அண்ணனுக்கு வணக்கம்!

உலகம் முழுமைக்கும் முதற் பொருளாய், முழுமைப் பொருளாய் விளங்கும் வேழ முகத்தான் பாதங்களைப் பற்றிக் கொண்டேன்.
இந்த புரட்டாசி மாதத்தில் என் தமிழ் பதிவுகளுக்குப் பிள்ளையார் சுழி போடுகிறேன்.
மங்கள நாயகனே, பக்கத் துணை இருந்து கூட்டிச் செல்வாய், எமைக் காப்புச் செய்வாய்!







நீ ரொம்ப சமத்து.
உலகத்தின் முழு முதல் கடவுளா இருந்தாலும் மஞ்சளைப் பிடிச்சு வெச்சா, வந்து இறங்கி விடுவாய்.
குழந்தைகளுக்குக் குதூகலமான நண்பனே! சிறுவருடன் சிறுவராய் விளையாடவும் செய்வாய்; பெரிய ஞானிகளைக் கைதூக்கி விடவும் செய்வாய்!

அப்படித் தான் ஒளவையாரை அலேக்காகத் தூக்கி, கயிலாய மலையின் மேல் நிறுத்திய உன் கருணையைச் சொல்வதே எனது அடுத்த பதிவு.

கதை மட்டும் போதுமா? தமிழும் வேண்டுமே! விநாயகர் அகவல் பற்றியும் பார்ப்போம்!

உயர்ந்த ஞான யோகத்தை, எளிய தமிழில், "கிடுகிடு" எனச் சொல்கிறாள் இந்த "குடுகுடு" ஒளவை.
ஏன் அவளுக்கு இந்த “கிடுகிடு” அவசரம்?