திருமலை விழா 6 - அனுமன் / யானை வாகனம்

ஆறாம் நாள்

காலை - அனுமன் வாகனம் (ஹனுமந்த வாகனம்)

குறுகுறு குழந்தைகள் முதல் குடுகுடு முதியோர் வரை அனுமனை விரும்பாதார் யார்? வடை மாலை, வெற்றிலை மாலை, ராமஜெயம் எழுதப்பட்ட காகித மாலை, என்று மாலை மரியாதைகள் தான் என்ன? ராமனுக்குக் கூட இவ்வளவு சிறப்புகள் கிடைக்குமா என்பது கவனிக்கப்பட வேண்டிய ஒன்று. தொண்டர் தம் பெருமை சொல்லவும் பெரிதே என்று சும்மாவா சொன்னாள் ஒளவைப்பாட்டி.

சிறிய திருவடி, மாருதி, ஆஞ்சனேயன், ராம தூதன், சொல்லின் செல்வன் என்ற பல பட்டப் பெயர்கள் இவனுக்கு!
ராமாயணத்தில் ராமனுக்கு சீதை மேல் எப்போதாவது ஒரு முறை மன வருத்தம் ஏற்பட்டு இருக்கலாம். சீதைக்கும் அவ்வாறே;
அவளுக்கும், இளையாழ்வார் இலக்குவனுக்கும் வாக்கு வாதம் வந்தது.
இப்படி பல பேர் பலரின் மீது காய்ந்து உள்ளனர்.
ஆனால் ஒருவன் மட்டும் தான் அனைவரின் அன்பும் ஒருங்கே பெற்றான்.
அவனே நம் அழகன் அனுமன்!

சமய சஞ்சீவி என்ற சொல்லே அவனால் தானே வந்தது!
கன்னடர்கள் 'முக்கியப் பிராணன்' என்று தான் அவனை அழைக்கின்றனர்!
சீ்தையின் உயிரைக் காத்து, இலக்குவன் உயிரைக் காத்து, பரதன் உயிரைக் காத்து, அதன் மூலமாக ராமன் உயிரையே காத்தான்!
உயிர் காப்பான் தோழன் அல்லவா?
'நாரணா, உன் வேலை எல்லாம் அனுமனே செய்து விட்டான், பேசாமல் காத்தல் தொழிலை அவனிடம் கொடுத்து விட்டு, நீ ஓய்வெடுக்கப் போ', என்று சத்குரு தியாகராஜர் சுவையாகக் கூறுகிறார்!

அனுமன் சிறந்த அமைச்சன், தொண்டன் மட்டும் அல்ல!
மிகப் பெரிய இசைக் கலைஞன். வீணை வித்வான் என்பது பலர் அறிந்திராத ஒன்று.
'மல்யுத்தம் செய்யும் வானரத்துக்கா வீணை பிடிக்கத் தெரியும்', என்று எண்ணி, நாரத மகரிஷியே அவனிடம் போட்டி போட்டுத் தோற்றார் என்றால் பாருங்களேன்.
அதனால் தான் இராமாநுஜர் போன்ற ஆசாரியர்கள், 'தோற்றத்தை வைத்து அடியவரை எடை போடக் கூடாது' என்பதை மிக உறுதியாக விதித்தனர்.

இப்பேர்பட்ட அனுமன் பிறந்தது திருமலை, அஞ்சனாத்ரியில்! எவ்ளோ பெரிய ஆளாய் இருந்தாலும் தான் பிறந்த ஊரில், அவருக்குத் தனி மரியாதை தானே!
அதனால் தான் இன்று, கருட சேவைக்கு மறு நாள், ஆஞ்சனேய சேவை!
பெரிய திருவடி உலா முடிந்ததும் சிறிய திருவடி உலா!
இறைவன் திருமலை வாசன், ராம ரூபனாய், அனுமன் மேல் அமர்ந்து வீதியுலா வருகிறான்!

இரு பெரும் பட்டுக் குடைகள் சூழ, பச்சைப் பட்டு உடுத்தி, மஞ்சள் மாலைகள் சூடிக் கொண்டு, அனுமன் தோளிலே, "தோளுக்கு இனியனாய்" பறந்து வருகிறான்.


மாலை - யானை வாகனம் (கஜ வாகனம்)

யானை வரும் பின்னே, மணி ஓசை வரும் முன்னே, சிறுவர் கும்பல் ஆடும் கண்ணே!!
தமிழ்மணப் பதிவுகளில் வரும் யானைப் பாசத்தைப் பார்த்தால், யானை கூடிய விரைவில் வீட்டுச் செல்லப் பிராணியானாலும் ஆகி விடும் போல் இருக்கிறது! என்ன ஒரே ப்ராப்ளம், வால் மார்ட்டில் உள்ள எல்லா frozen vegetables -உம் எடுத்து உங்கள் ஷாப்பிங் கார்ட்டில் போட்டுக் கொள்ள வேண்டும்! அவ்வளவு தான்! :-)))

நேற்று கருட சேவையில், கஜேந்திரனுக்கு அபயம் அளித்த பெருமாள், இன்று அவன் மேல் வீதியுலா வருகிறான். 'இனி இவன் நம்ம ஆளு, அதனால் மக்களே யானையிடம் பாசம் காட்டுங்கள்', என்று சொல்லாமல் சொல்லி விடுகிறான்!
யானையின் மேல் பெரிய தொங்கு மாலை; சுவாமி உலாவின் போது 'தொம் தொம்' என்று வீசி வீசி ஆடுகிறது! ராஜ நடையில் மலையப்பன், கையில் அங்குசம் கொண்டு, காண்பவர் கண்களுக்கு விருந்தாய் வலம் வருகிறான்.
குடை அழகு, சக்கரப் படை அழகு, யானை நடை அழகு, அழகோ அழகு!!

---

இன்று,
குலசேகர ஆழ்வாரும், திருவேங்கடத்தானும்.

இந்த ஆழ்வார் கொல்லி நாட்டு அரசராய், யானை மேல் உலா வந்தவர். அவர் மனதிலோ அவர் மிகவும் உகந்த ராமன் உலா வர, 'என்னுடைய இன்னமுதே ராகவனே தாலேலோ' என்று அவனையே தூங்க வைத்த ராஜரிஷி! அதனால் இன்று இவன் ராம ரூபத்தில் வரும் நாளில், அவர் தம் கவிதையைக் காண்போம்.

செடியாய வல்வினைகள் தீர்க்கும் திருமாலே
நெடியானே வேங்கடவா நின்கோயிலின் வாசல்
அடியாரும் வானவரும் அரம்பையரும் கிடந்து இயங்கும்
படியாய்க் கிடந்து உன் பவளவாய் காண்பேனே

"காட்டுச்செடி, கள்ளிச்செடி போல் வெட்ட வெட்ட வளரும் ஊழ் வினைகளை எல்லாம் ஒழித்து, ஆவி காக்கும் திருமாலே,
உயரங்களின் உயரமே, வேங்கடவா, உன் கோவிலின் வாசற்படியில்,
அடியவர்களும், விண்ணோரும் அவர் பெண்ணோரும், 'தவமாய் தவமிருந்து' காத்துக் கிடக்கிறார்கள்.

அந்தக் கூட்டத்தில் உன்னை நான் எப்படிப் பார்த்துக் கொண்டே இருக்க முடியும்?
"நகர்ந்து செல்; மற்றவருக்கும் வழி விடு" என்று தள்ளி விடுவார்களே! அவர்கள் சொல்வதும் நியாயம் தானே?
இதற்கு ஒரே வழி! பேசாமல் உன் கருவறைப் படிக்கட்டாய் என்னை மாற்றி விடு!
உன் பவள வாய், கமலச் செங்கண்ணை, குளிர் முகத்தை, சதா சர்வ காலமும், ஊழி தோறும், வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்துக் கொண்டே இருப்பேன்" என்று காதலால் உருகுகிறார்!

இன்றைக்கும் திருவேங்கடமுடையான் கருவறைப் படிக்கு, "குலசேகரன் படி" என்று தான் பெயர். அதற்கு ஆரத்தியும் உண்டு.

இந்த சிந்தனை, இதனுடன் கூடிய மற்ற பாடல்களும் (மரமாவேனே, மலையாவேனே, குருகாவேனே, ஸ்தம்பமாவேனே) தான், கவியரசர் கண்ணதாசனை, "மண்ணானாலும் திருச்செந்தூரில் மண்ணாவேன்" என்று எழுதத் தூண்டியதாக ஒர் இலக்கிய விழாவில் சொல்லக் கேட்டேன்.
சில படங்கள் உதவி: TirupatiTimes, AP Weekly