வா அம்மா!

பள்ளியில் படிக்கும் போது, ஒவ்வொரு ஆண்டும், செப்டம்பர்-8 அன்று விசேடமாக மேடையில் ஏற்றப்படுவேன்! பலி கொடுப்பதற்காக!
அட, நீங்க ஒன்னு! அவசரப்பட்டு சந்தோஷப் பட்டுக்காதீங்க! என்னைக் களப்பலி கொடுக்க இது என்ன மகாபாரதப் போரா? அடியேன் சொல்வது புனித ஆரோக்கிய அன்னையின் திருவவதார நாள் திருப்பலி - Our Lady of Good Health, Birthday Mass!

பொதுவாகத் திருப்பலியில் கத்தோலிக்க மாணவர்கள் தான் கலந்து கொள்வர். பலியின் முடிவில் அவர்களுக்கு அப்பமும், திராட்சை ரசமும் பிரசாதிக்கப்படும்! ஆனால் பங்குத் தந்தை. ரோசாரியோ கிருஷ்ணராஜ், கீதங்கள் பாடுவதற்கென்றே மேடையில் இருக்கச் சொல்லுவார்...அப்பாவிச் சிறுவனான என்னை மட்டும்! :)

மாசறு மாதா வருக! இளங் குமரனின் தாயே,
காசறு மரியே வருக! கருணையைப் பொழிக!
-ன்னு பாடும் போது, மக்கள் முகமெல்லாம் மலர்ச்சி! தேவர் மகன் படத்தில் வரும் பாட்டின் மெட்டு!


முந்தைய நாள் மாலை, நானும் ஃபாதரும், அசெம்ப்ளி ஹாலின் பெரிய பியானோவின் பக்கம் உட்கார்ந்து கொண்டு, விதம் விதமாக ட்யூன் போடுவோம்! அவர் வெஸ்டர்ன் நோட்ஸில் ஏதேதோ குறியீடுகளில் எழுதுவார்!
பின்பு ஏற்றி இறக்கிச் சொல்லிக் கொடுப்பார்! அதை நான் பாடிக் காட்டும் போது, பாதி கர்நாடக/தமிழிசையாக மாறி இருக்கும்! :)

உடனே எனக்கும் அவருக்கும் சண்டை தான் வரும்! அது என்னமோ தெரியவில்லை; நான் செல்லும் இடங்களில் எல்லாம், எனக்குன்னு ராமா-ன்னோ, கிருஷ்ணா-ன்னோ ஒருத்தர் அமைந்து விடுகிறார்கள்! அவர்களுடன் சண்டையும் வந்து விடுகிறது! :)

Fr. ரோசாரியோ கிருஷ்ணராஜ் அவர்களுக்கு என் மேல் அலாதிப் பிரியம்! அவருக்கு வரும் வெளிநாட்டுக் கடிதங்களின் தபால்தலை எல்லாம் எனக்குத் தான் தருவார்! கிராமத்தில் இருந்து வந்த எனக்கு வெட்கம்/அச்சம் நீக்கி, பல ஆக்கப்பூர்வமான விடயங்களைச் சொல்லிக் கொடுத்தவரும் அவரே!


மரியன்னை திருப்பலியில்.....சாம்பிராணி மணமும், பெங்களூர் ரோஜாக்களின் மணமும், மெழுகுவர்த்திகள் வாசமும், சேப்பல் (Chapel) எனப்படும் அந்த சின்ன ஆலயம் முழுதும் கமழும்!
நடுநாயகமாக அன்னையின் திருவுருவப் படம்! மிகவும் பெரிய படம்! தஞ்சாவூர் ஓவியப் பாணியில், உள்ளே மணி, முத்து எல்லாம் ஒட்டப்பட்டு இருக்கும்! இரு புறமும் அரையாள் உயரப் பூஞ் ஜாடிகள்!

We’ll do our best, and Never will rest, For Virtus in Arduis...என்ற கோரஸ்!
அதை மூனு முறை பாடுவேன்! கூடவே அனைவரும் பாடணும்!
சின்னப் பையன் தலையைச் சிலுப்பிச் சிலுப்பி மூனு முறை பாடுவேனாம்! சென்ற முறை பள்ளிக்குச் சென்ற போது கூட, நினைவு கூர்ந்தார்கள்!
Seat of Wisdom - Pray for us!
Our Lady of Health - Pray for us!
Don Bosco - Pray for us!
என்று சொல்லி, திருப்பலி முடியும்!

---

இந்தச் சமயத்தில் என் தமிழாசிரியர்கள்
* செஞ்சொற் கொண்டல் டேனியல் ஐயாவையும்,
* தந்தை ரோசோரியோ கிருஷ்ணராஜையும்
அடியேன் நினைவு கூர்ந்து வணங்கிக் கொள்கிறேன்!

தமிழ் இலக்கியத்தில், பக்தி இலக்கியமும், நீதிநெறி இலக்கியமும் ஒன்றுடன் ஒன்று பின்னிப் பிணைந்து தான் இருக்கும்!
இவர்கள் மாற்று மதத்தினராய் இருந்தாலும் கூட, பக்தி இலக்கியப் பிரவாகத்தில் ஒரு குறையும் வைத்ததில்லை!

அதுவும் டேனியல் ஐயா பிரபந்தங்களைப் பாடியே காட்டுவாரு! அப்படியே திருமங்கை ஆழ்வார் குதிரை மேல் வருவது போலவே இருக்கும்! அப்பர் சுவாமிகள் பாட்டு பாடி, வகுப்புக்குள் பாம்பு வந்துரிச்சோ-ன்னு கூட பார்த்திருக்கேன்! :)

கிறித்துவத் தமிழ் இலக்கியம் பிற்பட்ட காலம் தான்!
ஆனாலும் முன்னிறுத்துகிறேன்-ன்னு வீம்புகள் எல்லாம் செய்யாது, இவர் ஒருவர் மட்டும் தான் தமிழர் முறைமை, அவருக்கு மட்டும் தான் தொன்மம் சொந்தம்-ன்னு எல்லாம் பேசாது....
உள்ளது உள்ளபடி தரும் பாங்கு - என்னைச் சிறு வயதிலேயே கவர்ந்தது இது தான்!

இன்றளவும் இவர்களின் பரந்த தமிழ் மனமே, பரந்து விரிந்த தமிழ் மனமே, அடியேனை வழி நடத்திக் கொண்டிருக்கு!
Daniel Ayya & Fr. Rosario Krishnaraj - இன்னுமொரு நூற்றாண்டு இரும்!

---

மேரியம்மாவுக்கு வருவோம்!
சிறு வயதில் இருந்தே என்னை மிகவும் ஈர்த்த தெய்வ வடிவங்களுள், அன்னை வேளாங்கண்ணியின் திருமுகமும் ஒன்று!
மு.கு: அப்ப நான் கிறித்துவப் பள்ளியில் எல்லாம் படிக்க ஆரம்பிக்கல! :)

வேளாங்கண்ணி அன்னையின் மிகப் பெரும் சிறப்பு என்ன தெரியுமா மக்களே? கத்தோலிக்க ஆலயங்களில், மாதாவுக்கு மேனாட்டு முறையின் படியான ஆடை தான் அணிவித்திருப்பார்கள், இல்லை அப்படித் தான் திருச்சிலையும் வடிக்கப்பட்டு இருக்கும்!
தமிழ் முறையின் படி, சேலை அணிவித்துக் காட்சி தரும் மாதாவின் உருவம் வேளாங்கண்ணி அன்னை!

மூவிரு முகங்கள் போற்றி! முகம் பொழி கருணை போற்றி!-ன்னு முருகப் பெருமான் மேல் இருக்கும் பாட்டை அப்படியே வேளாங்கண்ணிக்குச் சொல்லவும் அடியேன் தயார்! முகம் பொழி கருணை! அப்படி ஒரு கருணைக் கடாட்சமான கண்கள் அன்னையின் கண்கள்!

இதுல இன்னொரு சிறப்பு என்னன்னா, வேளாங்கண்ணிக்கு அருகில் தான் சிக்கல் என்ற சிவத்தலமும் இருக்கு! அங்கு அம்பாளின் பெயர் வேல்-நெடுங்-கண்ணி!
அது தான் திரிந்து வேளாங்கண்ணி ஆச்சுது-ன்னு ஒரு நண்பர் என்கிட்ட தீவிரமாச் சொல்லிக் கிட்டு இருப்பாரு! அவர் சொல்லும் போதெல்லாம் நான் பலமாச் சிரிச்சிக்குவேன்! அடப் பாவிங்களா! உங்களுக்கு என்ன தாண்டா வேணும்-னு அப்பவெல்லாம் எனக்குக் கேட்கத் தெரியலை! பதிவெழுத ஆரம்பிக்கலை பாருங்க! அதான்! :)

வேளாங்கண்ணிக்கு வரும் பக்தர்களில், மாற்று மதத்தினர் தான் அதிகம்! தீவிரமான மத மாற்றுப் பிரச்சாரங்கள், மயக்குமொழிகள் எல்லாம் எதுவும் செய்யவே வேணாம்!
அமைதி அமைந்தாலே போதும், தானாகவே சேவிக்க வருவார்கள் என்பதற்கு வேளாங்கண்ணியே சாட்சி! திருமுகத்தின் அமைதி ஒன்றே அன்னையை ஆயிரம் முறை காணச் சொல்லும்!

அன்னையின் திருப்பெயர் என்னவோ ஆரோக்கிய மாதா (Our Lady of Good Health) என்பது தான்! ஊரின் பெயரால் வேளாங்கண்ணி மாதா என்றே ஆகி விட்டது!
அன்னையின் முதல் தோற்றத்துக்கும் காரணம் ஒரு இந்துச் சிறுவன் தான்.
ஆயர்குலச் சிறுவன் (பால்காரப் பையன்) ஒருவன், குளக்கரையில் உள்ள ஆலமரத்தின் கீழ் அமர்ந்திருக்க, அவன் முன் அன்னை தோன்றினாள்!
தன் கைக்குழந்தைக்குக் கொஞ்சம் பால் தர முடியுமா என்று அவனைக் கேட்க, அவனும் தயங்காது கொடுத்து விட்டான்! பின்னர் பால் கொடுக்கும் வீட்டுக்குச் சென்று பால் ஊற்றிவிட்டு, பால் குறைந்ததற்கான காரணத்தையும் அந்த இந்து முதலாளியிடம் சொன்னான். ஆனால் பானையில் எட்டிப் பார்த்தாலோ, பால் பொங்கித் தளும்பிக் கொண்டிருந்தது!

இருவரும் விடுவிடுவென்று மீண்டும் ஆலமரத்துக்கு வந்து பார்க்க, அங்கே அன்னை மீண்டும் தோன்றினாள்! அவள் தோன்றிய மாதா குளம் இன்றும் உள்ளது! போர்த்துகீசிய மாலுமிகள் சிலர் கடல் சூறாவளியில் இருந்து காப்பாற்றப்பட்டு, அன்னைக்கு நிரந்தரமான ஆலயம் எழுப்பினர் என்பது தான் தல வரலாறு!

தமிழ், ஆங்கிலம், இந்தி, தெலுங்கு, மலையாளம், கன்னடம், கொன்கனி என்று ஏழு மொழிகளில் திருப்பலி சார்த்தப்படும் ஒரே ஆலயம் இது மட்டும் என்று தான் நினைக்கிறேன்!
மாரியம்மனுக்குச் செய்யும் வழிபாடுகள் - மொட்டை போடுதல், கண்மலர் சார்த்தல், உடல்மலர் சார்த்தல், அங்கப் பிரதட்சிணம் செய்தல், முட்டிபோட்டு நடத்தல் - இவை அத்தனையும் வேளாங்கண்ணிக்கும் செய்யப்படுகிறது!

மதங்களுக்கு இடையே தீ மூட்டிக் குளிர் காயும் வேதாகம/விவிலிய பண்டிதர்களும் உள்ளார்கள்.
மதங்களை இணைக்கிறோம் என்றே தெரியாமல், அன்பு ஒன்றினாலேயே மத நல்லிணக்கப் பாலம் கட்டும் பாமரர்களும் இருக்கிறார்கள்!
எளிய மக்களுக்கு அன்பு ஒன்றே வழிபாடு என்பதற்கு இந்த மாரியம்மனும், மேரியம்மனுமே சாட்சி!

(இடுகையின் சில பகுதிகள் மட்டும், அடியேன் நட்சத்திர வாரத்தில் இட்ட மாரியம்மனும் மேரியம்மனும் என்னும் இடுகையின் மீள்பதிவு)

---

இதோ, அன்னை திருத்தேரில் ஆடி அசைந்து வரும் அழகு!
ஆடாது அசங்காது வா அம்மா!
இனிய பிறந்தநாள் வாழ்த்துக்கள்!

Read more »

இறைவனுக்குப் பிடித்தமானது - ஞானமா? கடமையா? பக்தியா? பணிவா? - 1

"ஏன்டீ பொண்ணே, சாலைக் கிணற்றில் இருந்து தண்ணி சேந்திக் கொண்டு வர இம்புட்டு நேரமா ஆகும்?"

"அதில்லீங்க அத்தை! வீட்டு வேலையெல்லாம் முடிச்சிட்டு, கிணற்றடிக்குப் போகவே சாயந்திரம் ஆயிடுது! இருட்டிய பின் தனியாக வரக் கொஞ்சம் பயமா இருக்கு!
வரும் வழியில் நாய்கள் வேறு குரைக்குது! அதான் யாராச்சும் துணைக்கு வரும் வரை காத்திருந்து, அவிங்க கூடவே வந்தேன்!"

"நல்லா இருக்கு அத்துழாய் உன் நியாயம்! ஏதோ புதுப் பொண்ணாச்சே-ன்னு பாத்தா, எப்பவும் சாக்கு போக்கு சொல்லிக்கிட்டு இருக்கியே!
வீடுன்னா வேலைகள் இருக்கத் தான் செய்யும்! நாமத் தான் திட்டமிட்டு எது எது எப்பவோ, அது அது அப்பப்ப செஞ்சிக்கிடணும்! இந்த வயசான காலத்தில் கூட நாங்கள்லாம் வேலை செய்யலை? ஏன்-னு கேட்டா மாமியார் கொடுமை-ன்னு சொல்லப் போறியா?"

"அதில்லீங்க அத்தை..."

"பதிலுக்குப் பதில் பேசாதே! உங்க வீட்டுல செல்வச் செழிப்பிலே வளர்ந்த பொண்ணுன்னா, தண்ணி இறைக்கக் கூடவே ஒரு வேலையாளைக் கூட்டிக்கிட்டு வந்திருக்கணும்!
அதை விட்டுட்டு, உனக்கும் சேர்த்து நாங்களே வேலை செய்யணும்-னா எப்படி? எங்களுக்குத் தான் செய்ய வேணாம்! உனக்கும் உன் புருசனுக்கும் மட்டுமாவது செஞ்சிக்கலாம்-ல?"

தேசிகன் திருக்கிணறு

அத்தை-அத்துழாய் உரையாடல்! அத்தை சொற்களால் அர்ச்சிக்கிறாள்! அத்துழாய் பாவம் சின்ன பொண்ணு! பெரிய நம்பியின் திருமகள்!
அதுவோ புதுசாய் புகுந்த புகுந்த வீடு! எல்லாரும் நல்லவங்க தான்!
ஆனால் உள்ளதையும் சரி, உள்ளத்தையும் சரி, அன்பினால் புரிந்து கொள்ளும் பக்குவம் இல்லை! சில சமயம் சொற்கள் வெளிப்பட்டு விடுகின்றன!

அவர்கள் வீட்டில் வேண்டுமானால் அவை சாதாரண சொற்களாய் இருக்கலாம்! ஆனால் நறுக்-நறுக் வார்த்தைகள் நம்மாழ்வார் பாசுரத்தில் இல்லையே! :)
தீந்தமிழ்ப் பாசுரங்களே ஓதி ஓதி வளர்ந்த வீட்டுப் பெண்ணொருத்தி, திக்-திக் வார்த்தைகளைக் கேட்டால் என்ன செய்வாள் பாவம்! தன் அப்பா பெரிய நம்பிகளிடம் சொல்லாமல் சொல்லிக் கண் கலங்குகிறாள்!

"நம் வீட்டில் எது நடந்தாலும், அண்ணாவிடம் சொல்வது தானேம்மா வழக்கம்! போய் நம்-அண்ணாவிடம் சொல்லிக் கொள்ளேன்!"

---

நம்-அண்ணாவிடம் செல்கிறாள் அத்துழாய்! அது யார் நம்-அண்ணா?
நம்-ஆழ்வார் தெரியும்! அது யார் நம்-அண்ணா?
நம்-கோயில்-அண்ணன் என்று மொத்த திருவரங்கமும் உரிமை கொண்டாடிய உடையவர் தான் அந்த நம்-அண்ணா!

"அட, இதெல்லாம் குடும்ப விஷயம்! இதைப் போய் ஒரு துறவியிடம் எடுத்துக் கொண்டு வரலாமா? பேசாம நகரும்மா! வந்தோமா, சேவிச்சோமா, பிரசாதம் வாங்கினோமா, போயிக்கிட்டே இருக்கணும்!"

இப்படியெல்லாம் சீடர்களோ, சுற்றியுள்ளவர்களோ பேசக் கூட முடியாது! அப்படி ஒரு வாஞ்சையை உருவாக்கி வைத்திருந்தார் நம்-அண்ணன் இராமானுசர்! குடும்ப விஷயமும் அரங்க விஷயம் தான்! அந்தரங்க விஷயமும் அந்த-"ரங்க" விஷயம் தான் என்றே கருதும் பரம காருண்யம்!
காரேய்க் கருணை இராமானுசா, இக்கடல் நிலத்தில்
யாரே அறிவர் நின் அருளாம் தன்மை?

"என்னம்மா...சொல்லு அத்துழாய்! நீர் இறைக்க, உங்க வீட்டிலிருந்து கூடவே ஒருவரைக் கூட்டிக்கிட்டு வந்திருக்கணும்-னா சொன்னாங்க?"

"உம்...சுவாமி!"

"முதலியாண்டான்......"

"சொல்லுங்கள் குருவே!"

"நம் அத்துழாய் பொருட்டு, இந்தத் தீர்த்தக் கைங்கர்யம் செய்ய உமக்கு விருப்பமா?"

"அடியேன்! சித்தம்!"
ஆகா...என்ன இது? முதலியாண்டான் சகல சாஸ்திர பண்டிதராச்சே! அவரைப் போய்....சேச்சே!
கோயிலில் கூட இது போன்ற வேலைகளை எல்லாம் "படிக்காத அடியார்கள்" அல்லவா செய்வார்கள்?

இவர் சொல்லின் செல்வர்! வாயைத் திறந்தால் வண்டமிழும் வடமொழியும் கொட்டுமே! இராமானுசரின் முதன்மைச் சீடர்களுள் ஒருவர்! இவரையா இப்படி? படிச்ச படிப்புக்கு ஒரு கெளரவம் வேண்டாம்?

ஏதோ கோயில் கைங்கர்யம்; குருவுக்கு முடியலைன்னாலும் பரவாயில்லை! போனாப் போகுது-ன்னு செஞ்சிடலாம்!
யாரோ ஒரு சம்பந்தி! அவிங்க வீட்டுக்குப் போய் தண்ணி இறைச்சிக் கொடுக்கணுமாம்! இது என்ன மானக்கேடு? இதுக்குத் தீர்த்தக் கைங்கர்யம்-னு பெத்த பேரு வேற!

ஒன்னுமில்லாதவன் எல்லாம் சும்மா நாலு வார்த்தை நயமாப் பேசிட்டு, பதின்மூன்றாம் ஆழ்வார், பதினாலாம் ஆழ்வார்-னு பட்டம் வாங்கிக்கிட்டுத் திரியறாங்க! பத்து பாசுரம் சொன்னதுக்கே மாலை மரியாதை வாங்கிக்குறாங்க! அவிங்கள இப்படிச் செய்யச் சொல்லுங்களேன் பார்ப்போம்!

முதலியாண்டான் மறைபொருள் வித்தகர்! இவருக்கா இப்படி? உடையவர் தான் சொன்னார் என்றால் இவருக்கு எங்கே போனது புத்தி? எதிர்த்துப் பேச வேண்டாம்? ஏன் இப்படி மென்மையாகவே போகிறார்கள்? கொஞ்சம் கூடச் சரியில்லை!

---

(திருப்பாற்கடலில் வாயிற் காத்தருளும் ஜய விஜயர்களோடு உரையாடிக் கொண்டு இருக்கிறார் ஒருவர்...)
"என்னப்பா, ஜய-விஜயா,......நானும் வேதம் எல்லாம் சொல்லிப் பார்த்தாச்சு! யாரும் எதுவும் கேட்கிறா மாதிரி தெரியலை! நானே சென்று நடந்து காட்டினால் தான் மக்கள் கேட்பாங்க போல! செல்லப் போகிறேன்! என்னுடன் வருகிறீர்களா?"

"சுவாமி...நாங்கள் பரிபூர்ண சரணாகதி செய்தவர்கள் ஆயிற்றே! சரணமானால் வைகுந்தம் கொடுக்கும் பிரான் என்ற தங்கள் வாக்கு பொய்யாகலாமா?
நாங்கள் மீண்டும் பிறவி எடுத்தால், செய்த சரணாகதிக்கு ஏது மதிப்பு?
நீங்கள் ஆணையிட்டால் நாங்கள் இங்கேயே இருக்கவே பிரியப்படுகிறோம்!"

(கருமுகில் முகம் இன்னும் சற்றே கருக்கிறது...)

"சுவாமி...தங்கள் முகம் மாறலாமா? சரி, நாங்கள் உம்முடனேயே வருகிறோம்!"

"கடனே என்று சொல்ல வேண்டாம்! யோசித்துச் சொல்லுங்கள்! மேலும்....,
என்னுடன் உங்களை அழைத்துச் சென்றால், கதையில் நீங்கள் வில்லன்களாகத் தான் வருவீர்கள்! ஆத்திகர்கள் அத்தனை பேரும் உங்களை வசைபாடுவார்கள்! திட்டித் தீர்ப்பார்கள்! நன்றாக யோசித்துச் சொல்லுங்கள்!"

"சுவாமி, ஆத்திகர்கள் எங்களை வசைபாடுவார்களா? அதற்கா நாங்கள் பிறவி எடுக்க வேண்டும்? உம்மிடம் சரணாகதி செய்த எங்களுக்கு, இது தானா நீங்கள் செய்யும் உபகாரம்?

ஆத்திகர்கள் வசைபாடினால் கூடப் பரவாயில்லை!
ஆனால் உங்களை எதிர்த்தோம் என்ற ஒரே காரணத்திற்காக நாத்திகர்கள் எங்களைக் கொண்டாடுவார்களே! ஐயகோ!"

---

* முதலியாண்டான் சென்றாரா? ஜய-விஜயர்கள் சென்றார்களா?
* ஏன் செல்ல வேண்டும்? எதற்குச் செல்ல வேண்டும்?
* "என்" தகுதிக்கு இதெல்லாம் ஒத்து வருமா?
* "என்" ஞானம், "என்" கர்மம், "என்" பக்தி - இதெல்லாம் "என்"னாவது?
"நான்" செய்த இதுக்கெல்லாம் மதிப்பில்லையா?

(அடுத்த பதிவில்....)

Read more »

பிள்ளையார் பிடிக்கப் போய், குரங்காக முடிந்தான் அனுமன்!

பிள்ளையார் பிடிக்கப் போய் குரங்காக முடிஞ்சு போச்சுடா-ன்னு வழக்கத்தில் சொல்லக் கேட்டிருப்பீங்க! "நல்ல நோக்கத்தில் தான் இந்த வேலையைத் தொடங்கினேன்! ஆனால் கடைசியில் முடிஞ்சதென்னவோ வேற மாதிரி!" - இப்படிச் சொல்வதற்குத் தானே இந்தப் பழமொழியைப் பயன்படுத்தறாங்க, இப்பல்லாம்?

பிள்ளையார் சிலை பண்ணலாம்-னு தான் களிமண்ணைத் திரட்டி, உருட்டி ஆரம்பிச்சேன்!
ஆனால் கடைசியா வந்து நின்னதென்னவோ பிள்ளையார் உருவம் இல்லைப்பா! போயும் போயும் ஒரு குரங்கு உருவம்!
நல்ல நோக்கத்தில் தான் வலைப்பூ தொடங்கினேன்! ஆனால் அடிக்கப்பட்ட கும்மியில், கடைசியில் வந்து நின்னதென்னவோ வேற மாதிரி தான்! - இப்படி யாராச்சும் ஃபீல் பண்ணி இருக்கீங்களா மக்களே? ஹா ஹா ஹா :))

சரி...
அதென்ன பிள்ளையார் பிடிக்கப் போய், குரங்காக முடிந்த கதை? அப்படி ஒரு கதை நிஜமாலுமே இருக்கா என்ன?
கேட்டா, நொந்து, நூலாகி, நூடுல்ஸ் ஆயிருவீங்க! அப்படி ஒரு பழமொழியே இல்லை!
நம்ம மக்கள் அடிச்ச கும்மியில், நல்ல பழமொழி ஒன்று, வேற மாதிரி ஆகிவிட்டது! :)
சமய ஒற்றுமை சொல்ல வந்த பழமொழி, சலசலத்துப் போய் வேறு மாதிரி ஆகிவிட்டது!

உண்மையான வாசகம் என்னவென்றால்...
பிள்ளையார் "பிடித்து" குரங்கில் "முடித்த" கதை!

எந்த ஒரு செயல் துவங்கினாலும், யாரை வணங்க வேண்டும்? அது உங்களுக்கே தெரியும்! -பிள்ளையார்!
அதே போல் எந்த ஒரு செயலை முடிக்கும் போது, யாரை வணங்க வேண்டும்? தெரியுமா? -அனுமன்!
ஏன் இப்படி? பார்ப்போம் வாருங்கள்!

---

சென்னை அடையாறு, மத்திய கைலாச ஆலயத்தில், இந்தப் பழமொழியின் பொருளைக் கண்ணுக்கு நேராகப் பார்க்கலாம்! எத்தனை பேர் பார்த்து இருக்கீங்க? கை தூக்குங்க பார்ப்போம்! ஆனந்த விநாயகர்! வேங்கடானந்த விநாயகர் என்பது சுவாமியின் திருநாமம்!
பிள்ளையார் பிடித்து குரங்கில் முடித்த கதை! ஆதியில் பிடித்து அந்தத்தில் முடிந்த கதை! ஆதி+அந்தம்+பிரபு = ஆத்யந்தப் பிரபு
அதாச்சும், பாதி பிள்ளையார்-பாதி அனுமன் என்ற ஒரு திருவுருவச் சிலையை இங்கே காணலாம்! இரண்டு உருவும் ஒன்றாய் இசைந்து! இதுவே ஆதியந்த ஸ்வாமி!

* எந்த ஒரு செயல் துவங்கினாலும், பிள்ளையாரை வணங்கிச் செய்வது வழக்கம்! விக்கினங்கள்/தடைகள் இன்றி செவ்வனே நடைபெற!
பிரணவம் தானே மூலாதாரம்! அங்கிருந்து தானே எந்த மந்திரமும் துவக்கம்! அதான் முதலில் பிள்ளையார் பூஜை!

* அதே போல் அந்தச் செயல் முடிக்கும் போது, அனுமனைத் துதித்து முடிப்பது வழக்கம்! நன்றி தெரிவித்துக் கொள்ள!
எப்பேர்ப்பட்ட செயலையும் செய்து விட்டு, நன்றி ஒன்றைக் கூட எதிர்பாராது இருப்பவரிடம் சொல்லும் நன்றி மிகப் பெரிதல்லவா! அதான் இறுதியில் அனுமத் பூஜை!

மத்திய கைலாசத்தில் ஆத்யந்த சுவாமி!

பல உபன்னியாசங்களில், இசை நிகழ்ச்சிகளில் இதைப் பார்க்கலாம்!
முதலில் "மகா கணபதிம்" என்று ஆரம்பித்தால், இறுதியில் அனுமனைக் கொண்டு, "ராமச்சந்த்ராய ஜனக" என்று மங்களம் பாடி முடிப்பார்கள்! பக்தி சார்ந்த எந்தவொரு விடயத்திலும் இந்த மரபு உண்டு!
பிள்ளையாரைப் பிடித்து, செயல் செவ்வனே நடந்து, மங்களகரமாய் முடிந்த கதை! இதுவே பிள்ளையார் பிடித்து குரங்கில் முடித்த கதை!

---

* பிள்ளையார், ஆஞ்சநேயர் இருவருமே பிரம்மச்சாரிகள்!
* பிள்ளையார், ஆஞ்சநேயர் இருவருமே விலங்கின ரூபம் கொண்டவர்கள்!

* பிள்ளையார், ஆஞ்சநேயர் இருவருமே சமநிலை மூர்த்திகள்! - யானையும் குரங்கும் நிலத்துக்குச் சமநிலையாகவே நடக்கும்! எதிர்த்து செங்குத்தாய் நடக்காது! அதிலும் குரங்கானது, கைகள் இருந்தும் கூட, நிலத்தை மீறித் "தான்" என்று எழுந்து நடக்காது!
அதே போல் ஞானச் செருக்கு இல்லாத சமநிலை மூர்த்திகள் இருவரும்! ஆனால் நமக்கு அருளும் போது மட்டும், நிமிர்ந்து நின்று, வேண்டியது வேண்டிய வண்ணம் அருளும் அனுக்ரஹ மூர்த்திகள்!

* பிள்ளையார், ஆஞ்சநேயர் இருவருமே எளியவர்க்கு எளியவர்கள்! இது தான் இடம், இது தான் பூசை என்றில்லை!
அவருக்கு ஆற்றங்கரை கூட இடம் தான்! மதுரை முக்குறுணியும் ஒரு இடம் தான்! இவருக்கோ தூண் கூட இடம் தான்! விஸ்வரூப நாமக்கல்லும் ஒரு இடம் தான்!

* வடநாட்டிலும் சிந்தூரம் பூசுவது பிள்ளையார், ஆஞ்சநேயர் இருவருக்குமே!

* நவக்கிரகங்கள் என்னும் கோள் ஆளுமைக்கு அனைத்து தேவதைகளும் உட்பட்டவர்கள்! பிள்ளையார், ஆஞ்சநேயர் இருவரைத் தவிர!

* எம்பெருமான் கீதையில் காட்டிய விஸ்வரூபத்திலே பிள்ளையார், ஆஞ்சநேயர் இருவருமே உண்டு!

* பிள்ளையார், ஆஞ்சநேயர் இருவருக்குமே ஐந்து முகங்கள் உண்டு! பஞ்சமுக கணபதி, பஞ்சமுக ஆஞ்சநேயர்!

* பிள்ளையாரின் பீஜாக்ஷர (உயிர்ப்பெழுத்து) மந்திரம் = "கம்"; ஆஞ்சநேயரின் பீஜாக்ஷர (உயிர்ப்பெழுத்து) மந்திரம் = "ஹம்"! கம் கணபதயே என்று க-வில் துவங்கி ஸ்வாஹா என்று ஹ-வில் முடிப்பது மரபு.

---

பொதுவாகச் செயல் துவங்கும் முன்னர் விநாயகரை வணங்குதல் எல்லாருக்கும் தெரியும்! ஆனால் செயல் நிறைந்தவுடன், அனுமனை வணங்குதல் பல பேருக்குத் தெரிவதில்லை! அதான் அடியேன் இங்கு சொல்லி வைத்தேன்!
இராமாயணத்திலும், அனைவரையும் வழியனுப்பி விட்டு, இறுதியில் அனுமன் உபாசனையே நடக்கிறது! அனைவருக்கும் நன்றி சொல்லும் இராமன், அனுமனை மட்டும் மனைவியுடன் சேர்ந்து உபாசிக்கிறான்! நன்றி சொல்லி மாளுமா நன்றி ஒன்று வேண்டாதானிடம்?

பிரணவ மந்திரம் ஓதி, ஜீவன் மண்ணுக்கு வருகிறது! - அது ஐங்கர (விநாயக) சொரூபம்!
அனுமனின் ராம மந்திரம் ஓதி, ஜீவனை மண்ணில் இருந்து அனுப்புகிறார் காசி நகர் ஈசன்! - அது அனுமத் சொரூபம்!
ஆதியில் தொடங்கி, அந்தத்தில் நிறையும் தத்துவம் தான் ஆதியந்த சுவாமி! அடுத்த முறை சென்னை மத்திய கைலாசத்தில் தரிசியுங்கள்!

இதுவே பிள்ளையார் பிடித்து குரங்கில் முடித்த கதை!
ஆதியில் பிடித்து அந்தத்தில் முடித்த கதை!
இனி பிள்ளையார் பிடிக்கப் போய், குரங்காய் முடிஞ்சி போச்சி-ன்னு சொல்லாதீங்க! :)

அனைத்து நண்பர்களுக்கும் இனிய விநாயக சதுர்த்தி வாழ்த்துக்கள்!

1. கொழுக்கட்டைகள் பெற வேண்டுமென்றால் நேற்றே இந்தப் பதிவை இட்டிருக்கணும்! ஆனால் வாரயிறுதி அலைச்சலில், காய்ச்சல் பிடித்துக் கொண்டது போல! இன்று அலுவலகத்தில் இருந்து மதியமே வந்து, பதிவை எழுதிட்டு, இதோ சீக்கிரமே தூங்கச் செல்கிறேன்! :)

2. வேலைப்பளுவும் சேர்ந்து கொண்டதால், ரோமாயணம் இன்னும் ரிலீஸ் ஆகவில்லை! தசாவதாரம் போல் தள்ளிக் கொண்டே போகிறது! Sorry! :)

Read more »