நெல்லைச் சீமை! சங்கரன் கோயில்! ஆடித் தபசு! கோமதி அம்மன்! புற்று மண்ணு!

என்னலே என்று ஒருவர் பேசினாலே அவர் தின்னலே(Tinneley)-ன்னு ஈசியாச் சொல்லிறலாம்! உலகத் தமிழர்களில் பரந்து கிடப்பது Tins & Tans! Tins=Tinnevely & Tans=Tanjore! :)
நெல்லுக்கு இறைவனே வேலி வேய்ந்த சீமை தான் நெல்லைச் சீமை!
ஊரும், பேரும், ஆறும், சீரும் சொல்லி மாளாது! இருந்தாலும் நெல்லை-ன்னாலே இரண்டு மறக்க முடியாத விஷயங்கள் என்ன-லே? ஒன்னு அல்வா! இன்னொன்னு ஆடித் தபசு!

இப்போ பலரும் அல்வா குடுக்கறாங்க! ஆனா சீமை அல்வா, சீமை அல்வா தான்! :)
அதே போல் பலரும் விழாக்கள் எடுக்குறாங்க! ஆனால் ஆடித் தபசு, ஆடித் தபசு தான்!
இன்னிக்கி (Aug-14) நெல்லையில் ஆடித் தபசு! பாக்கலாம், வாரீயளா?

* இந்தச் சிவன் கோயிலில் சொர்க்க வாசல் உண்டு; வைகுண்ட ஏகாதசி சிறப்பாகக் கொண்டாட்டம்!
* பெருமாள் குளிர்ச்சி பொருந்தியவர் என்பதால், சிவனுக்கு அபிஷேகம் கிடையாது!
* பிரசாதமாக விபூதியும், துளசி தீர்த்தமும் ஒன்றாகத் தரப்படுகிறது!
இத்தனையும் எங்கேன்னு வித்தியாசமா பாக்குதீயளா? நம்ம நெல்லைச் சங்கரன்கோயில் டவுன்-ல தான்-லே! அட நம்மூரு சங்கரநயினார் கோயிலை மறந்துட்டீயளா?
வியப்பா இருக்கா? மேலே படிங்கல்லே!

* அது என்னாங்க தபசு? = தபசு-ன்னா தவம்!
* யாரு செய்யற தவம்? = சிவனாரின் இல்லத்தரசி கோமதி செய்கின்ற தவம்!
* எதுக்கு அவிங்க போயி தவம் செய்யறாங்க? = எல்லாம் பொறந்த வீட்டுப் பாசம் தேன்!
* அது என்ன கோமதி? = அவிங்க ஊரு கோ-குலம்; தொழில் கோ-பாலம்; அண்ணன் கோ-விந்தன்; தங்கச்சி் கோ-மதி!
கோமதி! செந்தமிழில் ஆவுடையாம்பிகை! பசுக்களைக் காப்பவள்!
கோவில்பட்டில எப்படி ஒரு செண்பகமோ, அது போல சங்கரன்கோவில்-ல ஒரு கோமதி! வீட்டுக்கு வீடு ஒரு கோமதி இருப்பாள்!
ஆடித் தபசே அவள் திருவிழா தான்! அம்பாளைத் தரிசிக்கும் முன்னர் கொஞ்சம் கதை என்னான்னு பார்க்கலாமா?

---

சங்கன், பத்மன்-ன்னு ரெண்டு நாக அரசர்கள், நெருங்கிய நண்பர்கள்! ஆனா ஒரே ஒரு விஷயத்துல மட்டும் அடிச்சிக்குவாங்க! ஆனா அப்பறம் கூடிக் குலவிப்பாங்க!
சங்கன் வீர சைவன்! பத்மனோ பழுத்த வைணவன்! இருவரும் சிவன் பெரியவரா, திருமால் பெரியவரா-ன்னு, பதிவுகள் எல்லாம் வராத காலத்திலேயே கூட, பின்னூட்டம் போட்டுக்குவாங்க போல!:)

உலகத்துக்கே அம்மா! அவளிடம் தானே வழக்கு வர வேண்டும்? வந்தது! கொண்டு வந்தது பத்மன்! சங்கன் செய்யும் வம்புகளை அம்மாவிடம் போட்டுக் கொடுத்து விட்டான்!
அம்பாள் யாரைப் பார்ப்பாள்? பிறந்த வீடா? புகுந்த வீடா?

எவ்வளவோ சொல்லிப் பார்த்தாள்! வேத கோஷம் ஓதிப் பார்த்தாள்! அரியும் சிவனும் ஒன்னு-ன்னு சொல்லிப் பார்த்தாள்! அதிலும் அரியைத் தானே முதலில் சொல்றீங்க-ன்னு வம்பு பண்ணுகிறார்கள்! சொல்லுக்குச் சொல் பிடிச்சிக்கிட்டா, சோதரி என்ன செய்வாள் பாவம்?

வாயால மட்டுமே எடுத்துச் சொன்னால், இவிங்க எல்லாம் கேட்க மாட்டாங்க-ன்னு அவளுக்கு நல்லாப் புரிஞ்சி போச்சி!
அம்பாள் தபசில் உட்கார்ந்து விட்டாள்! ஆடி மாசம்! அதான் ஆடித் தபசு!

காதல் கணவன் சிவபெருமான் கோமதியின் முன்னால் தோன்றினான். அவனிடம் இது வரை யாருமே கேட்காத வரத்தைக் கேட்டாள் அன்னை! ஆடிய பாதனே ஒரு கணம் ஆடிப் போய் விட்டான்!


"நல்லா யோசிச்சித் தான் கேட்கிறியா கோமதீ?"

"ஆமாம் ஐயனே! நான் கேட்கும் வரத்தை உங்கள் அன்பு மனைவிக்குத் தர மாட்டீங்களா?"

"அதில்லை! வாம பாகம் என்னும் என்னுடைய இடப் பாகம் உனக்கு உரியதாச்சே! அதையே நீ விட்டுக் கொடுக்கும் அளவுக்கு அப்படி என்ன வந்தது?"

"பரவாயில்லை! என் இடமே போனாலும் பரவாயில்லை ஐயனே! நான் கேட்கும் வரத்தைத் தாருங்கள்!"

"சரி...முறையாக ஜபித்து வேண்டுவதைக் கேள்"

"சர்வ வியாபி என்று என் ஆசை அண்ணனுக்குப் பெயர்! அவரோட மாயா ரூபம் தானே நான்! நிறம் முதற்கொண்டு எல்லாவற்றிலும் நாங்கள் ஒன்றல்லவா! பச்சை மாமலை போல் மேனி அல்லவா!"

"ஆமாம்!"

"விஷ்ணு என்றால் எங்கும் நிறைந்தவன் என்று தானே பொருள்! அவன் உங்க கிட்டேயும் நீக்கமற நிறைந்து உள்ளான் அல்லவா!"

"ஆமாம்!"

"அதை நீங்கள் உலகத்துக்கு வெளிப்படையாகக் காட்டியருள வேண்டும்! அப்போது தான் இந்த ஊர் வாயை அடைக்க முடியும்!"

"ஊர் வாயை, ஆல-வாயாலும் அடைக்க முடியாது தேவி!"

"பரவாயில்லை ஐயனே! ப்ரத்யட்சம் ப்ரமாணம்!
கண்டதே காட்சி என்று இருப்பவர்களுக்கு, சங்கரன்கோயிலில் கண்டதே காட்சி என்று மாறட்டும்!
கொண்டதே கோலம் என்று இருப்பவர்களுக்கு, சங்கரன்கோயிலில் நீங்கள் கொண்டதே கோலம் ஆக ஏறட்டும்!"

"ஹா ஹா ஹா"

"எனக்குச் சொந்தமான இடப் பாகத்திலேயே அண்ணனைக் காட்டி அருளுங்கள்! தூணிலும் துரும்பிலும் எங்கெங்கும் வியாபித்து இருப்பவனை உங்கள் வாம பாகத்திலும் காட்டி அருளுங்கள்! சங்கர நாராயணனாக காட்சி கொடுத்து சாட்சி கொடுங்கள்!!!"

---

ஹரி-ஓம்-நம சிவாய!
ஈசன் காட்சி கொடுத்து விட்டான்! ஈசன் சாட்சி கொடுத்து விட்டான்!

இறைவன் திருமேனி இடப்பாகத்தில் யமுனைத்
துறைவன் தோன்றி விட்டான்!
ஈசன் திருமேனி இடப்பாகத்தில் இலக்குமி
நேசன் தோன்றி விட்டான்!
இரண்டு உருவும் ஒன்றாய் இசைந்து விட்டான்!
தாழ் சடையும் = நீள் முடியும்; ஒண் மழுவும் = சக்கரமும்; சூழ் அரவும் = பொன் ஞானும்!
* ஒரு புறம் சிவப்பு, மறு புறம் சியாமளம்!
* ஒரு புறம் கங்கை-சந்திரன் சடைமுடி, மறு புறம் வஜ்ர-மாணிக்க மகுடம்!
* ஒரு புறம் மழு, மறு புறம் சங்கு!
* ஒரு புறம் புலித்தோல், மறு புறம் பீதாம்பரம்!
* ஒரு புறம் ருத்திராட்சம், மறு புறம் துளசீ மாலை!
* ஒரு புறம் வைணவன் பத்மன், ஈசனுக்குக் குடை பிடிக்கிறான்; மறு புறம் சைவச் சங்கன் பெருமாளுக்குக் குடை பிடித்து நிற்கிறான்!
முனியே நான்முகனே முக்கண்ணப்பா! என் பொல்லாக் கனிவாய் தாமரைக்கண் கருமாணிக்கமே!

* சன்னிதியில் விபூதிப் பிரசாதம், துளசீ தீர்த்தம் உண்டு!
* வில்வார்ச்சனை, துளசி அர்ச்சனை இரண்டுமே உண்டு!
* இரண்டையும் இணைக்கும் அம்பாளின் குங்குமார்ச்சனையும் உண்டு!

குளிர்ந்த கண்ணன் ஈசன் திருமேனியில் எழுந்தருளியதால், அபிஷேகப் பிரியன் சிவபெருமானுக்கு அபிஷேகம் கிடையாது! அலங்காரம் மட்டுமே!
அதனால் சந்திர மெளலீச்வரர் என்னும் லிங்கத்தை முன்னே நிறுத்தி, அதற்கு மட்டும் திருமுழுக்காட்டுதல், அன்னாபிஷேகங்கள் உண்டு!

எப்போதுமே அருவத்தில் லிங்கமாகக் காட்சி தரும் ஈசன், கருவறையில் உருவமாக காட்சி அளிப்பது மிக மிக விசேடம்!
எனினும் ஆகம வழக்கப்படி லிங்க உருவத்தில் மட்டுமே பூசை நடக்க வேண்டி, சங்கரலிங்கம் என்று இன்னொரு தனிச் சன்னிதியிலும் எழுந்தருளி உள்ளார் ஈசன்! அவர் நாயகியாக கோமதி அம்மன்!

புற்று சூழ்ந்த சங்க-பத்மன்! நாக நண்பர்கள் வழிபட்டதால் புற்று மண்ணே பிரசாதம்!

---

ஆடித் தபசின் பன்னிரண்டு நாளும், ஊர் மக்கள் தங்கள் வீட்டு விழாவைப் போல் கொண்டாடுகின்றனர்! உலக நன்மைக்காகத் தன் இடப்பாகத்தையே அன்னை விட்டுத் தந்தாள் அல்லவா? அதனால் அவளுக்கென்று தனித்தேர்! அவள் மட்டுமே சிறப்பாக வலம் வருவாள்!

இறுதி நாளன்று, ஆடித் தபசு மண்டபம் மண்டபத்தில் அவள் தவம் நடித்துக் காட்டப்படுகிறது! ஒரு கையில் விபூதிப் பை! ஒரு காலில் தவம்! சங்கர நாராயணர் அவள் முன் தோன்றி வரம் அருளும் காட்சி!

அம்பாள் முன் ஆக்ஞா சக்கரம்! பொதுவாக ஸ்ரீசக்ர பிரதிஷ்டை காலடிகளில் தான் இருக்கும்! ஆனால் இங்கு சன்னிதி முகப்பில் பெரிதாக ஸ்ரீசக்ர அமைப்பு! மன மாச்சர்யங்கள், பேதங்கள், மன நோய்கள் எல்லாம் நீங்கிட, அதில் உட்கார்ந்தும் தியானித்துக் கொள்ளலாம்!

ஒவ்வொரு பிறவியிலும் ஒவ்வொரு அன்னை நமக்கு! ஆனால் எல்லாப் பிறவியிலும் வரும் ஒரே அன்னை யார்?
தன் குழந்தைகளின் புத்தி தெளிய வேண்டி, தன் பாகத்தையே விட்டுக் கொடுத்த திருமதி! அவள் ஒரு வெகுமதி! அவளே அன்னை கோமதி!


மாதே, மலையத் தவஜ பாண்டிய சஞ்சாதே!
மாதங்க வதன குக மாதே!
சகோதரி சங்கரி! சங்கரி! சங்கரி!
சாமுண்டீஸ்வரி, சந்திர கலாதரி, தாயே கெளரி!
உலகன்னை! ஜகன்மாதா!
தர்ம சம்வர்த்தினி! அறம் வளர்த்த நாயகி!

அவளுக்கு எந்தக் குழந்தையிடமும் பேதம் பார்க்கத் தெரியாது!
சைவக் குழந்தையோ, வைணவக் குழந்தையோ, சாக்தக் குழந்தையோ, புத்தக் குழந்தையோ, சமணக் குழந்தையோ, முகம்மதியக் குழந்தையோ, கிறித்துவக் குழந்தையோ.....எதுவுமே இல்லாத குழந்தையோ.....
என்னிக்குமே, குழந்தை குழந்தை தான்! அம்மா அம்மா தான்!

நம சிவாய!
ஓம் நமோ நாராயணாய!
கோமதித் தாய் திருவடிகளே சரணம்!!!

---