மார்கழி-16: தொழிலாளிக்கு பென்ஸ் கார் கொடுப்பாரா முதலாளி?

தான் விரும்பி உபயோகிக்கும், தனக்கே உரிய ஒன்றை, முதலாளி தொழிலாளிக்கு விட்டுக் கொடுப்பாரா? எடுத்துக்காட்டா ஒரு பென்ஸ் காரு-ன்னு வச்சிக்குவோம்! அது முதலாளியின் ஆளுமைச் சின்னம்! அதைத் தன் தொழிலாளி கிட்ட கொடுத்து, நீயும் யூஸ் பண்ணிக்கோ-ன்னு யாராச்சும் சொல்லுவாங்களா? ஹிஹி! அவ்ளோ நல்லவரு யாருங்க?

வேற யாரு? இறைவன் தான்! :)
* பெருமாளுக்கே உரிய அடையாளம் எது? = சங்கு-சக்கரம்!
* துவார பாலகர்கள் (வாயிற் காப்போர்) கையில் என்ன இருக்கு பாருங்க! = சங்கு-சக்கரம்!
ஆகா! இது எப்படிச் சாத்தியம்? இது எப்படிச் சாத்தியம்? ஹிஹி!
அதான் அவன் பெருமாள்=பெரும்+ஆள், நாம சிறுமாள்=சிறும்+ஆள்!

---

வீட்டில் நம் பொருட்களை, அம்மா-அப்பா ஏதாச்சும் அவசரத்துக்குத் தொட்டால் கூட கத்தறோம்! நண்பனுக்குக் கூட நம்மை மிஞ்சித் தான் தர்மம்! காதலிக்குத் தண்ணியா செலவழிச்சாலும், நம் ஈகோ, இமேஜ் சம்பந்தப்பட்ட பொருட்களை விட்டுக் கொடுப்பது கிடையாது! தங்கச்சிக்கு மட்டும் எப்பவாச்சும் கொஞ்சூண்டு பாசம் காட்டுறோம்! :)
ஆனால் ஆனானப்பட்ட சங்கு சக்கரங்களையே, பக்தர்களுக்காக விட்டுக் கொடுக்கிறானே! இது எப்படி முடிந்தது?
* சோழசிங்கபுரம் என்னும் சோளிங்கரில், இன்றும் ஆஞ்சநேயர் கைகளில் சங்க-சக்கரம்! தனக்கே உரிய உடைமையைத் தன் அன்பன் அனுமனுக்குக் கொடுக்கிறான்!
* திருமலை திருப்பதியில், தொண்டைமான் சக்கரவர்த்திக்கு, தனக்கே உரிய உடைமையான சங்கு சக்கரங்களை விட்டுக் கொடுத்து நின்றான்! வந்தது வினை! இவன் பெருமாளே அல்ல என்று சிலர் கும்மியடிக்கும் நிலைக்குச் சென்று விட்டது!

சிலப்பதிகாரத்தில், இளங்கோவடிகள், இன்றுள்ள பெருமாளை அப்போதே படம் பிடித்துக் காட்டுகிறாரே! அட, கும்மிக்கு இளங்கோவாவது? தமிழாவது? தரவாவது? அதெல்லாம் எதுவுமே பொருட்டல்ல! அந்த இறைவனுக்கே விதி விலக்கு கொடுக்க மாட்டார்கள்! :)
வீங்கு நீர் அருவி "வேங்கடம்" என்னும்
ஓங்குயுர் மலையத்து உச்சி மீமிசை
பகை அணங்கு "ஆழியும்" பால் வெண் "சங்கமும்"
தகை பெறு தாமரைக் கையில் ஏந்தி
செங்கண் "மால்" "நெடியோன்" நின்ற வண்ணமும்!

அப்போது கூடப் அவன் தன்னைப் பற்றிப் பெரிதாக அலட்டிக் கொள்ளவில்லை! அதனால் தான் அவன் பெரும்+ஆள்! கடைசியில் இராமானுசர் வந்து தான் அவனை நிலைநாட்ட வேண்டிய நிலை!
இப்படித் தன்னையும் தன் உடைமையையும் சக்கரப் பொறியால் ஒற்றிக் கொண்டு, நம் அருளே புரிந்து இருக்கிறான்! நமக்காக விட்டுக் கொடுத்து நிற்கிறான் இறைவன்! - அன்புடையார் என்பும் உரியர் பிறர்க்கு!

---

இறைவன் "வீட்டின்" துவாரபாலகர்கள் = கோயில் காப்போர்! கொடி தோன்றும் தோரண வாயில் காப்போர்! அவர்களைப் பற்றிய பாட்டு இன்றைக்கு!
* கிழக்கு = ஜய-விஜயன் (பிரதான நுழைவாயில்)
* மேற்கு = சண்டப்-பிரசண்டன்
* தெற்கு = பத்ர-சுபத்ரன்
* வடக்கு = தாத-விதாதன்

ஆலயத்துக்குள் செல்லும் முன்னர், இவர்களையும் வணங்கிச் செல்வதே முறை! அடியார் வணக்கம் முதலில்! ஆண்டவன் வணக்கம் அடுத்து!
சக அடியார்களை முதலில் மதிக்கக் கற்றுக் கொண்டால், ஆண்டவனின் ஆன்மீகம் தானே வளரும்!

ஜய-விஜயன் தான், இறைவனுக்காக, இறைவனுடன் அவதாரம் எடுத்தனர்!
* இரண்யாட்சன்-இரணியகசிபு
* இராவணன்-கும்பகர்ணன்
* சிசுபாலன்-தந்தவக்ரன்

நமக்காக-அவனுக்காக, தாங்கள் கெட்ட பெயர் வாங்கிக் கொள்ளக் கூடத் துணிந்த இவர்களின் பக்தி தான் என்னே! தம்மைப் பின்னிறுத்தி, இறைவனை முன்னிறுத்தும் குணத்தை நாம இவிங்க கிட்ட இருந்து தான் கற்றுக் கொள்ளணும்!
அடுத்த முறை ஆலயம் செல்லும் போது, இந்த ஜய விஜயர்களைப் பார்த்து ஒரு "ஹாய்" ஆச்சும் சொல்லுங்க! :))

கேட்டுக்கிட்டே பதிவைப் படிங்க!
* ஆண் குரலில் - சிக்கில் குருசரண் (கல்லூரி மாணவிகளின் நாயகன்)
* பெண் குரலில் - எம்.எல்.வசந்த குமாரி (ஸ்ரீவித்யா அவங்க அம்மா)

நாயகனாய் நின்ற நந்தகோபன் உடைய
கோயில் காப்பானே! கொடி தோன்றும் தோரண
வாயில் காப்பானே! மணிக் கதவம் தாள் திறவாய்!
ஆயர் சிறுமியரோமுக்கு, அறை பறை

மாயன் மணி வண்ணன், நென்னலே வாய் நேர்ந்தான்!
தூயோமாய் வந்தோம்! துயில் எழப் பாடுவான்!
வாயால் முன்னம் முன்னம் மாற்றாதே அம்மா! நீ
நேய நிலைக் கதவம் நீக்கு! ஏல்-ஒர் எம் பாவாய்!

---

இன்றிலிருந்து 2nd half of திருப்பாவை! அடுத்த பதினைஞ்சு பாடல்கள்! சென்ற பாட்டோடு,
* காலையில் எழுந்து, நாராயணா-ன்னு சொல்லியாச்சு
* ஊர் நல்லா இருக்க மழை வேணும்-ன்னு வேண்டிக்கிட்டாச்சு!
* எல்லா வகையான பெண்களையும் எழுப்பியாகி விட்டது!
* எல்லாரும் நோன்பில் இருக்கிறாங்க!
* குள்ளக் குளிரக் குடைந்து நீராடியாச்சி!
* புறத் தூய்மை-அகத் தூய்மை ரெண்டும் பண்ணிக்கிட்டாச்சி!
* நேரே கண்ணன் வீட்டுக்குப் போறாங்க அத்தனை பேரும்!

அங்கே சக அடியார்கள் - காவலர்கள்! அவர்களைப் பார்த்து புன்னகை பூக்கிறாள் கோதை! அவர்கட்கு முதல் வணக்கம் வைக்கிறாள்!
தங்களுக்குப் பறை தருவதா கண்ணன் நேற்றே சொல்லிட்டானே! இனி இவிங்கள எதுக்கு நாம மதிக்கணும்?-ன்னு அகந்தை காட்டலை! 200 Rs. டிக்கெட் வாங்கி ஸ்பெஷல் என்ட்ரென்ஸ் வழியா நுழையலை!
பொறுமை காட்டி, பணிவு காட்டி வணங்குகிறார்கள்! பணியுமாம் என்றும் பெருமை, சிறுமை அணியுமாம் தன்னை வியந்து!

சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் திருவாரூர் கோயிலுக்குள் போகும் போது, திருவாசிரிய மண்டபத்தில் உள்ள அடியார்களை எல்லாம் வணங்கிக் கொண்டே செல்வாராம்! அப்புறம் தான் சிவ வணக்கமே!
ஆனால் ஒரே ஒரு நாள், ஏதோ சிந்தனையில் சென்று விட, அப்போது தான் சிவபெருமான் காட்டி அருளினான் - திருத்தொண்டர் தொகை என்னும் அடியார்கள் நூல் பிறந்தது! அடியார்க்கும் அடியேன், அடியார்க்கும் அடியேன் என்று சுந்தரர் பாடினார்!

அடியார் வணக்கம் முதலில்! ஆண்டவன் வணக்கம் அடுத்து!
அடியார்கள் வாழ, அரங்க நகர் வாழ-ன்னு சாற்றுமுறையில் கூட அடியார்கள் தான் மொதல்ல வருது! அதையே கோதை காட்டுகிறாள் இந்தத் திருப்பாவையில்!

---

நாயகனாய் நின்ற = எங்க ஆயர்களுக்கு எல்லாம் தலைவனாய் நின்ற

நந்தகோபன் உடைய கோயில் காப்பானே! = நந்தகோபனின் அரண்மனையைக் காப்பவனே! - வெளிக் காவலர்கள்!
கொடி தோன்றும் தோரண வாயில் காப்பானே! = கொடிகள் கட்டப்பட்டுள்ள வாயி்லைக் காப்பவர்களே! - உள் காவலர்கள்!

மணிக் கதவம் தாள் திறவாய் = கதவைத் தாழ் திறந்து விடுங்கள்!
ஆயர் சிறுமியரோமுக்கு = ஆயர் சிறுமியரான எங்களுக்கு
அறை பறை = (நோன்புப் பொருளான) அடிக்கும் பறையைத் தருகிறேன்-ன்னு

மாயன் = தமிழ்க் கடவுளான மாயோன்
மணிவண்ணன் = கருநீல மணி வண்ணன்
நென்னலே வாய் நேர்ந்தான் = நேற்றே வாக்கு கொடுத்தான்!
(நெருநல் என்பது நேற்றைய காலம்! என்ன குறள்-ன்னு சொல்லுங்க பார்ப்போம்?
நெருனல் = நென்னல்! ஆண்டாள் தான் வட்டார வழக்கு வித்தகியாச்சே!)

தூயோமாய் வந்தோம் = நாங்களும் தூய்மையாய் வந்திருக்கோம்!
துயில் எழப் பாடுவான் = அனைவரும் விழித்து எழ, பள்ளி எழுச்சி பாடுறோம்!

வாயால் முன்னம் முன்னம் மாற்றாதே அம்மா! = அம்மானே! வாயிலா! இது தான் எங்க நோன்பின் ஆரம்பம்! "வீட்டுக்கு" (கோயிலுக்கு) வந்திருக்கோம்! எங்கள் முதல் முதல் நோன்பு நிலை! அதை முதலிலேயே ஏதாச்சும் சொல்லி மறுத்துடாதீங்க!

நீ நேய நிலைக் கதவம் நீக்கு! = தாழ் நீக்கி, திருக் கதவம் திறப்பித்து, எங்களை உள்ளே அனுமதியுங்கள்!

அடியார்கள்
* அவர்கள் கருத்து எந்த வடிவில் இருந்தாலும், அது இறைக் கருத்து அல்லவா!
* அவர்கள் வழி என்னவாக இருந்தாலும், அது இறை வழி அல்லவா!
* சக அடியார்களிடம் துவேஷம் காட்டாது, அன்பும் மதிப்பும் காட்டுவோம்!

"நேயமாய்", நம் மனசின் நிலைக் கதவம் நீக்கு! ஏல்-ஒர் எம் பாவாய்! ஏல்-ஒர் எம் பாவாய்!
ஆண்டாள் திருவடிகளே சரணம்!