சென்னையிலே செந்திலாண்டவர் ஷோக்கா கீறாரா?

"தருமம் மிகு சென்னை" என்று எழுதும் போதே, அதன் செந்தமிழ் அப்படியே வந்து தென்றலாய்(?) ஒட்டிக் கொள்கிறது:-) என்ன செய்ய!

"அது சரி...அது இன்னாப்பா 'தருமம் மிகு சென்னை'?
மெட்ராஸ்-க்குள்ள அம்மாந் தருமம் கீதா? இல்லாங்காட்டி நீயா எதுனா பிகிலு வுடுறியா? மேட்டருக்கு ஸ்டெரெயிட்டா வா மாமே", என்று அங்கு செளகார்பேட்டையில் யாரோ மொழிவது, இங்கு என் காதில் தேன் வந்து பாய்கிறது!
அதனால ஸ்டெரெயிட்டா மேட்டருக்கு வருகிறேன்! இன்று கந்த சஷ்டி!! (Oct 27, 2006)

(ஒவ்வொரு அமாவாசை/பெளர்ணமி முடிந்து ஆறாவதாக வரும் நாளே சஷ்டி! வடமொழியில் சஷ்டி என்றால் ஆறாம் நம்பர்! முருகனுக்குரிய நாள்!
அப்பிடின்னா மத்த நாளுல்லாம் என்ன சும்மாவா?...பிறந்த நாள் அன்று மகிழ்ச்சியாக இருக்க வேண்டும் என்று சொல்வதால், அப்ப மற்ற நாள் எல்லாம் அழுவணுமா என்று எடக்குவாதமா செய்கிறோம்? இல்லையே! :-)
அதே போல, எல்லா நாளும் இறைவன் நாளே! ஆனால் முருகனின் பல அருட்செயல்கள், சஷ்டி அன்று நிகழ்ந்ததால் சிறப்பு!)
தீபாவளி-அமாவாசை முடிந்து ஆறாவதாக வரும் நாள், கந்த சஷ்டி!



தருமம் மிகு சென்னை-ன்னு நான் சொல்லவில்லை! 'அருட்பெருஞ் ஜோதி, தனிப்பெருங் கருணை' என்று சொன்னாரே வள்ளலார்!!! அவர் தான் சென்னையை இப்படிச் சிறப்பிக்கிறார்! ஏன் தெரியுமா?
அங்கு வந்து குடி கொண்டான் ஒரு மிகப் பெரும் செல்வந்தன்! அவனால் தான் சென்னைக்கு இத்தனை பெருமை!
அவனிடம் 'எனக்கு அது கொடு, இது கொடு', என்று கேட்டுக் கேட்டு வாங்குகிறார் வள்ளலார்!
வள்ளலாரா இப்படி...சேச்சே இருக்காதுப்பா.... உண்மையான துறவிப்பா அவரு!
அப்ப இன்னா நான் சொல்லறது பொய்யா?
'வேண்டும் வேண்டும்', என்று அந்த அடியவர், வேண்டி வேண்டிப் பாடுவதைப், பதிவின் இறுதியில் காணலாம். அது சரி; அந்த செல்வந்தன் யாருன்னு நினைக்கிறீங்க? சாட்சாத் நம்ம முருகப்பெருமான் தான்!!

சென்னையில் இரண்டு கோட்டம் உண்டு;
ஒன்று வள்ளுவர் கோட்டம் - முப்பால் முனிவனுக்கு!
மற்றொன்று கந்த கோட்டம் - முப்பால் மொழியை முத்தமிழாய் தந்தவனுக்கு!
சென்னை பாரிமுனையில், (ஜார்ஜ் ட்வுன், பூக்கடை ஏரியா), ராசப்ப செட்டித் தெருவில் உள்ள இக்கோவில், சுமார் 350 ஆண்டுகள் பழமை வாய்ந்த ஒன்று!
கந்த கோட்டம் என்று பெயர். கந்தசாமி கோயில் என்று தான் சென்னை மக்களிடையே பிரபலம்!
மிகப் பெரிய கோவில், குளம், மண்டபங்கள்; வெளியில் இருந்து பார்த்தால் கோபுரம் கூட கண்ணுக்குக் கஷ்டப்பட்டுத் தான் தெரியும். ஏன்னா இப்போ சுற்றிலும் அடுக்கு மாடிக் கடைகள், பாத்திரக் கடைகள், என்று வணிக வளாகம் போல் ஆகி விட்டது.

வடபழனிக் கோவிலுக்கும் முந்தியது. சென்னையின் முதல் கோவில்களுள் ஒன்று எனலாம்.
திருப்போரூர் வேம்புமரப் புற்றில் இருந்து மாரிச்செட்டியாரால் கொண்டு வரப்பட்ட முருகன். ஒரு கை வேலும், மறு கை அபயமும் காட்டி, வள்ளி, தேவயானையுடன் சாந்த சொரூபத் திருக்கோலம்.
ராமலிங்க வள்ளலார், பாம்பன் சுவாமிகள், திருப்போரூர் சிதம்பர சுவாமிகள், வள்ளிமலை சுவாமிகள், அண்மையில் திருமுருக கிருபானந்த வாரியார் என்று பல மகான்கள் வழிபட்ட தலம் என்று சென்னை வாசிகளுக்கே அவ்வளவாகத் தெரியாது!

மூலவர் கந்தசுவாமி (ஓவியம்)

உற்சவர் முத்துக்குமாரசுவாமி

கந்த சஷ்டி அன்று தெருவில் சூர சம்ஹாரம் நடைபெறுகிறது! திருச்செந்தூர் போலவே மிக அழகாக இருக்கும்!
பத்மாசுரன், தாருகன், சிங்கமுகன், இறுதியில் சூரபத்மன் ஆகியோர் மீது, சுவாமியின் திருக்கை வேல் பாயும் கம்பீரம் காணக் கண்கோடி வேண்டும்!
"சுற்றி நில்லாதே, போ பகையே! துள்ளி வருகுது வேல்!!" என்ற பாரதியாரின் கவிதை தான் நினைவுக்கு வரும்!
பின்னர் கொலு மண்டபத்தில், பேரழகன், தமிழ்ப்பாக்களுக்கு இசைந்து ஆடும் ஊஞ்சல் உற்சவம் அழகோ அழகு!
அடுத்த முறை சென்னை சென்றால், பாரீஸ் கார்னர் ஷாப்பிங் முடித்து, அவசியம் இந்த அழகனைக் கண்டு வாருங்கள்!

திருச்செந்தூர் சூரசங்காரம்
(படங்களுக்கு நன்றி: Chennai Online)

---

வேண்டாம் என்று சகலமும் துறந்த வள்ளலார், கந்த கோட்டம் வாழும் கந்தனைக் கண்டதும்,
'வேண்டும் வேண்டும்', என்று வேண்டி வேண்டிப் பாடுகிறார்; இதோ!
ஒருமையுடன் நினது திருமலரடி நினைக்கின்ற
உத்தமர் தம்உறவு வேண்டும்
உள்ஒன்று வைத்துப் புறம்ஒன்று பேசுவார்
உறவு கலவாமை வேண்டும்

பெருமைபெறு நினது புகழ் பேச வேண்டும்
பொய்மை பேசாது இருக்க வேண்டும்
பெருநெறி பிடித்து யான் ஒழுக வேண்டும்
மதமான பேய் பிடியாது இருக்க வேண்டும்

மருவு பெண் ஆசை மறக்க வேண்டும்
உனை என்றும் மறவாது இருக்க வேண்டும்
மதி வேண்டும் நின் கருணைநிதி வேண்டும்
நோயற்ற வாழ்வில் நான் வாழ வேண்டும்

தருமமிகு சென்னையில் கந்தகோட்டத்துள் வளர்
தலம் ஓங்கு கந்த வேளே
தண்முகத் துய்யமணி உண்முகச் சைவமணி
சண்முகத் தெய்வ மணியே.

(பாடலின் சுட்டி கிடைத்து விட்டது; கேட்டு மகிழுங்கள். க்ளிக் செய்த பின், புதிய விண்டோவில், ராப்சடி ப்ளேயரில் திறக்கும்)
மிகவும் எளிமையான பாடல் தான்; அதனால் பொருளாக உரைக்க வில்லை! கவிதை நயம் மட்டும் சிறிது சுவைப்போம்.
தனக்காக எதுவும் வேண்டும் என்று கேட்கவில்லை. போனஸ் கொடு, நிலம் கொடு, பணம் கொடு, செல்வாக்கு கொடு, தேர்தலில் வெற்றி கொடு, எனக்குக் கொடுக்காவிட்டாலும் பரவாயில்லை, அவனுக்குத் தோல்வி கொடு, என்று எல்லாம் கேட்கவில்லை!
இந்தத் தலை நகர முருகனிடம், நற் சிந்தனைகள் தலைக்குள் நகர வேண்டிப் பாடுகிறார்.

ஒருமையுடன் நினது திருமலரடி நினைக்கின்ற அடியார்கள் உறவு = அது என்ன ஒருமை?... அப்படின்னா பன்மை-ன்னு வேற இருக்கா? ஆமாம் இருக்கு!
பல எண்ணங்களுக்குள் ஆழ்ந்து போய், கடவுள் அன்பை, பத்தோட பதினொன்னு, அத்தோட இதுவும் ஒன்னு என்றில்லாமல்,
உலக வாழ்வில் பல கடமைகள், பன்மையாக இருந்தாலும், அவற்றை எல்லாம் நிறைவேற்றுவதோடு நின்று விடக் கூடாது;
இறை விழைவை, ஒருமையாக , primary ஆக, மனத்துக்குள் வைத்துக் கொள்ள வேண்டும்.
முடிகிறதோ இல்லையோ, மனத்தில் வைத்துக் கொண்டால் என்றாவது ஒரு நாள் துளிர் விடும் அல்லவா?
அப்படிப்பட்ட நல்ல இதயங்கள் உள்ளவரோடு பழகினாலே, அரைக்க அரைக்க அம்மிக்கும் வாசம் வந்து விடும். அதனால் அடியார் உறவை வேண்டுகிறார்.

உள்ஒன்று வைத்துப் புறம்ஒன்று பேசுவார் உறவு கலவாமை = இது போன்ற ஆட்களை வெறுத்து ஒதுக்கச சொல்லவில்லை; ஆனால் உறவு கொண்டு, நாமும் அதில் கலந்து விடக் கூடாது என்று எச்சரிக்கிறார். அதனால் நாமும் கெட்டு, அவன் திருந்தும் வாய்ப்பையும் நாமே கெடுத்து விடுவோம்.

பெருமைபெறு நினது புகழ் பேசல் = இப்படிப் பேசிக் கொண்டு இருந்தாலே, 'வாசி வாசி' என்பது போய், 'சிவா சிவா' வந்து விடும்.
பொய்மை பேசாது இருத்தல் = பொய்யும் சொல்லிட்டு, சப்பைக்கட்டு கட்ட மேலும்மேலும் சொல்ல, வட்டி குட்டி போட்டு விடும்; அதனால் வேண்டாம் என்கிறார்.

பெருநெறி பிடித்து ஒழுகல் = அவன் நெறி (ஒழுக்கம்) பிடித்துக் கொண்ட பின், தவறவிட்டு விடக் கூடாது. அப்பறம் right from scratch என்று ஆகி விடும்.
மதமான பேய் பிடியாது இருத்தல் = இது மிக முக்கியம்; 'ஆன்மீகம்' என்ற தேவதை போய், 'மதம்' என்று பேய் பிடித்துக் கொண்டால் அவ்வளவு சீக்கிரம் இறங்காது! மதம் பிடித்த யானை போல் ஊரையே ஒருவழி பண்ணிவிடும்.

மருவு பெண் ஆசை மறத்தல் = பெண்ணை ஆணோ, ஆணை பெண்ணோ, விட்டுவிட்டு ஓடச் சொல்லவில்லை; அதையே பிடித்து உழன்று கொண்டு இல்லாமல் (மருவு), பருவ தாகம் தீர்ந்தவுடன், கொஞ்சம் கொஞ்சமாக காமத்தை மறந்து (மன மருத்துவர்கள் கவனிக்கவும்: 'மறந்து' தான்; 'துறந்து' இல்லை), காதலை முன்னுக்குத் தள்ளச் சொல்கிறார்.

உனை என்றும் மறவாது இருத்தல் = இது தான் கொஞ்சம் கஷ்டமோ கஷ்டம்; ஆனால் முயற்சி வேண்டும்.

மதி = குதர்க்கம் பேசாத நல்லறிவு
கருணைநிதி = அய்யோ...நம்ம தமிழக முதல்வர்-ன்னு யாரும் தப்பா நினைச்சி வம்புக்கு வந்துடாதீங்கப்பா! வள்ளலார் சொல்வது இறைவனின் கருணை தான், நமக்குப் பெரிய நிதி; அதுவே கருணாநிதி! அருட்செல்வம்!! மிக அழகிய சொல் இது!
நோயற்ற வாழ்வில் வாழல் = இது துறவிக்கும் தேவையான ஒன்று! சுவர் இருந்தால் தான் சித்திரம்!!

பல தான தருமங்கள் நடக்கும் தலை நகரமாம் சென்னையில் உள்ள கந்த கோட்டத்து கந்தசாமியே!
அடியேன் இப்படி 'வேண்டும் வேண்டும்' என்று கேட்டது எல்லாம் தானமாகத் தாப்பா! எனக்கு மட்டும் இல்லை; அன்பர் எல்லார்க்கும் தா! (அவர்கள் கேட்காவிட்டாலும், அவர்கள் சார்பாக நான் தான் கேட்டு விட்டேனே!);
அன்பர் அனைவருக்கும் அருள் செய்யப்பா, ஆறுமுகத் தெய்வமணியே!!