திருப்பதிக்கே "லட்டு" குடுத்த M.R. ராதா!

சில மாதங்களுக்கு முன்... எத்தியோப்பியா/ சாட் (Chad) பயணம்;

"பாலியல் தொழிலில் இருந்து சிறார் மீட்பு" - என்பதே அந்தத் தன்னார்வ முகாமின் நோக்கம்!
குட்டிப் பசங்க / வாலிபப் பசங்க -ன்னு சில புதிய நண்பர்கள் கிடைச்சாங்க:)

கள்ளத் தொழிலிலும்...
கள்ளங் கபடில்லா...
"முருக" உள்ளங்கள்!

"நீங்க யாருடா, எங்களை 'மீட்க'? நாங்க சந்தோசமாத் தான் இருக்கோம்" -ன்னு மூஞ்சில துப்பி அனுப்பியிருக்கலாம்; ஆனா, அவர்கள் அப்படிச் செய்யலை;

"என்ன தான் சொல்லுறான்- ன்னு கேட்போமே! 
"கருத்து" தானே!
நீ ஆதாரமே குடுத்தாலும்.. சுயப் பிடித்தத்தை விட்டு எங்களால் வெளியே வர முடியலைய்யா;
எடுத்துக் கொள்வதும்/ எடுத்துக்காததும் எங்க கையில் தானே இருக்கு?"

இந்தத் தெளிவு, அவுங்களுக்கு என்னமா இருக்கு! அடேயப்பா!

வெறும் கருத்துக்காக, மனத்தில் வஞ்சம் கொள்ளுதல்
= "கள்ளத் தொழிலில்" கூட இல்லை; ஆனா நம் சமூக ஊடகங்களில் இருக்கு;

வஞ்சம் கொள்வதற்குப் பதிலா, வாஞ்சை கொள்வது அவர்களிடம் இருக்கு; "Itz not as bad as you think; Let’s try once" ன்னு என்னிடமே one person asked in the camp:) முருகா!

என்ன நடக்குமோ? -ன்னு பயந்துகிட்டே தான் போனோம்! (UNICEF plain clothes officer accompanied too); ஆனால்?....
வசதிகளே இல்லீன்னாலும், வித்தியாசமான பயணம்; மிக மிக ரசித்தேன்!

அதுக்கும் முன்பே, ட்விட்டர் போன்ற ஊடகங்களில் இருந்து, ஒதுங்கியே இருந்தேன்;
ஆனா சென்று வந்தததில் இருந்து.. ஏனோ தெரியலை.. மனசுக்குள் ஒரு "பெரும் சோர்வு"..

அந்தச் சின்னஞ் சிறு பெண்களுக்கு/ பொடியன்களுக்கு 
= நல்ல காதல் கிடைக்கட்டும்; நல்ல வாழ்வு கிடைக்கட்டும்! 
= இளமையில் கல்; இளமையில் வாழ்!

---

M.R. ராதாவுக்கும், மேற்கண்ட முன்னுரைக்கும் என்ன தொடர்பு? -ன்னு பாக்குறீங்களா?:)

அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லை! வரும் வழியில், விமானத்தில், MR ராதாவின் புத்தகம் - சிறைச்சாலைச் சிந்தனைகள்... வாசிச்சிக்கிட்டே வந்தேன்!
படிக்க படிக்க, மனசுக்குள் ஒரே சிரிப்பு;  அவரு நடிகவேள் மட்டுமல்ல! நகைச்சுவை வேள்!:)

எழுத்தாளர் விந்தன், ராதாவைப் பேட்டி கண்டு, அவர் சொல்லச் சொல்ல எழுதிய உரையாடல் நூல்!
இணையத்திலும், ebook ஆகக் கிடைக்கிறது; இதோ!

MR ராதாவின் குணமும் அப்படியே! = வஞ்சத்தால் கறுவாத குணம்!

"ஆமாம், கோவம் வந்துச்சி, எம்.ஜி.ஆரைச் சுட்டேன்! நண்பர்கள் போட்டுக் கொண்ட சண்டை; துப்பாக்கி சரியாக வெடிக்காதோ?" -ன்னு கேட்டவரு தான்:)
தன்னையும் சுட்டுக்கொண்டு, காவல்துறைக்கும் தானே தகவல் சொன்னவரு:)

பெரியாரைப் பிரிந்த போது, "அவசரப்பட்டார் அண்ணா" -ன்னு ராதா கருத்து சொன்னாலும்...
"கருத்து வேற, மனிதம் வேற" -என்பதை அறிந்த "வில்லன்" அவரு; அறியாத "ஹீரோக்கள்" நாம்:)

தி.மு.க-வின் முக்கிய ஆட்கள் பேசிக் கொண்டிருக்கும் போது, ராதாவும் அருகில் இருந்தாரு;
"ஐயோ, இவன் பெரியாருக்கு நெருக்கம்; அங்க போய் வத்தி வச்சிருவான்" -ன்னு யாரோ சொல்ல...

MR Radha with Periyar

அறிஞர் அண்ணா, அதை வன்மையா மறுத்தாராம்!
"ராதாவுக்கு என்னை விட = பெரியார் நெருக்கம் தான்; ஆனா பெரியாரை விட = மனிதம் நெருக்கம்!
இங்கு இருப்பதை அங்கும், அங்கு இருப்பதை இங்கும் பேசும் "குணம்" ராதாவுக்குக் கிடையாது" - என்பதே அண்ணாவின் emphatic reply!

இதையெல்லாம் படிக்கப் படிக்க...
MR ராதா-வின் மேல் நான் கொண்டிருந்த எதிர்மறை எண்ணங்கள் பலவும் மாறித் தான் போனது;
நான் இதுவரை கொண்டிருந்த கருத்து பிழையானது -ன்னு ஒப்புக் கொள்வதில் எனக்கு எவ்வித வெட்கமும் இல்லை!

* ராதாவின் நடிப்பு = அப்போதே, எனக்குப் பிடிக்கும் தான்;
* ராதாவின் குணம் = இப்போது, இதுவும் பிடிக்கத் துவங்கி விட்டது:)

---

அரசியல்/ சினிமா கடந்து, ராதாவின் நகைச்சுவை ஒன்றைப் பார்ப்போம்!
"சகல சக்தி" படைத்த திருப்பதி தேவஸ்தானத்தையே வம்புக்கு இழுத்த காட்சி:)

அழ்வார்களின் இயற்கை-வழிபாட்டு வேங்கடவனா, இப்போ இருக்கான்???
"சிந்து பூ மகிழும் திருவேங்கடத்துக் கார் எழில் எந்தை"
பூமாலைக்கே வழியில்லாம, காட்டில் சிந்து பூ! உதிரிப் பூக்கள்=வேங்கடவன்...
இப்போ வைரப் பூக்களை அல்லவா எண்ணிக்கிட்டு இருக்கான், நாள் பூராக் கால் கடுக்க நின்னுக்கிட்டு?:)

ஆழி -சங்கு ஏந்திப்,  பூ ஆடையில் பொலியத் தோன்றிய மாயோன் -ன்னு சிலப்பதிகாரத்தில் வேங்கடவனைப் பாடிய இளங்கோவடிகள்..
இப்போ அவன் இருக்கும் சிறைச்சாலையைப் பார்த்து.. ரொம்பவே வருத்தப் படுவாரு;

வாங்க, MR ராதாவின் வம்புகளைப் பார்ப்போம்:)
------------

ராதா: "யதார்த்தம் பொன்னுசாமிப் பிள்ளை நாடகக் கம்பெனியோடு நான் ஒரு சமயம் திருப்பதிக்குப் போயிருந்தேன்..."

விந்தன்: "அது எப்போது? திருப்பதி வேங்கடேசப் பெருமானுக்கு வெடி வைப்பதாக நினைத்துக் கொண்டு, நீங்க இருந்த வீட்டுக்கே வெடி வைத்துக் கொண்டீர்களே, அப்போதா?”

ராதா: "இல்லை, இது அதுக்கும் முந்தி-ன்னு நினைக்கிறேன்.
தரிசனத்துக்காக எல்லாருமாகச் சேர்ந்து மலைக்குப் போயிருந்தோம். அங்கே வைச்சிருந்த சந்தனக் கலவையின் வாசனை என் மூக்கைத் துளைச்சுது;
இவ்வளவு வாசனை வீச, இதிலே என்னவெல்லாம் சேர்த்திருப்பாங்களோ?-ன்னு நினைச்சேன்.

அவங்களாக் கொடுத்தா, தொட்டுச் சேவிச்சிக்கிற அளவுக்குத்தான் கொடுக்கப் போறாங்க; அதுக்கு மேலேயா கொடுக்கப் போறாங்க? ன்னு தோனுச்சி.
அந்தச் சமயம் எனக்கென்னவோ அதிலேயே குளிச்சி எழுந்தா தேவலை-ன்னு பட்டுது:)))

அக்கம் பக்கம் பார்த்து, யாருக்கும் தெரியாம அதிலே பாதியை வழிச்செடுத்து மடியிலே வைச்சுக் கட்டிக்கிட்டேன்;
என் போதாத காலம், உடனே அதைக் கவனிச்சி விட்ட அர்ச்சகர்களிலே ஒருத்தர்...

’இங்கே வைச்ச சந்தனத்திலே பாதியை எவனோ திருடி எடுத்து வைச்சிக்கிட்டான்;
இந்த இடத்தை விட்டு வெளியே போறதுக்கு முந்தி அவனைப் பிடிக்கனும். எல்லாக் கதவையும் சாத்துங்கோ!’ன்னு கத்த ஆரம்பிச்சிட்டார்.

இது என்ன வம்பு? ன்னு நான் மெல்ல நழுவினேன்.
அதுக்குள்ளே எல்லாக் கதவையும் ஒன்னொன்னா சாத்த ஆரம்பிச்சிட்டாங்க.

அகப்பட்டுக்கிட்டா அவ்வளவுதான்-னு, தப்பினோம், பிழைச்சோம்-னு தலைதெறிக்க மலையடிவாரத்துக்கு ஓட்டமும் நடையுமா வந்துட்டேன்...

விந்தன்: "அப்போ சந்தனம்...?"

ராதா: "விடுவேனா? அது என் மடியிலேயே இருந்தது. ஸ்ரீபாத ரேணுலு -ன்னு அந்தக் கலவைச் சந்தனத்துக்குப் பேராம்.
பச்சைக் கற்பூரம், அத்தர், அது இது-ன்னு என்னவெல்லாமோ அதிலே சேர்த்திருந்தாங்க;

தரிசனம் செய்யறச்சே இந்தப் பக்தருங்க, கோவிந்தா, கோவிந்தா! ன்னு ஓயாமச் சத்தம் போடறானுங்க, இல்லையா? அதாலே பெருமாளுக்குத் தலையை வலிக்க ஆரம்பிச்சுடுமாம்:)
அந்த வலியைப் போக்கறதுக்காக இந்தச் சந்தனத்தைக் கலந்து அவர் மேலே பூசுவாங்களாம்:)))

வாரத்துக்கு ஒரு நாள் அதை வழிச்சி எடுத்து, சின்னச் சின்னப் பொட்டலமாக் கட்டி, வேணுங்கிற பக்தர்களுக்கு விலைக்கு விற்பாங்களாம்...”

விந்தன்: "ஆகா! திருப்பதி ‘ரேட்’டிலே பார்த்தால் நீங்க எடுத்துக் கொண்டு வந்த சந்தனமே ஜந்நூறு, ஆயிரம் என்று விலை போயிருக்கும் போலிருக்கிறதே?"

ராதா: "யார் கண்டது? போனாலும் போயிருக்கும்; அதுக்குள்ளே அங்கே என்னைக் காணாத பொன்னுசாமிப் பிள்ளை சும்மா இருப்பாரா?
சந்தனத் திருடன் நானாத் தான் இருக்கும் -கிறதை அவர் எப்படியோ ஊகிச்சிக்கிட்டுக் கீழே வந்து ‘ஏன்டா, இப்படிக் கூடச் செய்யலாமா? ன்னார்;

"நாமெல்லாம் காசு கொடுத்து வாங்கிக் கட்டுப்படியாகிற சமாசாரமா இது? ன்னு நான் அவர் மேலேயே கொஞ்சம் சந்தனத்தை எடுத்துப் பூசி, ‘எப்படி இருக்கு? ன்னு கேட்டேன்.
அது அவர் சூட்டைத் தணிக்கலே-ன்னாலும் என் சூட்டைக் கொஞ்ச நாள் தணிச்சி வந்தது. எல்லாம் தீர்ந்து போய், அதை எடுத்து வைச்சிக்கிட்டு வந்த வேட்டியைச் சலவைக்குப் போட்டேன்.

ஒரு தடவையில்லே, பல தடவை போட்டேன். வேட்டி கிழியற வரையிலே அந்தச் சந்தன வாசனை போகவேயில்லே!”

விந்தன்: "சந்தன வாசனையும் போகவில்லை; அதன் நினைவும் உங்கள் மனசை விட்டுப் போகவில்லை"

---

Oh, MR Radha, You missed the "taste" of Tiruchendur Puttu:) அங்கேயும், ஒம்ம கைவேலையைக் காட்டியிருக்கப் படாதோ?:)

எந்தை = பெருமாளை மட்டுமா ராதா கலாய்ச்சாரு?
என் காதல் முருகனையும் அல்லவா, நோண்டி நொங்கு எடுத்தாரு:))

வேலும் மயிலும் துணை -எனும் படத்தில், பகுத்தறிவுப் பேச்சாளராத் தோன்றி, முருகனை ஒரு கலக்கு கலக்கி எடுப்பாரு:)

கந்தர் அலங்காரம் -ங்கிற படத்தில், "லொள்ளு கதா காலட்சேபம்" செய்யும் முருக பக்தர்:)

ஆதி தேவனின் மைந்தா நமோ நமோ!
ஆறு வீட்டுக்கு  ராஜா  நமோ நமோ!:)) - Remix of MR Radha!

Hi Honey; நீ ஆறு வீட்டுக்கு ராஜாவாமே? நான் கூட ஏதோ சீட்டுக் கட்டுக்கு ராஜா-ன்னு நினைச்சேன்:) கோச்சிக்காத முருகா!:)
Under this inspiration, I wrote in a birthday post: முருகன் = கோழிக் கொடியேந்தும் கோக்கோ கோலா:)
கோ= அரசன்; கோக்-கோ= அரசர்க்கு அரசன்

வேல் பிடிச்சா= வேலா; ஆண்டிக் கோல் பிடிச்ச = கோலா:)
கோழிக் கொடியேந்தும் கோக்கோ கோலா!:) Sorry da muruga! Love u honey:)
------

*தமிழ் வேடம் = வெளியில்! உள்ளே "மவுண்ட் ரோடு மகாவிஷ்ணுக்களோடு" காமம்;
*தமிழ்க் கருத்து = வாய்க்கு மட்டுமே! வாழ்வுக்கு அல்ல!

= இது போன்ற Hypocrisy இல்லாத "குணம்"!

அதே சமயம்: தனக்குப் பிடிக்காத ஒரு கருத்தைச் சொல்லிட்டானே -ன்னு, பின்புலத்தில், க்ரூப் சேர்த்துக் கும்மியடிக்காத "குணம்";
தன் கருத்துக்களை அறிந்த பின்னும், தன் நாடகங்களுக்கு உதவி செய்த கணேச "ஐயர்" - அவர் பால் நன்றி மறவாத "குணம்"!

"குணம்" நாடிக்,  குற்றமும் நாடி - அவற்றுள்
மிகை நாடி, மிக்க கொளல்!

கருத்து வேறு/ மனிதம் வேறு என்ற "குணம்"! = M.R.ராதா "குணம்"!
வாழ்க அவர் இன உணர்வும், தமிழ்-மொழி உணர்வும்!!

முழு நூலையும் வாசித்து விடுங்கள்! - ஒங்களுக்கு மிகவும் பிடிச்சிப் போகும்:)